"ไม่เป็นไร ผมรู้ว่าสิ รักเฮีย"
"ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะเลือกรักคุณค่ะ ราม"

สิ่งที่เป็นจุดแข็งของละครเรื่องสามีเลย คือ บท
ต้องชื่นชมคนเขียนบทละคร ไม่ใช่แค่การเขียนบทออกมาได้สนุก น่าติดตาม เฉือดเฉือน ดูไปซู้ดปากไปเท่านั้น แต่เรื่องนี้สอดแทรกข้อคิด คติเตือนใจไว้เยอะมาก ทั้งสุภาษิต คำพังเพย มุมมองและการใช้ชีวิตคู่กันของสามีภรรยา คำสอนของพ่อ ของอาม่า การเลี้ยงลูก ปัญหาภายในครอบครัว และการแสดงตวามรักของคนในครอบครัว

ซึ่งแม้ว่าบทจะดีขนาดไหนถ้า นักแสดงเล่นออกมาได้ไม่ถึง บทที่ดีนั้นก็สูญเปล่า แต่นักแสดงทุกคนเล่นออกมาได้เอาอยู่มาก โดยเฉพาะ
-อเล็กซ์ ในบทของราม สิ่งที่อเล็กซ์แสดงออกมามันทำให้เชื่อว่าอเล็กซ์คือ รามจริงๆ เป็นคนที่มีปัญหา ดีก็ดีเลย แต่ถ้าอารมณ์ร้ายก็ร้ายสุดขั้ว นอกจากนี้ยังมีความเป็นเด็กที่ขาดความรัก ที่เรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้างเสมอ เรื่องนี้เสียน้ำตาให้รามมากที่สุด

-น้ำฝน สรวงสุดา อีกหนึ่งคนที่ไม่คิดว่าจะเล่นได้พีคขนาดนี้ เป็นตัวละครที่ต้องการเอาชนะตลอด เลือกที่จะใช้ความแค้นในการเลี้ยงลูก

-จ๊ะจ๋า นี่ถือว่าเป็น มาสเตอร์พีชของจ๊ะจ๋าเลย นับตั้งแต่ จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า สิริโสภาเป็นตัวละครที่ร้ายที่สุดในเรืองก็ว่าได้ แต่ด้วยปูมหลังของตัวละคร ที่เป็นผู้ถูกกระทำ มันทำให้เกลียดไม่ลง
สามตัวนี้ถ้าเล่นออกมาใหญ่กว่านี้มันก็จะดูไม่อินได้ขนาดนี้ สามคนนี้เจ๋งมาก จนอยากให้ได้รางวัล

อีกคนที่ต้องชม คือ อาหมู ดิลก สมกับเป็นมังกรแห่งลิ้มวัฒนาถาวรกุล เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว ทันคน ในขณะเดียวกันก็อ่อนโยนกับทุกคนในครอบครัว ยิ่งช่วงที่เจ้าสัวเป็นอัมพาตการสื่อสารทางสายตาและร่างกายดีมาก

มิ้นท์ ณัฐวรา เรื่องนี้สวยจัด เสน่ห์มาเต็ม เล่นดีขึ้น ธรรมชาติมาก อยากเห็นเล่นบทสาวเก่งแบบนี้อีก

เจี๊ยบ พิจิตรา ปกติจะได้แต่บทเนิบๆ ตอนแรกคิดว่าอารมณ์จะประมาณในกี่เพ้า แต่ที่ไหนได้ แอบมีปล่อยของเหมือนกัน ยิ่งฉากตบหน้าแม่ผัวนี้สะใจมาก

ส่วนนักแสดงคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น นก จริยา, มี๊, ป้าแอ๊ด, ว่าน, ต้น จักรกฤษณ์, ไอซ์, เต๋า, โชกุน, ป๊อก ก็เล่นได้ดีตามมาตรฐาน เป็นส่วนที่ช่วยให้เติมเต็มให้ละครสมบูรณ์และกลมกล่อม แม้แต่นักแสดงใหม่ๆ ทั้งริน, หมวย, ศกันต์ และพระลบ ต่างก็เล่นได้ดี เหมือนเล่นแล้วหลายเรื่อง ไม่ใช่ดาราหน้าใหม่

อีกอย่างที่ชอบคือ พระนางไม่โชว์โง่ คนเขียนบทฉลาดที่ให้ตัวละคร แก้วกูเกิ้ล เป็นคนที่คอยเตือนสติพระนาง นางน่าไปจัด Club Friday

ในส่วนของพระนาง
เกรท วรินทร ทำได้ดีเกินคาดมาก ตอนแรกคิดว่าจะเอาบทนี้ไม่อยู่ แต่ต้องยอมรับเลยว่าเกรทเป็นราพณ์ จริงๆ
น้องพรีม เล่นได้ดีขึ้น ยิ่งช่วงท้ายๆเรื่อง เวลาปะ ฉะ ดะ กับตัวละครอื่นๆก็ยังไม่โดนกลบ แต่ก็ยังต้องพัฒนาฝีมือไปอีกมากๆ เอาใจช่วย

ฉากที่ชอบคือ
ฉากที่คนในตระกูลลิ้มวัฒนาถาวรกุลร้องไห้ต่อการจากไปของเจ้าสัวเรียว ทุกคนทำให้เชื่อจริงๆว่าพวกเขาสูญเสียหัวหน้าครอบครัวไป
และอีกอันก็คือ ตั้งแต่ที่สิริโสภาจับตัวคุณหญิงจนถึงการตายของราม และความเสียใจของผู้หญิงสองคน เป็นอะไรที่พีคมาก ร้องไห้เป็นเผาเต่าเลย

แต่แอบอยาก ฉากที่ราพณ์เอาดอกไม้ไปวางที่หลุมศพรามเป็นฉากจบของเรื่อง มันจะแหวกแนวมาก

ขอบคุณ คุณนก จริยา ที่สร้างละครครอบครัวน้ำดีแบบนี้ขึ้นมา และถือว่าค่ายนี้จะเป็นอีกค่ายที่จะติดตามรอดูผลงานอย่างใจจดใจจ่อ
ขอบคุณ ผู้กำกับ ที่กำกับละครออกมาได้ดี และกลมกล่อม
ขอบคุณ บทละคร ที่ให้แง่คิดได้ดีเสมอมาตลอดเรื่อง
ขอบคุณ นักแสดงทุกคนที่แสดงออกมาได้สมบทบาทมาก

ไม่มีความรักใด ยิ่งใหญ่เท่าครอบครัว