อยากระบายความรู้สึกน้อยใจสามีค่ะ
ก่อนแต่งงานเราเคยตกลงกันว่าหลังจากแต่งงานแล้ว เราจะแยกกระเป๋ากัน เราหาและใช้จ่ายในส่วนของเรา ส่วนสามีหาและใช้จ่ายในส่วนของสามีซึ่งรวมถึงสามีจะเป็นคนดูแลค่าใช้จ่ายในบ้านและค่าใช้จ่ายของลูกทุกๆอย่าง
เงินทุกบาททุกสตางค์ที่สามีหามาได้ เค้าจะให้คุณแม่ของเค้าเก็บไว้ ดังนั้น คุณแม่สามีจึงเป็นคนดูแลค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมดรวมถึงค่าใช้จ่ายของลูกเราด้วยนั่นเอง
ทุกอย่างผ่านมาด้วยดี ไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน จนเมื่อวานเย็น
สามีได้ทองเพียงไม่กี่สลึงมาจากที่ทำงานแจกให้
พอมาถึงบ้าน สามีก็นำไปให้แม่ บอกว่า อ่ะแม่ ที่ทำงานเค้าแจกทองให้กับคนที่ทำงานทุกคน
ทั้งๆที่เราก็เดินอยู่แถวๆนั้น
ความรู้สึกเราตอนนั้น คือ น้อยใจ เลยเดินขึ้นไปสงบอารมณ์บนห้องนอนคนเดียว
พอลงมาก็ถึงเวลาที่จะต้องไปทานอาหารนอกบ้าน พอขึ้นรถ เราเลยบอกสามีว่า เรารู้สึกน้อยใจที่เค้าไม่เคยให้อะไรเราเลย ทั้งๆที่เราก็ไม่อยากร้องไห้หรอก เพราะเดี๋ยวไปทานข้าว เดี๋ยวตาบวม ไม่สวยอีก แต่พอเราเริ่มพูด ด้วยความน้อยใจทำให้เราร้องไห้ออกมาด้วย
ที่ผ่านมาสามีไม่ค่อยให้อะไรเราเท่าไหร่ ไม่เคยให้เงินเรา ยกเว้นเราขอ ไม่เคยให้แก้วแหวนเงินทอง ของกำนัลใดๆกับเราทั้งนั้น
พอเราบอกเค้าในรถ เค้าก็ขอโทษเรานะ แต่ความรู้สึกมันแย่ไปแล้ว คงต้องใช้เวลากว่าจะดีขึ้น
ชีวิตครอบครัวยังไงก็ต้องดำเนินต่อไป เลี้ยงลูกคือหน้าที่หลัก
เค้าบอกว่าจะไปขอที่ให้แม่ไปแล้วมาให้ เราเลยบอกว่า มันไม่ใช่ว่าเราอยากได้หรอกนะ เพียงแต่เรารู้สึกเหมือนว่าไม่ได้รับการให้ความสำคัญ
ความรู้สึกตอนนี้ เรารู้สึกว่าจริงๆแล้วชีวิตของสามีเรา ไม่ต้องมีเราก็ได้นะ ถ้าจะไม่เห็นความสำคัญกันแบบนี้
เกิดเป็นผู้หญิง แต่งงานแล้ว มีลูกแล้วนี่มันต้องอดทนจริงๆเนอะ
น้อยใจสามี
ก่อนแต่งงานเราเคยตกลงกันว่าหลังจากแต่งงานแล้ว เราจะแยกกระเป๋ากัน เราหาและใช้จ่ายในส่วนของเรา ส่วนสามีหาและใช้จ่ายในส่วนของสามีซึ่งรวมถึงสามีจะเป็นคนดูแลค่าใช้จ่ายในบ้านและค่าใช้จ่ายของลูกทุกๆอย่าง
เงินทุกบาททุกสตางค์ที่สามีหามาได้ เค้าจะให้คุณแม่ของเค้าเก็บไว้ ดังนั้น คุณแม่สามีจึงเป็นคนดูแลค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมดรวมถึงค่าใช้จ่ายของลูกเราด้วยนั่นเอง
ทุกอย่างผ่านมาด้วยดี ไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน จนเมื่อวานเย็น
สามีได้ทองเพียงไม่กี่สลึงมาจากที่ทำงานแจกให้
พอมาถึงบ้าน สามีก็นำไปให้แม่ บอกว่า อ่ะแม่ ที่ทำงานเค้าแจกทองให้กับคนที่ทำงานทุกคน
ทั้งๆที่เราก็เดินอยู่แถวๆนั้น
ความรู้สึกเราตอนนั้น คือ น้อยใจ เลยเดินขึ้นไปสงบอารมณ์บนห้องนอนคนเดียว
พอลงมาก็ถึงเวลาที่จะต้องไปทานอาหารนอกบ้าน พอขึ้นรถ เราเลยบอกสามีว่า เรารู้สึกน้อยใจที่เค้าไม่เคยให้อะไรเราเลย ทั้งๆที่เราก็ไม่อยากร้องไห้หรอก เพราะเดี๋ยวไปทานข้าว เดี๋ยวตาบวม ไม่สวยอีก แต่พอเราเริ่มพูด ด้วยความน้อยใจทำให้เราร้องไห้ออกมาด้วย
ที่ผ่านมาสามีไม่ค่อยให้อะไรเราเท่าไหร่ ไม่เคยให้เงินเรา ยกเว้นเราขอ ไม่เคยให้แก้วแหวนเงินทอง ของกำนัลใดๆกับเราทั้งนั้น
พอเราบอกเค้าในรถ เค้าก็ขอโทษเรานะ แต่ความรู้สึกมันแย่ไปแล้ว คงต้องใช้เวลากว่าจะดีขึ้น
ชีวิตครอบครัวยังไงก็ต้องดำเนินต่อไป เลี้ยงลูกคือหน้าที่หลัก
เค้าบอกว่าจะไปขอที่ให้แม่ไปแล้วมาให้ เราเลยบอกว่า มันไม่ใช่ว่าเราอยากได้หรอกนะ เพียงแต่เรารู้สึกเหมือนว่าไม่ได้รับการให้ความสำคัญ
ความรู้สึกตอนนี้ เรารู้สึกว่าจริงๆแล้วชีวิตของสามีเรา ไม่ต้องมีเราก็ได้นะ ถ้าจะไม่เห็นความสำคัญกันแบบนี้
เกิดเป็นผู้หญิง แต่งงานแล้ว มีลูกแล้วนี่มันต้องอดทนจริงๆเนอะ