ผมเรียนอยู่มหาลัยเอกชนแห่งนึ่ง ช่วงเย็นผมจะรับจ๊อบทำงาน Part-Time อยู่ร้านอาหารในหอ แถวมหาวิทยาลัยใกล้ๆ
วันนึ่งมีลูกค้าคนนึ่งเป็นลูกค้าหน้าใหม่เข้ามารับประทานอาหารกับกลุ่มเพื่อน ผมก็ทำหน้าที่ รับรายการอาหารปกติ
แต่ช่วงที่กำลังจดอยู่นั้นก็มีเสียงเค้าสั่งรายการอาหารขึ้นมาพน้อมกับรอยยิ้มที่ทำให้ผมแทบจะหยุดมองไม่ได้
แรกๆผมก็ไม่ได้อะไรกับเค้ามากเพราะคิดว่ามันคงแค่เป็นการรู้สึกประทับใจเฉยๆ

         แต่ด้วยที่ว่าเค้ามาทานอาหารเกือบจะทุกวันก็เลยทำให้ผมได้มีโอกาส พูดคุยกับเค้าบ้าง ถามโน่นนี้นั้นนิดหน่อย
ทุกครั้งที่เค้ามาก็จะมีผมนี้แหละที่จะได้ไปทั้งจดรายการอาหารจากโต๊ะเค้า ทั้งคิดเงิน ทั้งเสริฟน้ำ ผมก็รู้สึกดีกับเค้าเรื่อยๆ
**แต่มีอยู่วันนึ่งเค้ามาทานดึกมากจนร้านด้านในกำลังจะปิดผมก็นั่งกำลังปิดบัญชีของร้านอยู่ เค้าก็เดินเข้ามาเพื่อจะจ่ายเงิน
เลยทำให้ได้มีโอกาสได้พูดคุยกับเค้าสองคนนิดหน่อย แต่มันมีเหตุการณ์นึ่งเกิดขึ้นระหว่างผมคุยกับเค้าประโยคแรก
เพราะในร้านไม่มีใครเลยนอกจากคนในร้านด้วยกันเอง ที่กำลังนั่งทานข้าวกันอยู่ ทุกสายตาต่างจ้องมองมาที่ผมกับเค้า
พร้อมกับมีเสียงไอเชิงแซ่วนิดหน่อย ตอนนั้นผมบอกเลยว่าผมทำอะไรไม่ถูกเลยเพราะหุบยิ้มแทบจะไม่ได้
คุยกับเค้าด้วยเสียงที่เบามาก พร้อมกับคิดเงินให้กับเค้า ผมแทบจะก้มหน้าติดโต๊ะเพราะเขินมากจริงๆ ผมเลยรีบคิดเงินและ
ยื่นเงินให้เค้าแบบไม่ได้มองหน้าเค้าเลย และไม่ได้ตอบคำถามของเค้าที่ถามมา จนเค้าเดินออกไปผมถึงจะเงยหน้าเขินพร้อม
โดนทุกคนล้อผมจนผมหูแดงไปใหญ่

          และหลังจากนั้นทุกครั้งที่เค้ามาผมก็โดนล้องี้ที่สำคัญมักโดนตอนต่อหน้าเค้าด้วย ดูเหมือนเพื่อนของเค้าจะรู้และล้อเค้าด้วย
ผมไม่รู้ทำไง เพราะผมกลัวว่าเค้าจะรู้สึกแย่ที่โดนล้อ ผมเลยเริ่มที่จะเว้นระยะห่างจากเข้ามากขึ้น จากที่ผมยิ้มให้เค้าก็กลายเป็นเฉยๆ
เหมือนคนปกติ ไม่คุยไม่ถาม ไม่มองอะไรผมแอบมองเค้าทุกครั้งที่เค้ามาทานข้าว พร้อมกับถามตัวเองว่านี้เราทำถูกละหรอ

          ตอนนี้ผมเศร้าใจมากครับเวลาเห็นเค้า เพราะผมทำตรงข้ามกับใจตัวเอง ผมไม่ได้หวังจะได้คบกับเค้าหรอกนะครับ
ผมแค่อยากแอบชอบเค้าแบบเบาๆ รู้จักกันงี้นานๆ มีความรู้สึกดีให้ก็พอ แต่ทุกวันนี้ผมทำอะไรไม่ได้เลย
เพราะกลัวเค้าจะรู้สึกแย่ที่ผมไปชอบเค้า ผมควรทำยังไงดีครับ ?