อาการมันเป็นเงี้ยครับ ไม่เหงาหรอก แต่เซ็ง ทำอะไรก็เหมือนทำแก้เซ็งไปงั้นเอง ทำอะไรก็ดูจืดไปหมดไม่มีชีวิตชีวา นั่งๆไปถอนหายใจซะงั้น ถอนแล้วถอนอีก มีอาการบีบหัวใจอ่อนๆ ผมคาดว่าคงจะมีสาเหตุจากการโสดมาเป็นระยะเวลานาน รอพบเจอคนที่ใช่ แต่ว่า คนที่โสดดันไม่ใช่ คนที่ใช่ดันไม่โสด แล้วเรื่องพรมลิขิตนี่ไม่มีเลยครับ ไอที่ว่าจะมีเหตุบังเอิญได้พบเจอกันบ่อยๆ มันไม่มี๊ ไม่มี รอจนถอดใจ คิดแล้วว่าคงจะต้องอยู่คนเดียวไปจนแก่ตาย เฮ้อ ! ยิ่งคิดยิ่งปวดใจ เศร้ากับชะตาชีวิตตัวเองจริง ๆ .........ไม่มีอะไรมากหรอกครับแค่อยาก ระบายและอยากฟังความรุ้สึกของคนหัวอกเดียวกัน