ผมไปหาหมอจิตเวชคนนึงมาตั้งแต่เมื่อปีกว่าๆที่แล้ว ก็หามาเรื่อยๆผมก็จะบ่นเรื่องที่ตัวเองกังวลให้เค้าฟังบ่อยๆแล้วก็รับยากลับ จนต้นเดือนผมทนไม่ไหว ไปพบเค้า ผมรู้สึกจิตตกมากผมร้องไห้ออกมา  จนเค้าถามว่าผมมาหาเค้าผมต้องการอะไรจากเค้า ประมาณว่า"คุณมาหาหมอคุณหวังจะได้อะไรจากหมอ" ผมก็บอกว่าผมอยากดีขึ้น บลา บลา บลา
ผมเก็บเอาคำพูดเค้ามาคิดตลอดอาทิตย์ ว่าทำไมหมอถึงถามยังงั้นกับผม จนเมื่อวานนี้ผมมีนัดพบเค้าอีก ผมก็เตรียมจะถามเหมือนกันว่าที่เค้าถามผมคราวที่แล้วมันหมายความว่ายังไง แต่พอเริ่มคุยไปสักพักกลายเป็นคุณหมอถามผมอีกประมาณว่า ผมมาหาหมอผมหวังว่าจะได้อะไรจากหมอ เพราะหมอรู้สึกว่าคุณมาหาหมอแต่ละครั้ง คุณพูดปัญหาของคุณไปเรื่อยเปื่อย แล้วหมอรู้สึกว่าอาการคุณไม่ดีขึ้นเลย จนผมอึ้งไปซักครู่
ผมก็บอกเค้าว่าทำไมคิดว่าผมไม่ดีขึ้น ทั้งๆที่ตัวผมเองก็ยังรู้สึกดีขึ้น อย่างน้อยถ้ามันไม่ดีขึ้นแต่มันไม่ทำให้แย่ลงมันไม่ดีเหรอ แล้วคนไข้ถ้าเกิดอาการดีขึ้นจะมาพบหมอตามนัดทำไม จริงมั้ย และผมหาหมอจิตเวชมาหลายคน ผมรู้สึกว่าผมรักษากับหมอได้ดีที่สุด หมอเป็นคนพูดตรง ไม่โกหกผม ผมถามเค้าว่ารำคาญผมมั้ย เค้าก็ตอบตรงๆว่าน่ารำคาญ (คือผมรู้สึกว่า ผมคุยกับหมอแล้วผมสบายใจขึ้น ทุกๆเดือนผมรอเวลานัดของเค้าเพื่อที่จะไปพบเค้า ผมอยากจะคุยกับเค้าให้นานที่สุด แต่เค้าก็พยายามจะจบการสนทนาเร็วๆ แล้วประมาณไล่ผม แต่ถึงกระนั้นเดินออกมาจากห้องผมก็ยังรู้สึกดีที่เจอเค้า แล้วก็รอให้ถึงนัดครั้งหน้าเร็วๆ) ผมตกงานเพราะผมป่วยทางจิต แต่ผมพยายามจะหางานประจำทำ เพื่อให้เค้าเห็นว่าผมมาหาเค้าแล้วผมอาการดีขึ้น  แต่วันนี้เหมือนหมอเค้าพยายามจะพูดแบบเลี่ยงๆ แล้วมาถามซ้ำอีกว่าผมมาหาเค้าผมคาดหวังว่าจะได้อะไรจากเค้า

ผมเลยรู้สึกกังวลว่า หมอเค้าไม่อยากจะรักษาเราแล้วรึเปล่า อยากจะให้ผมไปรักษาที่อื่นแทนรึเปล่า รึเค้าอาจจะโกรธที่ผมพูดอะไรเหมือนไม่รู้จักกาลเทศะ เพราะผมค่อนข้างอ่อนเรื่องมนุษยสัมพันธ์ ซึ่งในใจผมไม่อยากให้เป็นยังงั้นเลย เครียด

ขอบคุณครับ