พ่อมีเมียน้อย ทำไงดีคะ ??? มีมานานแล้ว พ่อไม่ยอมเลิกสักที พ่ออายุก็จะ60แล้ว
แต่ไม่เลิกนิสัยเจ้าชู้ เราสงสารแม่มาก ตอนนี้เรากะน้องก็เรียนที่กทม มีแต่พ่อแม่ที่อยู่บ้าน
ที่เรารู้ๆพ่อมีกิ๊กตั้งแต่เราอยู่ม.1ตอนนี้ปี2แล้ว เขาก็ยังไม่เลิกนิสัยเดิม แถมเปลี่ยนคนใหม่อีก
แล้วคนนี้เขาก็มีอาชีพครูด้วยเขามีครอบครัวอยู่แล้ว แต่เขาก็มาเป็นเมียน้อยพ่อเรา แต่ก่อนพ่อก็ทำอะไรหลบซ่อนๆ
เดี๋ยวนี้ทำอะไรเปิดเผยมาก  ไม่อายบ้านอายเมือง พาไปออกงาน วันหยุดก็พากันไปบ้านสวนทั้งๆที่เป็นบ้านมรดกตาเรายกให้แม่  
เราสงสารแม่มากแม่เราก็เป็นครูเวลาคนอื่นเห็นจะมองยังไง แต่แม่เราก็พูดเสมอว่าเราไม่ได้ทำผิดทำไมต้องอายคนที่ทำสิต้องอาย แม่เราอดทนมากถึงปากจะบอกว่าไม่เป็นไร แค่เราได้ยินเรื่องที่แม่เล่าเราก็ทนไม่ได้อยากไปชี้หน้าด่าอีนั่น
อีนั่นเป็นโสเภณีในคราบครู กิจกรรมนางชอบเล่นไพ่ด้วย แม่บอกเคยไปเห็นพ่ออยู่กับอีนั่นที่บ้านสวนต่อหน้าต่อตาแม่แทบจะช๊อคแต่พ่อก็ทำเฉยๆไม่สะทบสะท้านอะไร บอกถ้ามีปัญหามากจะเลิกกับแม่ ทะเลาะกันด่าแม่คำหยาบคายทั้งๆที่พ่อเราก็เป็นครูจบการศึกษาสูงด้วย
เวลาพ่อโมโหเหมือนคนบ้าเหมือนกับกับคนละคนตอนที่พ่อไม่ได้ทะเลาะกับแม่ หรืออะไรเข้าสิง น่ากลัวมาก
เรากลัวพ่อทำร้ายแม่มากๆยิ่งเราไม่อยู่ไม่มีใครช่วย  เราไม่เข้าใจ จะเลิกกันง่ายๆแบบนี้เลยหรอ แล้วลูกละ พ่อไม่รักเราแล้วหรอ
ทำไมพ่อเห็นแก่ตัวจัง เราบอกให้แม่เลิกกับพ่อไปเลย อยู่กันไปก็มีแต่เรื่องทุกข์ใจ แต่แม่บอกเลิกไม่ได้เพราะหนี้สินเยอะมากไหนจะส่งเรากับน้องเรียนอีก แม่ส่งคนเดียวไม่ไหว แม่ต้องทนอยู่ แล้วแม่บอกเราว่า พ่อไปติดจานดาวเทียมที่บ้านสวนทั้งๆที่บ้านสวนไม่ใครอยู่
แล้วพ่อก็กลับบ้านดึกๆทุกวัน พ่อจะทำอะไรไม่ดีทำไมต้องไปทำบ้านของแม่ด้วย ไม่เข้าใจ ไม่ละอายบ้างหรอ ถ้าเราเป็นแม่ยอมไม่ได้นะ
แต่แม่เราใจเย็นมาก ล่าสุดแม่โทรมาร้องไห้ แม่เห็นสลิปโอนเงินจากธนาคาร  เป็นชื่ออีนั่น  10,000 ทีเรากับน้องโทรไปขอตังพ่อใช้จ่ายที่จำเป็น พ่อหาว่าเรากับน้องใช้เงินเปลือง แล้วก็ไม่เต็มใจจะให้ เราไม่อยากจะคิดถ้าโลกนี้เราไม่มีแม่เราจะอยู่ยังไง
ตอนนี้เราเหมือนจะเกลียดพ่อตัวเองมาก ทำไมเห็นแก่ตัวแบบนี้ รักอีนั่นมากกว่าลูกแท้ๆตัวเองหรอ
ทำไมเรากับน้องกับแม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราร้องไห้ทุกครั้งที่คุยกะแม่เรื่องพ่อ มันจุกอยู่ที่คอพูดไม่ออก แม่ก็เสียงสั่นตลอด เราทำอะไรไม่ได้เลย
ทำไมมันไม่ได้รับเวรกรรมที่มันทำไว้บ้าง หรือตอนนี้มันเป็นกรรมของครอบครัวเราต้องมาเจออะไรแบบนี้
เราอดทนทนอีกสองปีเท่านั้นเราจะเรียนจบ เราจะได้ทำงานหาเงินช่วยแม่ แม่เราก็บอกถ้าพวกลูกเรียนจบแม่จะไม่ทน
มันจะไปไหนก็ไป เราอยากรอให้ถึงวันนั้น แต่ไม่ใช่วันที่พ่อไปนะ อยากให้พ่อคิดได้ อยากให้พ่อกลับมา
อยากให้พ่อรักแม่รักเรา ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้นอกจากพึ่งสิ่งศักสิทธิ์ให้เวรกรรมตามทันเร็วๆ พวกที่ชอบทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยก แต่เรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวคงไม่ดัง อยากให้พ่อได้สำนึกสิ่งที่เค้าทำไว้บ้าง