แก่นเรื่องของคือหัตถาครองพิภพกำลังจะมา สำหรับคนที่เบื่อ ๆ ก็อยากเพิ่งเลิกดูนะคะ เพราะจะได้เข้าใจแก่นเรื่องที่แท้จริง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ คุณหญิงศรีเป็นหญิงดุร้ายนัก แม้เจ็บเจียนตายน้ำตาไหลอาบผสมเลือด ยังแข็งใจ กระโดดไปแย่งเสียมที่ซังถือแบบไม่ระวังมาฟาดซังที่ขาพับ จนซังล้มลง
“ฆ่าน้องกู กูจะฆ่า”
“โอ๊ย อีหมาบ้า”
“จะตายมิตายแหล่ยังฮึดสู้หรือ”
เหนาะเอาเสียมกระแทกลงบนเท้าคุณหญิงศรีโดยแรง
“โอ๊ย อ๊าย”
คุณหญิงศรีฟุบลงไป แต่ยังพยายามตะกายมาหาน้องแล้วฟุบลงไป พยายามยื่นมือมาแตะศุกล
สองคนมองคุณหญิงศรี
“อีหมาบ้าตายหรือยัง”
“ฟุบไปแล้ว อย่าเพิ่งไปสนใจมัน มันไม่รอดดอก ปลดทรัพย์ต่อ”
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เหมาะเอามืออุดปากพริสซิลล่า
“อีเด็กเวร ดันร้องออกมาทำไมรนหาที่ตายหรือยังไงวะ”
“ฆ่ามันให้ตายเสียดีกว่า อีหนูตาย” ซ้งยกเสียมขึ้น
คุณหญิงศรีพรวดเข้ามาพยายามจะทับตัวพริสซิลล่าไว้ แต่ไม่ถึงดีจึงยื่นมือมากันอีกด้วยตะโกนลั่น
“อย่าฆ่าลูกกูนะ ไอ้สารเลว”
เสียมที่ฟันลงมาอย่างแรงบนมือคุณหญิงศรี มือขาดกระเด็นลอยไปมีเลือดพุ่งกระฉูด เหมาะตกใจ
“นังนี่ยังไม่ตาย”
“งั้นตายเสียวันนี้เถิด
“อย่าทำลูกกูๆ”
เสียงของคุณหญิงศรีที่ดังในความมืด เมี้ยนได้ยินเสียงกรีดร้องของคุณหญิงศรี
“คุณหญิง คุณหนู”
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เมขลาแอบยิ้มสมน้ำหน้าพึมพำเบาๆ
“สมน้ำหน้า”
พริ้มเพรากับ พราวพิลาสตกใจมาก แต่แพรวพรรณรายโกรธกระโดดไปเตะแถมตบหน้ารำพึง
“อีรำพึง ใส่ร้ายแม่กู”
“อ๊าย ช่วยด้วยๆ นังแพรวพรรณรายตบหน้าฉัน”
“จะตบอีก ถ้าแกไม่ขอโทษแม่ฉัน”
รำพึงส่ายหน้า แพรวพรรณรายตบอีก รำพึงก็ใช่ว่าจะไม่สู้ โต้ตอบด้วยการหยิกข่วนแพรวพรรณราย เมขลาสาแก่ใจพึมพำ
“ที่แท้ก็แค่ลูกขี้ข้า”
พริ้มเพราเข้าห้าม
“คุณแพรว อย่านะคะ อย่าทำอย่างนั้น”
“จะทำ จะตบหน้ามันจนกว่ามันจะขอโทษแม่เรา” 
คือหัตถาครองพิภพ สำหรับใครเบื่อแรก ๆ รุ่นลูกมาแล้วค่ะ อย่างแซ่บรับรอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้