หลัง  ซื้อกล้วยฉาบสีทอง  Limited Edition จากร้าน ป้า  
ผมเห็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง      นอนฟุบอยู่กับโต้ะอาหาร  
ผม:  เฮ้ย !!! บอล  ไม่กลับบ้าน เหรอ        
บอล :   ง่วง นอน  อ่ะ  
ผม:  กินกล้วยด้วยกันมั้ย      
บอล: เอาดิ  แกะเลยพี่  
ผม: ( แหม  กินฟรี แล้วตูยังต้องแกะให้กินอีก  )  
   หลัง จากนั้น เรา ก็แย่งกันกิน  ซึ่ง มันอร่อยมากๆ   ขนมเนี่ย  กินคนเดียว มันจะไม่อร่อยเท่าไหร่      ไม่รู้อุปทานป่าว  
  จนแทบชิ้นสุดท้าย  ผมเหลือบไปเห็น ( เฮ้ย!!!!     ขาอะไรวะ    MAng)
ไอ้บอล  ก็เหลือบตามอง ตามผม     ผมก็เพ่งดู    ขาสีน้ำตาล  ส่วนล่างเรียวเล็ก    ส่วนบนป้อมๆ    ขาอะไรวะ
ไอ้บอลเริ่มทำท่าสะอึก   ผมรีบพูด โอ้ยยย!!!! ขาตั้กแตน   ถ้าเป็นแมลงสาบ  มันต้องมีหยักๆ      
ไม่เป็นไรหรอก    ตั้กแตนกินได้    
บอล: (ถอนหายใจ แบบโล่งๆ)  เฮ้อ!!    เด๋วผมกลับบ้านก่อนนะพี่  แฟนรอ
ผม: เออโชคดีๆ  ( ..... ขาแมงสาบป่าววะ )
ไอ้บอลสบายใจกลับ บ้านไปแล้ว  ผมดิ จะอ้วก แสบคอไงไม่รู้     เดินผ่านป้าร้าน อาหาร   แหม ป้า กล้วยวันนี้อร่อยดีนะ!!!!
ป้า: เหรอออ. !! เอาอีกอันมั้ยล่ะ        
ผม: (แหวะ)
ปล.  วันนี้ ผมท้องเสีย3 รอบ หลังกินกล้วยฉาบไป  ไม่รู้อุปทานป่าว  + แสบคอมากๆ  ระคายคอ       -*-  ทุกคนมีความสุขจัง   เราทุกข์คนเดียว   คิดแล้วจะร้องให้ ฮืออ.....อ  ( พิม mang ไม่ได้เหรอ เนี่ย)