เจ้าของกระทู้  เป็นคนที่จริงจังกับชีวิต  และคิดว่าจะใช้เหตุผลในการดำรงชีวิตมาตลอด

เลยมักจะวางกฎเกณฑ์ต่างๆขึ้นมาสำหรับการใช้ชีวิต  ซึ่งเป้าหมายก็มีทั้งที่ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง  เช่น  ไม่เที่ยวกลางคืนอันนี้ทำได้  100  %

ไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือย  ปฏิบัติตัวเเบบกุลสตรีไม่ออกนอกลู่นอกทาง  เป็นแม่ศรีเรือน  ไปวัด  ปฏิบัติธรรม     อยู่ในกรอบในระเบียบ  อะไรแบบนี้  ซึ่งก็

เป็นเรื่องปกติที่เจ้าของกระทู้ชอบทำอยุ่แล้วเลยไม่รู้สึกว่าเดือดร้อนอะไร  อาจเพราะตอนน้นเจ้าของกระทู้มีย่าอยู่ด้วย  เวลาไปทำงาน  

กลับบ้านก็ตรงเวลาตลอด  ตอนเรียนก็อาศัยเรียนที่บ้าน    อยู่แต่ในหมู่บ้าน  เย็นก็กลับบ้านนอน

เหมือนชีวิตที่ผ่านมาอยู่ในโลกแคบๆมาตลอด

จนมาถูกแฟนหลอกไปฟัน  เสียใจมาก  แต่ก็ยังพยายามกลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมอีกครั้งให้ได้

แต่ว่า  หลังจากที่ย่าเจ้าของกระทู้เสียชีวิตไปเมื่อเดือนตุลาคม

เจ้าของกระทู้ก็เอาเวลาไปทุ่มเทกับงาน

เจ้าของกระทู้ทำงานที่นี่มาตลอด8  ปี  เจ้านายเจ้าของกระทู้เป็นคนอารมณ์ร้าย  โลภ  และชอบเอาเปรียบ  ใช้งานเราเกินเวลาตลอด

โดยไม่มีค่าใช้จ่ายตอบแทน  แต่เจ้าของกระทู้ก็ทน  ทน  ทน  เพราะเจ้าของกระทู้มีห่วงคือย่า  

เมื่อเช้าเจ้านายโทรมาด่าเจ้าของกระทู้อย่างรุณแรง  เพราะว่าวันนี้เจ้าของกระทู้ลาพักผ่อนซึ่งได้ยื่นใบลาล่วงหน้าตามระเบียบแล้ว

สุดท้ายก็บังคับให้เจ้าของกระทู้ต้องไปทำงาน  รุ้สึกเจ็บปวดอย่างรุณแรง  ถึงขนาดน้ำตาไหลในอกมากๆ  

ส่วนที่บ้าน  เจ้าของกระทู้ก็รำคาญญาติที่อยู่ด้วยที่มักมีปัญหา  108  เกี่ยวกับความรัก  ทะเลาะกัน  ดีกัน  

ปัญหาก้คือ  คืนนนี้เจ้าของกระทู้เก็บเสื้อผ้าแล้วหนีไปเลยดีไหม  เจ้าของกระทู้ไม่รู้จะไปไหน  ไม่มีญาติ  ไม่มีทาง

แต่คิดว่าน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด