ฉันเรียนอยู่ปี 4 ในมหาวิทยาลัยมีชื่อแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ และฉันเป็นผญ.ค่ะ เรื่องนี้เริ่มขึ้นเมื่อปีที่แล้วค่ะ เริ่มจากฉันเจอเค้า นามแฝง ก (ผญ.) เค้าเรียนอยู่คนละคณะกับฉัน ฉันเจอกันครั้งแรกที่ห้องของเพื่อน ฉันเดินสวนกันเป็นครั้งแรก แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้ทักทายอะไรกัน จนต่อมาเพื่อน(รูมเมต)ของฉันเป็นผญ.ที่ชอบผญ.ด้วยกัน เพื่อนของฉันชื่อ(สมมุติชื่อ ข.) หน้าตาดีมากในระดับหนึ่งมีคนชอบ อ. มากทั้งผช.และผญ. แล้วก. กับข. ที่เป็นเพื่อนฉันก็คุยกัน แต่ ข. ไม่เคยคิดอะไรกับ ผญ.ที่ชื่อ ก. เลย คิดแค่เพื่อนเท่านั้น
ฉันรู้ความรู้สึกของเพื่อนมาโดยตลอด แล้วก. ก็ทำนั้นนี้มาซักผ้าให้เพื่อนฉันที่ห้อง แต่ตอนที่มาซักผ้าคือ ข.ไม่อยู่ ตอนนั้น ข.กลับกรุงเทพบ่อยมากเพราะปัญหาทางบ้าน แล้วฉันก็อยู่หอตลอดเพราะ คณะฉันต้องใช้คอมเพื่อทำงานก็เลยแทบไม่ได้ไปไหน ก็เลยเจอก. เอานั้นนี้มาให้เมตฉันตลอด เอามาแขวนที่หน้าประตูห้องบ้าง มาซักผ้า มาทำความสะอาดห้อง คือชีทำทุกอย่างเลยก็ว่าได้ จนฉันรู้สึกว่า ก. เออก็ดูเป็นคนดี ดูทุ่มเท ก็เลยเริ่มสงสารจากตอนแรกก็ไม่ได้สนใจว่าเพื่อนจะคบขำๆหรืออะไรก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว ฉันก็เลยเริ่มเปิดรับมากขึ้นแอบคิดในใจว่าถ้าเมตฉันได้รักกับ ก. ก็คงจะดีน๊ะ ฉันก็เลยเริ่มจากชวนไปงานที่มหาลัยช่วงนั้นมีงานประวัติศาสตร์พอดี เลยชวน ก. ไปเดินงานนี้กะว่าจะมาล่วงความลับ สแกนให้เมต
คือฉันรักเพื่อนคนนี้มากค่ะ ก็เลยทำอะไรแปลกๆ ก็ชวนไปเดินงานก็ตีซี้เลยค่ะ แล้วก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวกันต่อ แล้วช่วงนั้นฉันกับ ก. ติดหนังเรื่องเดียวกันค่ะ ก. ก็เลยชวนฉันไปที่ห้อง ตอนนั้นฉันไม่ได้อยากไปเพราะอยากกลับไปทำงานกล้วทำไม่ทัน แต่ ก. ก็ยุจนฉันไปที่ห้องด้วย แล้วฉันก็แอบคิดในใจว่า ก็คงจะดีฉันก็อยากไปล่วงความลับของ ก. ด้วย พอไปถึงห้องฉันก็เริ่มด้วยการมโนเรื่องตัวเองก่อน ฉันเองก็ไม่ได้อยากเล่าอะ แต่คือถ้าอยากรู้เรื่องคนอื่น ก็ต้องทำให้เค้าไว้ใจเราให้ได้ก่อน ก็เลยเล่าให้ฟัง จน ก.ก็เริ่มไว้ใจ ยอมเล่าเรื่องแฟนเก่าให้ฟัง นู้นนี้ นี้ นั้น คือดูเยอะๆกับแฟนเก่ามากค่ะ แต่เออคือ ตอนที่ฉันเปิดประตูห้องเข้าไปนะค่ะ เห็นรูปของเพื่อนฉัน เต็มผนังทั้งด้านเลยค่ะ แอบตกใจแล้วก็คิดว่า เฮ้ย ก. ไม่ไหวแล้วว๊ะ โรคจิต? ก็อึ่งไปเลยพูดอะไรไม่ออก ก.ก็บอกกับฉันว่า ห้ามบอกเริ่องนี้กับ ข. นะ ห้ามเด็จขาด แต่ฉันก็บอก เราไม่เคยมีความลับต่อกัน ไม่เคยเห็นว่าคนอื่นสำคัญกว่าเพื่อน
แล้วฉันก็เลยแอบไปเห็นเพจกระดานวาดรูปมีรูปแฟนเก่าของ ก.อยู่ ฉันก็เลยหลอกถามก็เลยได้ความว่า เค้าเลิกกันมาได้ 3 ปี คือแฟนเก่าของ ก. ก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่ก. ก็ไม่เคยลืมได้เลยก็อะไรประมาณนั้นค่ะ แล้ว คือเค้าก็ยังเจอกันเรื่อยๆ ฉันก็เลยพอดูออกว่า ที่มายุ่งกับเพื่อนฉันคือ ก. เป็นไปได้ว่าน่าจะเหงา แล้วคืนนั้นฉันก็เพลอหลับไปตื่นมาอีกทีก็ตี 1 กว่า ก็เลยจะกลับแต่ ก. ก็ไม่ยอมให้กลับ เธอพูดจนฉันก็เลยอยู่ต่อ พอตื่นเช้าขึ้นมาฉันไม่เจอใครเลย ก็ตกใจมากเลย แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า ก. บอกว่าจะกลับบ้านวันนี้ ฉันก็เลยกลับห้องแล้วก็ผ่านเสาร์อาทิตย์ที่ไม่ได้เจอกันเลย จนวันจันทร์ก็ได้เจอ ก. อยู่กับเพื่อนของฉันอีก ยังมาทำนั้นนี้ให้ ฉันก็ไม่ได้สนใจ แล้วฉันก็ยังไม่ได้คิดอะไรกับ ก.ด้วย แล้วอาทิตย์นี้แม่ของเมตฉันก็โทรมาบอกว่าให้กลับบ้านอีก แล้วเพื่อนก็เอารถฉันไปด้วย ฉันก็เลยไม่มีรถใช้
ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา ก. ก็พยายามชวนฉันได้ดูละครเวที แต่ฉันก็ไม่ได้อยากไปด้วย เพราะถ้ามาไม่ซื้อกับเพื่อนฉัน ฉันก็ไม่อยากยุ่งด้วยเท่าไหร่ ฉันอ่านแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร แล้วตอนที่เพื่อนฉันกลับบ้านไปแล้ว ฉันไม่มีรถใช้ ก. ก็ยังถามว่า อยู่คนเดียวรถก็ไม่มีให้เค้าไปนอนเป็นเพื่อนเอาไหม หิวรึป่าว เดี่ยวพาออกไปหาอะไรกิน ตอนนั้นก็หิวๆด้วย ก็เลยชวนก. ไปกินโจ๊กด้วยกัน แล้วฉันก็นัดเพื่อนที่แอบชอบฉันออกไปกินด้วย แล้วนัดกันว่าไปเจอกันที่ร้าน แล้ว ก. กับ คนที่ชอบฉันก็เจอกัน ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากมายเท่าไหร่ แต่ก. ก็พอดูฉันออกว่า ฉันไม่ได้คิดอะไรกับคนที่มาชอบฉัน ฉันคิดแค่เพื่อน พอกินเสร็จแล้ว ฉันกับ ก. ก็กลับห้อง แล้วคืนนี้ฉันก็เล่นกับ ก. (คือเล่นเกินเพื่อนคือฉันไม่รู้ตัวว่าแอบชอบ ก. ตอนไหน?) แล้วตอนนั้นฉันก็ยังไม่ได้ยอมรับตัวเอง
หลังจากนั้นฉันก็เลย หลบหน้า ก. ไม่ยอมเจอ ก. เลย ทั้งสัปดาห์ เพราะไม่รู้ว่าตัวฉันเองคิดอะไร? จนเม็ตฉันก็เริ่มดูออก เริ่มรู้ว่าฉันรู้สึกยังไง แต่เพื่อนก็ยังไม่พูด ด้วยความที่ฉันรู้สึกผิดกับเพื่อนก็เลย ไม่ค่อยอยู่ห้อง หลบหน้า พอก. จะมาหาเมตฉันก็หลบไปอยู่ที่อื่น เป็นแบบนี้สักพัก แล้วมีอยู่คือนหนึ่งเพื่อนฉันกลับบ้านอีก แล้วก. ก็มานอนเป็นเพื่อนอีก คือเพื่อนฉันไม่รู้ว่า ก. มานอนด้วย เพื่อนฉันกลับมาเจอก็เลยบอกกับฉันว่าจะกลับไปกรุงเทพอีกแล้วไปส่งขึ้นรถหน่อยกะว่าจะพาไปเจอแม่ของเมตด้วย เมตของฉันก็ไม่ยอมให้ ก. มาด้วยเพราะ เมตฉันบอกว่า เพื่อนสำคัญกว่าคนอื่น เพื่อนต้องมาเจอแม่สิ ก.เป็นแค่คนที่คุยๆด้วยไม่ได้สำคัญจะเอามาเจอทำไม ฉันก็ไม่ได้อะไร
เพื่อนฉันก็เลยถามว่า ก.มานอนที่ห้องได้ยังไง? เห็นว่าอาทิตย์นี้เมิงหลบเค้าทำอาทิตย์เลย แล้วอยู่ๆมาอยู่ด้วยกันได้ยังไง? เล่ามาให้หมด... ฉันก็เลยเปิดใจกับเพื่อนว่า แอบชอบ ก. ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เมตฉันก็เลยแซวว่า ที่เค้ามาขัดห้องน้ำให้รึป่าว? ฉันก็เลยขำอย่างเดียวเลย ฉันกับเพื่อนเคยคุยกันก่อนหน้านี้แล้วว่าจะไม่ทะเลาะกันเพราะคนอื่นเด็จขาด ฉันก็เลยบอกเพื่อนไปตามตรงทั้งหมด เพื่อนก็บอกว่า ไม่ได้คิดอะไรกับ ก. ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ ในสายตาเพื่อนฉัน ฉันดูออกว่า ก. ไม่ได้มีอะไรให้เพื่อนฉันรู้สึกว่าน่าสนใจ อาจจะเป็นเพราะก็เป็นผญ. เงียบๆ ไม่พูด เข้ากับคนอื่นยาก ด้วย ไม่ใช่ในแบบที่เพื่อนฉันชอบ พอฉันบอกกับเพื่อนทั้งหมด เพื่อนฉันก็เลยขำแล้วบอกว่า กรูดูเมิงออกตั้งนานแล้ว คือเมิงทั้งหลบหน้าเค้า ช่วงนี้ดูเมิงยุ่งเกินพอดี เพื่อนก็เลยจับพิรุจได้ แล้วเมตก็เลยบอกฉันว่า ชอบจริงหรอ ถ้าชอบจริงนะ มันจะช่วยทุกอย่างเลย มันก็พูดนู้นนี้นั้น ให้ฉันรู้สึกดีแล้วก็กล้าพูดกับ ก. ว่ารู้สึกยังไง ฉันก็ยังไม่กล้าพูโ เพื่อนฉันเลยบอกว่าจะลองโทรไปหา ก. แล้วเครียกับก. ก่อน ก.จะได้เข้าใจอะไรที่ควรจะเข้าใจ หลังจากที่คุยกับเพื่อนเสร็จฉันก็ไปประชุมคือลืมทานอะไรจน บ่าย 3 ก.ก็โทรมาถามว่ากินอะไรรึยัง ซื้ออะไรไปให้ไหม? แล้วก.ก็ซื้ออะไรมาให้เต็มไปหมด ทุกอย่างดูโอเค ฉันก็เลยเริ่มรู้สึกว่าน่าจะบอก ตกกลางคืน ก.ก็มานอนด้วยอีก ฉันก็เลยยอมบอกความรู้สึกของฉันให้ ก.รู้ แล้วก. ก็ดูตกใจๆ แต่ก็ตอบตกลง จากตอนนี้เรื่องต่างๆที่ดูวุ่นวายก็เริ่มขึ้นเรื่อยๆ.....>
เธอที่ลืมเค้าไม่ได้ กับการทนรอให้เธอรักเพื่ออะไร? หรืออาจเป็นเพราะฉันที่ลืมเพื่อนที่ฉันรักไม่ได้เลย.
ฉันรู้ความรู้สึกของเพื่อนมาโดยตลอด แล้วก. ก็ทำนั้นนี้มาซักผ้าให้เพื่อนฉันที่ห้อง แต่ตอนที่มาซักผ้าคือ ข.ไม่อยู่ ตอนนั้น ข.กลับกรุงเทพบ่อยมากเพราะปัญหาทางบ้าน แล้วฉันก็อยู่หอตลอดเพราะ คณะฉันต้องใช้คอมเพื่อทำงานก็เลยแทบไม่ได้ไปไหน ก็เลยเจอก. เอานั้นนี้มาให้เมตฉันตลอด เอามาแขวนที่หน้าประตูห้องบ้าง มาซักผ้า มาทำความสะอาดห้อง คือชีทำทุกอย่างเลยก็ว่าได้ จนฉันรู้สึกว่า ก. เออก็ดูเป็นคนดี ดูทุ่มเท ก็เลยเริ่มสงสารจากตอนแรกก็ไม่ได้สนใจว่าเพื่อนจะคบขำๆหรืออะไรก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว ฉันก็เลยเริ่มเปิดรับมากขึ้นแอบคิดในใจว่าถ้าเมตฉันได้รักกับ ก. ก็คงจะดีน๊ะ ฉันก็เลยเริ่มจากชวนไปงานที่มหาลัยช่วงนั้นมีงานประวัติศาสตร์พอดี เลยชวน ก. ไปเดินงานนี้กะว่าจะมาล่วงความลับ สแกนให้เมต
คือฉันรักเพื่อนคนนี้มากค่ะ ก็เลยทำอะไรแปลกๆ ก็ชวนไปเดินงานก็ตีซี้เลยค่ะ แล้วก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวกันต่อ แล้วช่วงนั้นฉันกับ ก. ติดหนังเรื่องเดียวกันค่ะ ก. ก็เลยชวนฉันไปที่ห้อง ตอนนั้นฉันไม่ได้อยากไปเพราะอยากกลับไปทำงานกล้วทำไม่ทัน แต่ ก. ก็ยุจนฉันไปที่ห้องด้วย แล้วฉันก็แอบคิดในใจว่า ก็คงจะดีฉันก็อยากไปล่วงความลับของ ก. ด้วย พอไปถึงห้องฉันก็เริ่มด้วยการมโนเรื่องตัวเองก่อน ฉันเองก็ไม่ได้อยากเล่าอะ แต่คือถ้าอยากรู้เรื่องคนอื่น ก็ต้องทำให้เค้าไว้ใจเราให้ได้ก่อน ก็เลยเล่าให้ฟัง จน ก.ก็เริ่มไว้ใจ ยอมเล่าเรื่องแฟนเก่าให้ฟัง นู้นนี้ นี้ นั้น คือดูเยอะๆกับแฟนเก่ามากค่ะ แต่เออคือ ตอนที่ฉันเปิดประตูห้องเข้าไปนะค่ะ เห็นรูปของเพื่อนฉัน เต็มผนังทั้งด้านเลยค่ะ แอบตกใจแล้วก็คิดว่า เฮ้ย ก. ไม่ไหวแล้วว๊ะ โรคจิต? ก็อึ่งไปเลยพูดอะไรไม่ออก ก.ก็บอกกับฉันว่า ห้ามบอกเริ่องนี้กับ ข. นะ ห้ามเด็จขาด แต่ฉันก็บอก เราไม่เคยมีความลับต่อกัน ไม่เคยเห็นว่าคนอื่นสำคัญกว่าเพื่อน
แล้วฉันก็เลยแอบไปเห็นเพจกระดานวาดรูปมีรูปแฟนเก่าของ ก.อยู่ ฉันก็เลยหลอกถามก็เลยได้ความว่า เค้าเลิกกันมาได้ 3 ปี คือแฟนเก่าของ ก. ก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่ก. ก็ไม่เคยลืมได้เลยก็อะไรประมาณนั้นค่ะ แล้ว คือเค้าก็ยังเจอกันเรื่อยๆ ฉันก็เลยพอดูออกว่า ที่มายุ่งกับเพื่อนฉันคือ ก. เป็นไปได้ว่าน่าจะเหงา แล้วคืนนั้นฉันก็เพลอหลับไปตื่นมาอีกทีก็ตี 1 กว่า ก็เลยจะกลับแต่ ก. ก็ไม่ยอมให้กลับ เธอพูดจนฉันก็เลยอยู่ต่อ พอตื่นเช้าขึ้นมาฉันไม่เจอใครเลย ก็ตกใจมากเลย แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า ก. บอกว่าจะกลับบ้านวันนี้ ฉันก็เลยกลับห้องแล้วก็ผ่านเสาร์อาทิตย์ที่ไม่ได้เจอกันเลย จนวันจันทร์ก็ได้เจอ ก. อยู่กับเพื่อนของฉันอีก ยังมาทำนั้นนี้ให้ ฉันก็ไม่ได้สนใจ แล้วฉันก็ยังไม่ได้คิดอะไรกับ ก.ด้วย แล้วอาทิตย์นี้แม่ของเมตฉันก็โทรมาบอกว่าให้กลับบ้านอีก แล้วเพื่อนก็เอารถฉันไปด้วย ฉันก็เลยไม่มีรถใช้
ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา ก. ก็พยายามชวนฉันได้ดูละครเวที แต่ฉันก็ไม่ได้อยากไปด้วย เพราะถ้ามาไม่ซื้อกับเพื่อนฉัน ฉันก็ไม่อยากยุ่งด้วยเท่าไหร่ ฉันอ่านแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร แล้วตอนที่เพื่อนฉันกลับบ้านไปแล้ว ฉันไม่มีรถใช้ ก. ก็ยังถามว่า อยู่คนเดียวรถก็ไม่มีให้เค้าไปนอนเป็นเพื่อนเอาไหม หิวรึป่าว เดี่ยวพาออกไปหาอะไรกิน ตอนนั้นก็หิวๆด้วย ก็เลยชวนก. ไปกินโจ๊กด้วยกัน แล้วฉันก็นัดเพื่อนที่แอบชอบฉันออกไปกินด้วย แล้วนัดกันว่าไปเจอกันที่ร้าน แล้ว ก. กับ คนที่ชอบฉันก็เจอกัน ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากมายเท่าไหร่ แต่ก. ก็พอดูฉันออกว่า ฉันไม่ได้คิดอะไรกับคนที่มาชอบฉัน ฉันคิดแค่เพื่อน พอกินเสร็จแล้ว ฉันกับ ก. ก็กลับห้อง แล้วคืนนี้ฉันก็เล่นกับ ก. (คือเล่นเกินเพื่อนคือฉันไม่รู้ตัวว่าแอบชอบ ก. ตอนไหน?) แล้วตอนนั้นฉันก็ยังไม่ได้ยอมรับตัวเอง
หลังจากนั้นฉันก็เลย หลบหน้า ก. ไม่ยอมเจอ ก. เลย ทั้งสัปดาห์ เพราะไม่รู้ว่าตัวฉันเองคิดอะไร? จนเม็ตฉันก็เริ่มดูออก เริ่มรู้ว่าฉันรู้สึกยังไง แต่เพื่อนก็ยังไม่พูด ด้วยความที่ฉันรู้สึกผิดกับเพื่อนก็เลย ไม่ค่อยอยู่ห้อง หลบหน้า พอก. จะมาหาเมตฉันก็หลบไปอยู่ที่อื่น เป็นแบบนี้สักพัก แล้วมีอยู่คือนหนึ่งเพื่อนฉันกลับบ้านอีก แล้วก. ก็มานอนเป็นเพื่อนอีก คือเพื่อนฉันไม่รู้ว่า ก. มานอนด้วย เพื่อนฉันกลับมาเจอก็เลยบอกกับฉันว่าจะกลับไปกรุงเทพอีกแล้วไปส่งขึ้นรถหน่อยกะว่าจะพาไปเจอแม่ของเมตด้วย เมตของฉันก็ไม่ยอมให้ ก. มาด้วยเพราะ เมตฉันบอกว่า เพื่อนสำคัญกว่าคนอื่น เพื่อนต้องมาเจอแม่สิ ก.เป็นแค่คนที่คุยๆด้วยไม่ได้สำคัญจะเอามาเจอทำไม ฉันก็ไม่ได้อะไร
เพื่อนฉันก็เลยถามว่า ก.มานอนที่ห้องได้ยังไง? เห็นว่าอาทิตย์นี้เมิงหลบเค้าทำอาทิตย์เลย แล้วอยู่ๆมาอยู่ด้วยกันได้ยังไง? เล่ามาให้หมด... ฉันก็เลยเปิดใจกับเพื่อนว่า แอบชอบ ก. ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เมตฉันก็เลยแซวว่า ที่เค้ามาขัดห้องน้ำให้รึป่าว? ฉันก็เลยขำอย่างเดียวเลย ฉันกับเพื่อนเคยคุยกันก่อนหน้านี้แล้วว่าจะไม่ทะเลาะกันเพราะคนอื่นเด็จขาด ฉันก็เลยบอกเพื่อนไปตามตรงทั้งหมด เพื่อนก็บอกว่า ไม่ได้คิดอะไรกับ ก. ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ ในสายตาเพื่อนฉัน ฉันดูออกว่า ก. ไม่ได้มีอะไรให้เพื่อนฉันรู้สึกว่าน่าสนใจ อาจจะเป็นเพราะก็เป็นผญ. เงียบๆ ไม่พูด เข้ากับคนอื่นยาก ด้วย ไม่ใช่ในแบบที่เพื่อนฉันชอบ พอฉันบอกกับเพื่อนทั้งหมด เพื่อนฉันก็เลยขำแล้วบอกว่า กรูดูเมิงออกตั้งนานแล้ว คือเมิงทั้งหลบหน้าเค้า ช่วงนี้ดูเมิงยุ่งเกินพอดี เพื่อนก็เลยจับพิรุจได้ แล้วเมตก็เลยบอกฉันว่า ชอบจริงหรอ ถ้าชอบจริงนะ มันจะช่วยทุกอย่างเลย มันก็พูดนู้นนี้นั้น ให้ฉันรู้สึกดีแล้วก็กล้าพูดกับ ก. ว่ารู้สึกยังไง ฉันก็ยังไม่กล้าพูโ เพื่อนฉันเลยบอกว่าจะลองโทรไปหา ก. แล้วเครียกับก. ก่อน ก.จะได้เข้าใจอะไรที่ควรจะเข้าใจ หลังจากที่คุยกับเพื่อนเสร็จฉันก็ไปประชุมคือลืมทานอะไรจน บ่าย 3 ก.ก็โทรมาถามว่ากินอะไรรึยัง ซื้ออะไรไปให้ไหม? แล้วก.ก็ซื้ออะไรมาให้เต็มไปหมด ทุกอย่างดูโอเค ฉันก็เลยเริ่มรู้สึกว่าน่าจะบอก ตกกลางคืน ก.ก็มานอนด้วยอีก ฉันก็เลยยอมบอกความรู้สึกของฉันให้ ก.รู้ แล้วก. ก็ดูตกใจๆ แต่ก็ตอบตกลง จากตอนนี้เรื่องต่างๆที่ดูวุ่นวายก็เริ่มขึ้นเรื่อยๆ.....>