เป็นเรื่องที่ต้องการเล่าให้ฟังเฉยๆนะครับ
ใครคิดว่าลูกจ้างรัฐวิสาหกิจ จะดีเสมอไป นอกจากลูกๆพนักงานจริง บุคคลภายนอกก็ต้องทนและหาทางเข้าทำงานยากมาก นอกจากจะมีเส้นสายดีหน่อย
เราทำงานที่แห่งนี้มาเกือบสองปี เรียนจบก็ได้ทำงานเลย แต่กว่าจะเข้าทำงานได้ ต้องวิ่งเส้นนิดหน่อย(ผมไม่มีญาติโดยตรงทำงานที่นี่ มีเพียงน้าที่ฝากให้)
และที่จริงผมจบทางด้านคอมซึ่งไม่ตรงกับสายในหน่วยงานนี้เลย แล้วก็ได้มาลงที่แผนกบริการลูกค้าอีก พอได้เข้าไปทำงานหัวหน้าเรียกไปคุยบอกให้ทดลองงานโดยไม่ได้เงินเดือนก่อนหนึ่งเดือน น้าผมรู้ก็ไม่ยอมบอกต้องได้ เงินเดือนก็ออกเดือนแรก เป็นจำนวนเงิน 6500 บาท หักภาษี 1% เงินเดือนๆแรกให้แม่ 1000 บาท พาน้าไปเลี้ยงข้าวมื้อหนึ่ง พอได้สามเดือนผมก็เป็นงานเกือบทุกอย่างรองจากหัวหน้าคนใหม่ ตัดสินใจอะไรแทนได้ คือในแผนกมี 13 คน ทำงานเป็น 8 คน ที่เหลืออย่างกับจ้างมาอยู่เฉยๆ แต่ผมที่เป็นรุ่นลูกพวกเคัาได้ต้องทำงานเป็นหมดของทุกคน ซึ่งเค้าจะทำงานเฉพาะของใครของมัน พอทำงานได้หนึ่งปีเงินเดือนก็ขึ้นให้อีกหนึ่งพัน โดยที่ไม่มีโบนัสหรือสวัสดีการอะไรสักอย่าง ลูกจ้างมีทั้งหมดสามคน มีผมและอีกสองเป็นลูกพนักงาน แต่กว่าจะขึ้นเงินให้น้าผมต้องวิ่งทำเรื่องให้ จนคิดหางานใหม่หลายครั้ง มันมีความรู้สึกตอนเจอเพื่อนแล้วเรื่องงานกันมีแต่เพื่อนบอกว่าผมทำงานที่นี่ได้เงินดีนิ ถามว่าได้โบนัสเท่าไหร่ เพื่อนแต่ล่ะเงินมากกว่าผมเท่าตัวแถมโบนัสเพียบ จนไม่อยากตอบ แต่จะออกงานก็กลัวไม่มีใครทำแทน ผมเคยหนีหนึ่งอาทิตย์งานเก็บบของบอกเลิกสัญญาหอพักแล้ว แต่เพราะเป็นห่วงงานจึงกลับมาทำต่อ จนทนมาอีกหนึ่งปี หางานใหม่เรียบร้อย แต่ก็มีข่าวจะจ้างเป็นลูกจ้างรายปีซึ่งเงินเดือนขึ้นเป็น 9000 และมีสวัสดิการเหมือนพนักงานแต่ไม่ได้โบนัส และยังจะได้บรรจุแน่นอนด้วย จะมีคำสั่งเริ่ม 1 มกราคม 57 แต่เรื่องก็ได้เงียบไปแล้ว เพราะเรื่องบรรจุลูกในสายเลือดต้องได้บรรจุก่อนและเหลือตำแหน่งก็ให้ลูกจ้างอย่างผมได้เป็นลูกจ้างรายปี
ที่จริงงานผมสบายมาก เพียงแค่เจอลูกค้าที่มาทำเรื่องที่พูดจาไม่ดีต้องทนรับฟังแค่นั้น แต่ติดที่ผมมีภาระต้องจ่ายค่าหอพัก ค่าข้าวแต่ล่ะมื้อ ค่ารถยนต์ ค่าบัตรต่างๆ และค่าใช้จ่ายอย่างอื่นอีก ถึงมันเกินรายรับ แต่อนาคตก็ต้องอดทนไปอีกสักพัก ถ้าไม่มีแววจริงๆก็จะไปข้างหน้า
ปล.แค่ต้องการเล่าให้ฟังว่าลูกจ้างรัฐวิสาหกิจ ไม่ได้เลิศเลออย่างที่ใครหลายคนคิด และมีอีกเรื่องที่อยากทำให้ลาออกมาก แต่ขอไว้โอกาศหน้านะครับ ขอบคุณที่ตั้งใจอ่านนะคับ
ลูกจ้างหน่วยงานรัฐวิสาหกิจ
ใครคิดว่าลูกจ้างรัฐวิสาหกิจ จะดีเสมอไป นอกจากลูกๆพนักงานจริง บุคคลภายนอกก็ต้องทนและหาทางเข้าทำงานยากมาก นอกจากจะมีเส้นสายดีหน่อย
เราทำงานที่แห่งนี้มาเกือบสองปี เรียนจบก็ได้ทำงานเลย แต่กว่าจะเข้าทำงานได้ ต้องวิ่งเส้นนิดหน่อย(ผมไม่มีญาติโดยตรงทำงานที่นี่ มีเพียงน้าที่ฝากให้)
และที่จริงผมจบทางด้านคอมซึ่งไม่ตรงกับสายในหน่วยงานนี้เลย แล้วก็ได้มาลงที่แผนกบริการลูกค้าอีก พอได้เข้าไปทำงานหัวหน้าเรียกไปคุยบอกให้ทดลองงานโดยไม่ได้เงินเดือนก่อนหนึ่งเดือน น้าผมรู้ก็ไม่ยอมบอกต้องได้ เงินเดือนก็ออกเดือนแรก เป็นจำนวนเงิน 6500 บาท หักภาษี 1% เงินเดือนๆแรกให้แม่ 1000 บาท พาน้าไปเลี้ยงข้าวมื้อหนึ่ง พอได้สามเดือนผมก็เป็นงานเกือบทุกอย่างรองจากหัวหน้าคนใหม่ ตัดสินใจอะไรแทนได้ คือในแผนกมี 13 คน ทำงานเป็น 8 คน ที่เหลืออย่างกับจ้างมาอยู่เฉยๆ แต่ผมที่เป็นรุ่นลูกพวกเคัาได้ต้องทำงานเป็นหมดของทุกคน ซึ่งเค้าจะทำงานเฉพาะของใครของมัน พอทำงานได้หนึ่งปีเงินเดือนก็ขึ้นให้อีกหนึ่งพัน โดยที่ไม่มีโบนัสหรือสวัสดีการอะไรสักอย่าง ลูกจ้างมีทั้งหมดสามคน มีผมและอีกสองเป็นลูกพนักงาน แต่กว่าจะขึ้นเงินให้น้าผมต้องวิ่งทำเรื่องให้ จนคิดหางานใหม่หลายครั้ง มันมีความรู้สึกตอนเจอเพื่อนแล้วเรื่องงานกันมีแต่เพื่อนบอกว่าผมทำงานที่นี่ได้เงินดีนิ ถามว่าได้โบนัสเท่าไหร่ เพื่อนแต่ล่ะเงินมากกว่าผมเท่าตัวแถมโบนัสเพียบ จนไม่อยากตอบ แต่จะออกงานก็กลัวไม่มีใครทำแทน ผมเคยหนีหนึ่งอาทิตย์งานเก็บบของบอกเลิกสัญญาหอพักแล้ว แต่เพราะเป็นห่วงงานจึงกลับมาทำต่อ จนทนมาอีกหนึ่งปี หางานใหม่เรียบร้อย แต่ก็มีข่าวจะจ้างเป็นลูกจ้างรายปีซึ่งเงินเดือนขึ้นเป็น 9000 และมีสวัสดิการเหมือนพนักงานแต่ไม่ได้โบนัส และยังจะได้บรรจุแน่นอนด้วย จะมีคำสั่งเริ่ม 1 มกราคม 57 แต่เรื่องก็ได้เงียบไปแล้ว เพราะเรื่องบรรจุลูกในสายเลือดต้องได้บรรจุก่อนและเหลือตำแหน่งก็ให้ลูกจ้างอย่างผมได้เป็นลูกจ้างรายปี
ที่จริงงานผมสบายมาก เพียงแค่เจอลูกค้าที่มาทำเรื่องที่พูดจาไม่ดีต้องทนรับฟังแค่นั้น แต่ติดที่ผมมีภาระต้องจ่ายค่าหอพัก ค่าข้าวแต่ล่ะมื้อ ค่ารถยนต์ ค่าบัตรต่างๆ และค่าใช้จ่ายอย่างอื่นอีก ถึงมันเกินรายรับ แต่อนาคตก็ต้องอดทนไปอีกสักพัก ถ้าไม่มีแววจริงๆก็จะไปข้างหน้า
ปล.แค่ต้องการเล่าให้ฟังว่าลูกจ้างรัฐวิสาหกิจ ไม่ได้เลิศเลออย่างที่ใครหลายคนคิด และมีอีกเรื่องที่อยากทำให้ลาออกมาก แต่ขอไว้โอกาศหน้านะครับ ขอบคุณที่ตั้งใจอ่านนะคับ