เอาเรื่องจิงๆมั๊ย พวกชอบพูดคำหยาบ ทั้งชายและหญิง จิงๆเปนพวกสติปัญญาต่ำ ไม่มีวุฒิปัญญา วุฒิภาวะ พูดง่ายๆคือ โง่ แต่จะโง่มากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับคน เพราะว่าเขาเหล่านั้น ไม่สามารถเลือกใช้คำพูดที่เหมาะสมหรือจัดระดับการพูดได้ การพูดให้เหมาะสมหรือการพูดให้ดี เหมาะสม สละสลวย คือ สติปัญญาอย่างนึง ดูนักพูดต่างๆของโลกได้ ไม่มีคำพูดหยาบคายที่สามารถจูงใจหรือชนะใจคนได้ การพูดจึงเปนสิ่งแสดงปัญญาและความเปนผู้ใหญ่ คำหยาบคาย คือการแสดงความเปนเด็ก และความโง่ของคน (ความโกรธ คือ โง่ โมโห คือ บ้า พระท่านกล่าวไว้ พูดคำหยาบเมื่อโกรธ เพราะเราไม่ได้ดั่งใจเรา ไม่ว่าเราจะถูกหรือผิด)

การพูดหยาบ เปนเรื่องง่าย แต่แสดงถึงบางสิ่งบางอย่าง เช่น การทำตัวเปนเด็กหรือการปล่อยวางตัว จะรู้สึกสบายและไม่ระวังตัว บางทีอาจพูดล่วงเกินหรือสนุกปากได้ หากพูดกับเพื่อนเรื่อยๆ มีโอกาศทะเลาะกันได้ เพราะไม่ระวัง หากพูดกับคนอื่น ทำให้เกิดความเกลียดชังได้โดยไม่รู้สึกตัว ไม่มีใครชอบที่จะได้ยินคำหยาบ แม้แต่คนชั้นต่ำด้วยกัน มีแต่เด็กๆและคนโง่ ที่ชอบพูดกัน

ผู้หญิงที่ชอบพูดคำหยาบเรื่อยๆ จิงๆแล้วเปนคนโง่ หากพูดเปนนิสัย คือ คนชั้นต่ำ คนเราไม่มีชนชั้นหรอก แต่การกระทำเปนสิ่งที่บอกว่าเปนคนระดับไหน