ผมเป็นคนกรุงเทพฯแต่กำเนิดครับ  ก่อนหน้านี้ 4-5 ปีก็ยังรักกรุงเทพอยู่  ไปบ้านแฟน ตจว.5วันก็ เรื่มเบื่อ ไม่มีอะไรทำ อยากกลับกทม

รักกรุงเทพมีของกินอร่อย มีโรงหนังดีดีดู  มีรถขับไปไหนมาไหนสบาย ลั่นล้า  (มันไม่ได้ติดขนาดนี้)


ความรักกรุงเทพของผม เริ่มน้อยลงเรื่อยๆ  เพราะปัญหาจราจร ที่ผมว่าน่าจะอันดับ1ของโลก อาจจะแซงมะนิลาไปแล้ว

เมื่อวานถึงบ้านแล้วออกขี่มอไซค์ไปซื้อข้าวเย็น เห็นรถติดมหาศาล เห็นคนนั่งรถสองแถว ก็นึกถึงคนที่มาอยู่กทม


1.ปัญหาจราจร ที่ผมว่าน่าจะอันดับ1ของโลก อาจจะแซงมะนิลาไปแล้ว

2. ค่าครองชีพที่ไม่สัมพันธ์กับรายได้  (คนสิงคโปร์รายได้เด็กจบ ป.ตรี  70,000  มั้ง อาหารจานเดียว 100 บาท

ของไทยเด็กจบ ป.ตรี  15,000   อาหารจานเดียว 50 บาทแล้ว)

และเพราะรถติดมากขึ้น ก็ใช้น้ำมันมากขึ้น  เงินเดือนที่ได้มาก็เอาไปเผาน้ำมันบนถนน

หรือคนขับรถรับจ้างเช่นสองแถวเจอรถติดก็ทำรอบได้น้อยลง และเจอกับค่าครองชีพมากขึ้น คงลำบากขึ้น

3.ถ้าคุณไม่รวยมากกกกกก อยากมีบ้านเดี่ยวก็ต้องไปอยู่บ้านชานเมือง ผจญรถติดสุดๆ  
ใครมีเงินหน่อยก็ซื้อคอนโดอยู่วันธรรมดา ส-อ ถึงกลับบ้านเดี่ยว  
ไม่ก็ซื้อคอนโดแต่ห้องก็เล็กสุดๆเลย มีลูกจะทำยังไง


ตอนนี้ผมเบื่อกรุงเทพมากเลยครับ  (แทบจะเป็นโรคจิต กลัวการจราจรไปแล้ว) แต่ก็ต้องอยู่เพราะรายได้อยู่ที่นี่

จังหวัดที่ผมว่าน่าอยู่คือ เชียงใหม่ครับ  รถอาจติดแล้วเดี๋ยวนี้แต่ก็ยังดีกว่า กทม เยอะ
และไม่ได้เงียบมากแบบอยู่เงียบเกินไปก็ไม่ไหว  มีความเจริญ ของกินอร่อย มีโรงหนังดีดีดู
อากาศดีหน้าหนาว  มีดอยให้เที่ยว  มีร้านเหล้าริมปิงเก๋ๆ เยอะ

อ้อ มีโรงเรียนดีดี ให้ลูกเรียนด้วยครับ  จังหวัดเล็กไปผมว่ามีปัญหาการเรียนอยู่เหมือนกันนะครับ