เรียนถามท่านผู้รู้ พอดีได้กลับมาดูหนังเรื่องโหมโรงอีกครั้งและหาเรื่องราวยุครัฐนิยมมาอ่านแล้วเกิดความสงสัยครับ นอกจากศิลปะด้านดนตรี การแต่งกาย คำเรียกขาน การสวมหมวก ฯลฯ ที่ถูกปฏิวัติใหม่ให้ประเทศไทยดูโมเดิร์นและมีวัธนธัมมากขึ้นนั้น ในส่วนของงานกวีและวรรณคดีต่างๆ (พวกโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย ฯลฯ) ที่ดูน่าจะชี้ความเป็นไทยพอๆ กันหรือมากกว่างานดนตรีด้วยซ้ำ พวกนี้โดนผลกระทบยังไงบ้างครับ โดนแบนห้ามแต่งห้ามเล่นเหมือนศิลปะการดนตรีแบบในเรื่องโหมโรงรึเปล่า แล้วเหล่าครูบาอาจารย์หรือนักวิชาการด้านวรรณคดี วรรณกรรม (เรียกไม่ถูก) สมัยนั้นมีออกมาต่อต้านหรือตอบสนองอย่างไรบ้างครับ

พยายามค้นแล้วเจอแต่ว่ายุครัฐนิยมทำให้เกิดวรรณกรรมแนวใหม่ที่เรียกว่าแนวก้าวหน้าขึ้นมา หรือบางข้อมูลก็บอกว่าทำให้เกิดยุคใหม่ของวรรณกรรมแนวๆ พจมาน ไม่สามารถเล่าเรื่องนอกบ้านได้มากนัก แต่ไม่ค่อยมีพูดถึงงานด้านวรรณคดี หรือกวีนิพนธ์เลย

ขอถามอีกนิดว่าแวดวงนี้สมัยนั้นเขาเรียกว่าอะไร มีบุคลากรที่มีชื่อเสียงที่น่าศึกษาผลงานและประวัติบ้างมั้ยครับ เผื่อจะเอาเป็นฮินท์สำหรับการหาอ่านข้อมูลต่อไป ตอนนี้ออกแนวงงๆ เพราะจะไปเซิร์ชก็รู้สึกเหมือนตัวเองเซิร์ชหาไม่ค่อยถูก

ขอบคุณมากครับ