คือพฤติกรรมที่บ้านกับที่โรงเรียนแตกต่างมากเลยคะ
พฤติกรรมที่บ้าน
    ของเด็ก เป็นเด็กพูดมากถามทุกเรื่อง ดื้อ เอาแต่ใจ กล้าแสดงออก ร้องเพลงเต้น เวลาไม่พอใจก็จะเสียงดังใส่
โวยวาย พูดจาไม่เพราะ ว่าปู่ย่า เด็กเป็นหลานคนเดียว ในบ้านมีแต่ผู้ใหญ่ แม่เลี้ยงเอง ตั้งแต่เกิดจนเข้าโรงเรีน
    ของผู้ดูแล ย่า : ตามใจ อยากได้ซื้อให้ ของเล่น ของกิน ไม่กล้าว่าหรือดุหลาน
                          ปู่  : ชอบกวนหลานให้โมโห แบบว่าปู่เล่นหรือคุยกับหลานไม่เป็น
                         ป๊า : มีหน้ารับลูกกลับจากโรงเรียน อาบน้ำ ป้อนข้าว ไม่ค่อยเล่นกับลูก ดุ ห้ามลูกดื้อ ซน
                          ถ้าลูกไม่ฟังจะโดนตี โดยมาจะโดนช่วงย่าอยู่ด้วย ลูกจะดื้อช่วงมีผู้ใหญ่อยู่ 2 คนขึ้นไป
                         แม่  : ถึงบ้าน 6 โมง เล่นกับลูก อาบน้ำอีกครั้งแปรงฟัน  สอนหนังสือ อ่านหนังสือ ก่อนนอน
พฤติกรรมที่โรงเรียนหรือสถานที่เป็นบ้านบอลมีเด็กคนอื่นรวมกันเยอะ
           ที่โรงเรียน คุณครูแจ้ง เป็นเด็กร่าเริง แจ่มใส กล้าแสดงออก (โดยครูสั่ง) พูดไม่เก่ง ไม่โวยวาย ไม่งอแง  
ไม่เอาแต่ใจ ไม่เกเรเพื่อนรักเพื่อน
พฤติกรรมที่เครื่องเล่นหรือสถานที่มีเด็กเยอะโดยมีแม่ หรือ ป๊าไปด้วย เช่นบ้านบอลตามห้อง
          เด็กจะเหม่อลอย มองคนอื่นเล่น ไม่กล้าเข้าไปแย่งเล่น ยืนมองเฉย

***ควรจะแก้พฤติกรรมเหม่อลอย ยืนดูเด็กคนแล่นยังดีคะ