ตอนนี้เรารูสึกแย่มากๆ เหมือนคนเห็นแก่ตัว
เราเองคบกะแฟนมาประมาณ 4-5 ปี ต่างคนต่างทำงานหนักทั้งคู่ค่ะ (เราเพิ่งจบค่ะ แฟนเปนรุ่นพี่) ตอนประมาณเราอยู่ปี2 เราเลิกกะแฟนคนเก่า เพราะเค้าไปมีคนอื่นค่ะ ตอนนั้นเศร้ามาก ไม่นานรุ่นพี่คนนี้ก็เข้ามา เรารูสึกว่าเราขอคบไปก่อน เพราะตอนนั้นแย่มาก ขอใครก็ได้เข้ามาช่วยที เค้าไม่ใช่เสปคเราเลยค่ะ ตอนแรกเราไม่ค่อยชอบ แต่ก็คบกันมาจนเป็นแฟนกัน เค้าก็เอาใจใส่เราดี เป็นคนดีมาก รักเรามาก แต่งานหนัก ไม่ค่อยได้เที่ยวกัน ส่วนใหญ่ก็แค่กินข้าว เพราะต่างคนต่างก็งานหนัก เครียด เวลามีปัญหาเราก็ระบายให้เค้าฟัง เค้าก็เข้าใจ ให้คำปรึกษา แต่เรารูสึกบ่อยๆมาตลอด4-5ปีมานี้ว่า เราไม่ได้รักเค้าแบบคนรัก เรารุสึก้หมือนเค่เปนพี่ชายมากกว่า เพราะเรายังมองคนอื่น เรายังรูสึกว่าเค้าไม่ใช่แบบที่เราชอบ แต่คบเพราะเหมือนกลายเปนความผูกพันธ์ จนกระทั่งวันนึง เราเจอคนๆนึง คือเค้ามาเรียนวิชาเลือกที่มหาลัยเรา เปนรุ่นน้องเราปีนึง แต่อายิท่ากัน เหมือนเค้าจะสนใจเรา แต่ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง คือตอนแรก้ราก็ไม่ได้คิดไร แต่เค้าขอไลน์เรา พอคุยไปคุยมา เจอกันเปนกลุ่มกะเพื่อนเค้า เรารู้สึกชอบเค้ามากก คือแต่ตอนนั้นก็พยายามห้ามตัวเอง เพราะ้รามีแฟนแล้ว คนนี้แบบเปนสเปคเราทุกอย่าง ตั้งแต่หน้าตา นิสัย บุคลิก เราชอบมาก และตอนนั้น วันเกิดเราพอดี เค้าก็ไปหาผซื้อเค้กมาให้เราตินกลางคืนเลย ตอนนี้นเราอยู่เวร เราก็ยิ่งรู้สึกว่า เค้าชอบเรารึเปล่าอ่ะเนี่ย จนเค้าวิชาเลือกิสร็จเค้ากลับไป ตอนนั้นเราเศร้ามากกกก (เราดูเหมือนคนบ้าป่ะ แบบมีแฟนแล้วทำไมเปนงี้) ก่อนกลับ เราเลยซื้อพวงกุญแจตุ๊กตาให้เค้าเปนที่ระลึก พอเค้ากลับไปเค้าก็ถ่ายรูปพวงกุญแจ พร้อมกับบอกว่าเค้าแขวนไว่ตรงโต๊ะทำงานเค้าเลยนะ หลังจากนั้น เราก็ลองเค้าเฟสเค้าปรากฎว่า !! มีแฟนแล้วค่ะ แฟนสวยด้วย เหนถ่ายรูปด้วยกันตลอด และมีรูปเค้ากะแหนแม้กระทั่งตอนกลับไปวันนั้น หวานมากๆ เห็นแล้วมันเศร้าค่ะเพราะเราชอบเค้ามาก คือตอนนั้นเราแย่มาก ก็คุยกันนนานๆครั้ง จนห่างไปเรื่อยๆ เพราะเรารู้ว่าเปนไปไม่ได้. และเราก็สงสารแฟนเรา เค้าไม่ได้ทำไรผิด ไม่เคยนอกใจไร พอเวลาผ่านไป เราเรียนจบ เราเรียนต่อมาได้เกิอบปี เราก็ลาออกมาทำงานใหม่ที่ กทม มาอยุกะพี่สาว (คนที่เราเคบลยชอบ เค้าอยุ กทม) อยู่ดีๆ ก็ได้ติดต่อกันอีกครั้งทางไลน์ เราคิดกะเค้าว่าเปนคนที่เราปลื้ม แค่นั้น เพราะเราและเค้ามีแฟนแล้ว จนวันนึงเค้าชวนเรากินข้าว เราก็ไปเพราะอยากคุยอยากเจอ และเค้ามีเรื่องปรึกษา้กี่ยวกะงาน พอคุยพอเจอกัน เรายิ่งรุสึกว่า ทำไงดี มันมาอีกแล้ววววว ความรุสึกเดิมมาอีกแล้ววว เราชอบบบบเค้ามากก แต่เราพยายามคิดแค่เปนเพื่อน จนต่อมาไม่นาน ก็ได้ไปเทียวด้วยกันอีก แนวเกะ เล่นเกม ไรงี้ค่ะ เรารุสึกมีความสุขมากกกก และชอบเค้ามากกก แต่เรารุสึกว่าเค้าอาจจะไม่ได้ชอบเรา หรือแค่ หนุกๆไปเล่นไปเที่ยว เพราะเราเปนคนป่วงมากๆค่ะ เราคิดว่าเค้าคงไม่ชอบ ที่นี้ เราก้อไม่ได้เจอแฟนเลยเพราะเรามา กทม ตอนแรกเราคิดว่า เราคงจะคิดถึงเค้ามากขึ้น แต่กลับ/ม่ใช่เลย เราเฉยๆมาก เราก็แปลกใจว่าทำไมเปนงี้ เราไม่ได้อยากกลับไปหาหรืออะไรเนพิเศษเลย อีกอย่างพอคนนั้นกลับเข้ามา เราก็ยิ่งรุสึกว่าเราจะทำไงดี เราไม่ได้จะพยายามไปหาหรืออะไรขนาดนั้นกะคนๆนั้น เพราะเราก็ไม่แน่ใจว่าเค้าชอบเราบ้างรึเปล่า แต่ประเดนตอนนี้คือ ใจเราอ่ะ สับสนมาก ว่าตกลงเรายังรักแฟนเราอยุเปล่า ทำไมเรารุสึกแบบนี้ เราควรจะบอกแฟนไปตงๆว่าเราขอห่างดูใจตัวเองก่อน (กเแฟนเราคงไม่ได้เจอกันอีกนานเลยค่ะ เพราะเค้ายังเรียนต่อออยู่ และต้องไปทำงานที่อื่นต่ออีก ประมานอีก4-5ปีเลยค่ะ) เราควรขอหยุดตรงนี้ แต่เราไม่ได้จะมีไคตอนนี้นะคะ แค่ไม่อยากหลอกแฟน ไม่อยากรุสึกว่าเราเหนแก่ตัวมากไปกว่านี้ หรือเราควรทำใจคบอดใจไป อีก 4-5ปี โดยห้ามมองไคเลย เอาไงดีคะ เรารุสึกแย่มาก และเศร้ามากตอนนี้ ที่คจที่เราชอบ ดูเหมือนจะเปนไปไม่ได้ และเค้าทำให้เรารุสึกว่า เรารักแฟนเราอยุจิงหรอ ทำไมเรามองคนอื่น .. ช่วยขอคำแนะนำหรือแชร์ประสบการณ์ทีนะคะ เราไม่อยากทำบาป  
ปล แฟนเราเปนคนดีมาก ค่อนข้างธรรมะธัมโม ส่วนอีกคน เราไม่รุว่าเค้าดีรึเปล่า แต่เราชอบเค้ามาก ตรงส้ปคเราทุกอย่าง  และไม่รุเลิกกะแฟนยัง เพราะ/ม่รุ้ค้าเข้ามาทำไมตอนนี้ และไม่แน่ใจว่าชอบเราเปล่า
ช่วยทีค่ะ