คำว่า ทาสที่ปล่อยไม่ไป ผมก็ไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่  แต่เป็นศัพท์การเมืองที่เคยพูดกันมากช่วงหนึ่ง  แต่ระยะหลังก็ได้ยินน้อยลง เพราะความสนใจของสังคมมักไปอยู่ที่เรื่องการเมือง เรื่องศาล อะไรพวกนี้มากกว่าเรื่องทางโครงสร้างของสังคม การเมือง

ทาสที่ปล่อยไม่ไป สำหรับสังคมไทย หมายถึง คนไทยกลุ่มหนึ่ง ที่ไม่สามารถยอมรับสิทธิ เสรีภาพของตนเองได้  แม้ว่าประเทศไทยจะเป็นประชาธิปไตยแล้ว  ความคิดของเขา  ยังอยู่ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช อยู่ คือ อยากมีเจ้านาย มีเจ้าชีวิต ไม่สามารถเป็นเจ้าชีวิตตัวเองได้  เพราะไม่รู้ว่า เมื่อมีสิทธิเสรีภาพแล้ว  จะใช้มันทำอะไร  จะไปไหน จะคิดอะไร จะเชื่ออะไร  เขาเลือกไม่ได้

เขาคิดไม่เป็น เลือกทางเดินชีวิตตัวเองไม่ได้  เขาจึงต้องมีเจ้านาย  เหมือนกับสมัยที่เลิกทาสแล้ว  แต่ก็ยังมีคนสมัครใจเป็นทาส เพราะไม่รู้ว่าจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไร   จึงได้แต่คิด เชื่อ ตามที่เขาบอก เขาสั่ง

ทีนี้ เข้าใจกันรึยังว่า  ทำไมพวกต่อต้านประชาธิปไตย  สลิ่มเสื้อเหลืองอะไรพวกนี้ เขาให้ทำอะไรก็ทำ  ให้สละสิทธิเลือกตั้งตัวเองก็เอา  เพราะเขาอยากมีเจ้านาย  เขาอยากอยู่ภายใต้การปกครองของคนดีมากกว่า จะเป็นคนที่ตัวเองเลือก เพราะเขาไม่ศรัทธาระบอบการเมือง

เพราะการเมืองในระบอบประชาธิปไตย เขาให้เสรีภาพในการตัดสินใจแก่ประชาชน  แต่พวกทาสที่ปล่อยไม่ไป เขาไม่สามารถรับผิดชอบต่อการตัดสินใจของตัวเองได้  เพราะเป็นทาสมาจนชิน

**********************
**********************