ดิฉันตอนนี้มีปัญหาเรื่องสามีค่ะ บอกตามตรงว่าบางทีอายมากไม่รู้จะปรึกษาใคร เริ่มเรื่องเลยนะค๊ะ ฉันคบกับแฟนมาได้6ปีค่ะ ซึ่งเมื่อก่อนตอนคบกันช่วงปีแรกๆสามีเป็นคนดีขยัน ใจเย็นไม่ไร้สาระ ตั้งใจทำมาหากิน งานบ้านก็แบ่งกันทำตามหน้าที่ ส่วนฉันก็ทำงานเหมือนกัน พอเข้าปีที่2สามี แต่ยังไม่ได้แต่งงานกันนะค๊ะอยู่กินกันแบบโดยทั่วไป สามีเริ่มมีอาการติดเกมออนไลน์ อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นที่วัยรุ่นมักจะอ่านกันค่ะฉันก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะคิดว่าคงจะเหนื่อยจากงานเลยอยากพักผ่อน ต่อมาสามีเริ่มมีการขาดงาน แล้วเริ่มโกหกฉันว่าไป ที่ฉันรู้ว่าสามีขาดงานเพราะ 1.ตื่นสายเกินเวลาทำงาน 2.ตอนจ่ายตลาดแม่ค้าในซอยเล่าให้ฟังว่าเห็นสามีฉันอยู่ร้านเกมทุกวัน พอฉันลองแกล้งถามเรื่องงานมากๆเขาเริ่มหงุดหงิดใส่ จนบางครั้งเขาเคยพลั้งตบหน้าฉันเอาหัวกดกับกำแพง ตอนนั้นฉันคิดว่าสามีคงอารมย์ชั่ววูปเทานั้น สุดท้ายความจริงก็เผยสามีโดนออกจากงานเนื่องจากไม่ไปเลย ฉันทนไม่ได้จึงไปปรึกษาเรื่องนี้กับพ่อของสามีแต่คำตอบที่ได้มาคือพ่อสามีไม่เชื่อคิดว่าฉันสร้างภาพหาเรื่องลูกชายเขา เพราะเมื่อก่อนสามีเป็นคนขยันรับผิดชอบ ฉันนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวในห้องระหว่างที่แฟนเอาแต่นั่งเล่นเกมอยู่แต่กับบ้าน ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาทำงานไปวันๆทีนี้ค่าใช้จ่ายที่บ้านทั้งหมดก็เป็นภาระหน้าที่ของฉัน แต่ตอนนั้นฉันยังไม่ได้คิดอะไรมากเพราะฉันยังหวังในตัวแฟนว่าเขาคงจะคิดได้ ผ่านไป3ปีทุกอย่างไม่ต่างจากเดิมแย่กว่าเก่าแฟนทำงานที่ไหนก็ไม่รอดเพราะความอยากเล่นแต่เกม ฉันขัดให้เขาหยุดเล่นก็ไม่ได้ ฉันเลยขอให้เขาช่วยงานบ้านก็ยังดีเขาก็รับปากอย่างดีแต่ที่ไหนได้หลังเวลาเลิกงานฉันกลับบ้านก็ได้พบเจอว่าไม่ได้ทำอะไรสักอย่างเขาก็ผลัดวันประกันพรุ่ง ไม่เคยเห็นว่าวันไหนเขาจะช่วยแบ่งเบาภาระอะไรสักอย่างถ้วยจานชามกินตรงไหนวางตรงนั้น  เศษขยะ ขนม ข้าว เสื้อผ้าทุกตัวที่เขาใส่ก็วางไปทั่วถอดตรงไหนก็ตรงนั้น ฉันก็ต้องมาคอยเก็บกวาดทั้งหมดทุกครั้ง เหนื่อยไม่เท่าไหร่ค่ะแต่ท้อสุดๆ เขาเป็นแบบนี้ตลอดเล่นแต่เกม นอนก็นอนเยอะบางวันฉันอยู่บ้านเห็นสามีนอนตั้งแต่ตี1ถึง5โมงเย็นตื่นมาก็เปิดคอมเล่นต่อและสั่งให้ฉันทำของกินที่เขาอยากด้วย พอคบกันได้5ปีกว่าฉันเริ่มไม่ไหวแล้ว เริ่มมีการทะเลาะกับสามีแทบทุกวันสามีบอกว่าฉันทำตัวเป็นพวกป้าแก่บ่นด่าแต่เรืรองไร้สาระทั้งที่เรืาองทุกเรื่องที่ฉันว่าเขามันก็ล้วนเป็นความผิดของเขาทั้งนั้น ฉันมานั่งร้องไห้ไม่มีความสุขทุกวันได้แต่เก็บไว้ตลอด ก่อนหน้านี้ฉันลองพยายามบอกกับทางบ้านแฟนอยู่หลายครั้งไม่มีใครเชื่อฉัน เคยมีอยู่ครั้งนึงพ่อของสามีเหมือนจะเชื่อที่ฉันพูดเลยมาพบสามีและฉันที่บ้าน พ่อของสามีถามสามีต่อหน้าฉันว่าไม่ได้ไปทำงาน เอาแต่เลนเกมทั้งกับกินนอนอยู่บ้านทั้งวันจริงหรือแต่คำตอบที่ได้มาจากปากสามีคือ"ผมไปทำงานทุกวันครับไม่เคยขาดงานแม้แต่วันเดียว ที่เห็นผมเล่นแต่คอมน่ะผมเอางานมานั่งทำที่บ้านต่างหาก ถ้าผมไม่ทำงานทำการผมจะเอาที่ไหนกินเอาที่ไหนจ่ายค่าบ้านป่านนี้คงไปนอนข้างถนนแล้ว" ความรู้สึกของฉันในตอนนั้นนั่นมันไม่ใช่เงินที่ฉันมามาด้วยน้ำพักน้ำแรงของฉันเหรอหัวใจฉันสลาย ฉันเลยจะพูดกับพ่อแฟนแบบฉีกหน้าซึ่งๆหน้ากันเลยพ่อแฟนก็ไม่ฟังแถมพูดตอกกลับฉันมาว่า"ผู้หญิงชอบจับผิดไร้สาระทั้งนั้น ลูกกูเลี้ยงมากับมือกูจะไม่รู้จักมันดีได้อย่างไรอย่าทำตัวโง่แล้วอวดฉลาด" ฉันควรจะทำยังไงดีค๊ะอยากตายก็คงจะตายตาไม่หลับเพราะตอนนี้ฉันกำลังตั้งท้องได้4เดือนแล้วจะทิ้งก็กลัวลูกไม่มีพ่ออีกอย่างฉันเองก็รักเขาทั้งที่เค้าทำกับฉันถึงขนาดนี้ เพราะรักถึงได้ทนมาถึง6ปี