เวลาประชุมงานที่เกี่ยวกับสิทธิ พลเมือง และความเท่าเทียม
เรามักยกตัวอย่างด้วยความภูมิใจว่า
ไทยเป็นเป็นประเทศแรกๆที่ให้ผู้หญิงมีสิทธิเท่าเทียมกับผู้ชาย
มาตั้งแต่สมัย ร.5 ก่อนโลกตะวันตก 30-40ปี
(อ้างอิงกฎหมายการเลือกผู้ใหญ่บ้าน พศ. 2440
จากงานศึกษาของ ศาสตราจารย์ แคเธอรีน บาววี )

แต่งงสุดๆ ว่าปัจจุบันดันมีคนเริ่มคิดว่า เราไม่ควรให้สิทธิทางการเมืองกับคนบางกลุ่มเท่าคนอื่น
ผมไม่เชื่อว่าคนทั่วไปจะคิดไม่ได้ ว่าทำไมทั่วโลกถึงยึดหลัก One man one vote
และอะไรที่จะตามมาเมื่อเราริดรอนสิทธิไปจากคนอื่น
(ความรุนแรงแบบไหนจะตามมา สุดท้ายมันจะนำไปสู่เงื่อนไข ในการริดรอนสิทธิผู้เสนอการริดรอนสิทธิเองหรือไม่)

ผมเชื่อว่าคนที่คิดขัดกับหลัก"เสรีภาพ" และ "ความเสมอภาค" แบบนั้นเพราะไม่ได้ใส่ใจปัญหาอย่างจริงจังมากกว่า
ทำให้เขาไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังเสนอให้ประชาธิปไตยของไทยถอยหลังทะลุ พศ.2475 ย้อนไปถึง พศ. 2440 ด้วยซ้ำ

แต่หากจะมองในแง่ดี การที่มีคนกล้าแสดงออกว่าคิดแบบนั้ก็ทำให้เราได้รู้ว่า
สังคมไทยยังต้องการการพูดคุย เพื่อทำความเข้าใจสิ่งที่จำเป็นในการอยู่ร่วมกัน อีกมากแค่ไหน

ปัญหาของไทยวันนี้ เป็นเรื่องของสิทธิ หรือระบบตรวจสอบล้มเหลว ผมเชื่อว่าใครก็คิดได้ อยู่ที่ว่าจะใส่ใจปัญหาจริงๆรึเปล่า