เรามีลูกชายคนแรกอายุ 2ขวบครึ่งแล้วค่ะ แต่ด้วยความที่เราและสามีทำงาน ทำให้ตอนกลางวันต้องให้คุณย่าเลี้ยงให้ ซึ่งย่าหรือแม่สามีก็แก่มากแล้วค่ะ แกก็ไม่มีเวลามาใส่ใจหลานเท่าไหร่เพราะแกต้องขายของด้วย ตั้งแต่เกิดลูกเราก็เลยต้องอยู่ในคอกสี่เหลี่ยมตลอดเวลา ยกเว้นเวลากินข้าว

และจะมีไอโฟน ไอแพด ที่คุณย่าหามาให้ลูกเราเล่นเพราะเขาจะไม่ร้องหาคนเล่นด้วย ไม่ร้องหาคนอุ้ม ไม่กวน ไม่ซน คือเขาเล่นคนเดียวเกือบตลอดเวลา 12ชั่วโมง ที่ไม่ได้อยู่กับเรา เรารู้นะคะว่ามันไม่ดีมากๆ ซึ่งตอนนี้นิสัยลูกเราเป็นอย่างไร ตรงตามตำราเป๊ะ คือ ขี้โมโหสุดๆ รอคอยไม่เป็น พูดเป็นต่างดาว แต่ยังเรียกคนในครอบครัวได้ บอกความต้องการพื้นฐานได้ เช่น กิน ขี้ ไป ขึ้น ลง นั่ง แต่พูดคุยกับใครไม่เป็น บอกความรู้สึกตัวเองไม่ได้ เรารู้ตัวว่าเราไม่มีเวลา เราเลยพยายามซื้อของเล่นเสริมพัฒนาการ นิทาน มาเบี่ยงเบนความสนใจให้ลูกห่างจากไอแพดบ้าง ลูกเราก็ชอบนะคะ แต่แม่สามีไม่สนับสนุนของพวกนี้เลย บอกว่าลูกเราชอบขว้างออกมา (น่าจะเรียกร้องความสนใจ) อย่างนิทานปกติก่อนนอนเราจะอ่านให้ฟังเรื่องเดิมเป็นสิบรอบเลย เราก็อ่านเพราะลูกชอบมาก ตอนกลางวันลูกเราก็เลยจะให้ย่าอ่านให้ฟังบ้าง แต่ย่าก็ไม่มีเวลาไงคะ  ด้วยเหตุผลเหล่านี้ลูกเราก็เลยไม่ได้เล่นของเล่นเลย โดนเก็บออกนอกคอกหมด

คุยกับแม่สามีหลายรอบก็ทะเลาะกันทุกครั้ง แกบอกยื่นไอโฟนให้ก็เอาทุกครั้ง กินข้าวก็ต้องให้ดู ไม่งั้นไม่กิน เบื่อไอโฟนก็เปลี่ยนเป็นไอแพด เขาจะนั่งเรียบร้อยของเขาไม่กวน เราก็พยายามอดทนนะคะเพราะอธิบายนั่นคืออวดรู้ ช่วงเวลาที่เราเลิกงานกลับมาเรามีเวลา 3 ชั่วโมงก่อนจะให้ลูกหลับ เราทุ่มเทเวลาให้เขาทั้งหมด ป้อนข้าวเย็นลูก อาบน้ำ เล่นกับเขา และพาเขานอน

และเรื่องราวที่แม่สามีพูดกับเราวันนี้ทำให้เราสะอึกเลยว่า นี่เราเลี้ยงลูกชายให้เป็นสาวรึเปล่า

   คือลูกเรามีนิสัยขี้แย ขี้กลัว กลัวคน กลัวทุกอย่างที่ไม่เคยเห็น นั่นเพราะเขาอยู่แต่ในคอกขาดโอกาสในการเรียนรู้ไป ขี้อ้อนด้วยแต่จะอ้อนแต่เราคนเดียวนะ เช่นแกล้งมาล้มตรงหน้าเรา และทำน้ำตาคลอ เพื่อให้เราอุ้ม ให้กอด เคยแกล้งทำเป็นไม่เห็น เขาก็ล้มใหม่มาล้มใกล้ๆ ให้เราเห็นให้ได้ เราก็อุ้มเขา กอดเขา เวลาเล่นกับเขาเราจะเล่นแบบเอาเขามากอด มาหอมทั้งตัว เขาจะชอบหัวเราะเพราะมันจั๊กกะจี๋ แม่สามีเลยพูดออกมาว่าเลี้ยงลูกแบบนี้ได้เป็นตุ๊ดแน่ แล้วก็ตะคอกลูกเราจนเขาร้องไห้มากอดเรา

  เรื่องทั้งหมดก็เป็นอย่างนี้ค่ะ เราอยากขอคำปรึกษาจากแม่ๆ ว่าเราควรเลี้ยงลูกแบบไหน เราจะได้ปรับ ไม่อยากทำร้ายลูกมากไปกว่านี้ ส่วนพ่อของลูกที่เราไม่ได้พูดถึงเพราะเขาไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกเท่าไหร่ ยิ่งกว่าเราอีก กลับมาลูกก็หลับแล้ว ไปทำงานลูกก็ยังไม่ตื่น

  เรากลุ้มใจจริงๆค่ะ สงสารลูกแต่ทำอะไรไม่ได้ เรื่องการเลี้ยงลูกของแม่สามี แต่แกก็รักหลานนะคะ เคยจะเอาไปเนอส แกไม่ยอม เป็นห่วงหลาน ก็คงต้องเข้าตามเกณฑ์ไป ส่วนเรื่องการเลี้ยงลูกของเรา การเล่นกับลูก เราอยากได้คำแนะนำค่ะ เพราะเป็นสิ่งที่เราทำได้ เราไม่อยากให้ลูกเบี่ยงเบนเพราะเราค่ะ

พิมพ์มา ย้อนขึ้นไปทวนอีกรอบ พบว่ามันยาวขนาดนี้เลยเหรอ

ขอบคุณทุกคนนะคะที่ให้คำแนะนำค่ะ