ทั้งที่เมื่อก่อน (ประมาณช่วงประถม) เป็นคนมั่นใจในตัวเองมาก
เคยเป็นตัวแทนห้องไปโต้วาทีในโรงเรียน แต่เดี๋ยวนี้มีแต่คนบอกว่าเราเป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง
ทั้งที่สมัยประถมเคยเรียนรู้เรื่อง เคยเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งขัน แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นคนไม่เอาไหน ไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจอะไรในการเรียนซักอย่าง
ผมคิดว่าจุดเริ่มต้นความย่ำในการเรียนของผมมาจาก เกมคอมพิวเตอร์ ผมติดเกมมากเพราะตอนนั้นผมไม่เคยเล่นเกม
จะได้เล่นก็ต่อเมื่อเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ ทางบ้านยากจนครับ เพราะไม่ได้มีคอมพิวเตอร์มาให้เล่นตั้งแต่เด็ก ๆ
เมื่อมีคอมให้เล่นเกมจึง เล่นอย่างหนักไม่ลืมหูลืมตาเลย จะว่าเก็บกดก็ได้
ช่วงที่ได้คอมพิวเตอร์เป็นรอยต่อระหว่างประถมกับมัธยม การเรียนผมจึงตกต่ำอย่างมาก
ตอน ม.1 สอบเข้าได้ห้องดี ๆ ก็จริง แต่การเรียนผมแย่มาก ๆ แล้ว
จำได้ว่า คณิตศาสตร์ตั้งแต่บท เอกนาม พหุนาม ผมไม่เข้าใจเลย แล้วก็เรียนไม่รู้เรื่องอีกเลย นับจาก ม.1 วิชาต่าง ๆ ที่เรียนไม่เคยเข้าใจเลย นำไปใช้ในชีวิตไม่ได้ซักอย่าง
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น ๆ แคลคูลัส ลอกการิทึม ตรีโกณมิติ ตรรกศาสตร์ ฯลฯ ผมไม่เข้าใจเลยครับ เรียนเหมือนไม่ได้เรียน
เมื่อมาถึงช่วง ม.4 ก็สอบได้ห้องดี ๆ อีกแหละครับ แต่ผมเรียนสู้เพื่อนไม่ได้เลย สอบได้ที่สุดท้ายตลอด ไม่ว่าจะเป็นสอบย่อย สอบกลางภาค สอบปลายภาค
ตกแทบทุกครั้ง แต่ก็ไม่ถึงขั้นทำอะไรไม่เป็นเลย พอจะอ่านหนังสือเอาตัวรอดไปวัน ๆ ได้ แต่ความรู้ความเข้าใจในวิชาต่าง ๆ นั้นไม่มีเลย ย้ำว่า ไม่มีแม้แต่นิดเดียว ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ผมเรียนมาได้แต่พอผ่านเท่านั้น หาเลขออกซิเดชั่นผมก็หาไม่เป็น ตับ ไต อวัยวะภายในอยู่ผั่งไหนของร่างกายผมก็ไม่รู้ ของไหลที่ว่าง่าย ๆ ผมก็ทำไม่ได้
มาถึงช่วงเข้า มหาวิทยาลัย
ผมสอบ pat 1 ได้ 40 คะแนนจากการเดาล้วน ๆ
pat 2 ได้ ร้อยกว่า ๆ จากการอ่านหนังสือ 2 สัปดาห์ แต่อย่างที่บอกความรู้ความเข้าใจในเนื้อหาวิชาผมไม่มีเลย ไม่มีแม้แต่นิดเดียวจะรู้ก็เป็นตัว ๆ ไป เช่น รู้ว่าเอนไซม์ในมะละกอชื่อ ปาเปน ก็รู้แค่นั้นแหละ รู้ไปก็ทำอะไรไม่ได้ ท่องเหมือนนกแก้วนกขุนทอง รู้แต่ไม่เข้าใจ
มาถึงปัญหาของผมแล้วครับ ผมใกล้จะเรียนจบแล้ว เป็นอาชีพที่มั่นคงพอควร ต้องมีความตรงต่อเวลาและมีความรับผิดชอบสูง ต้องติดต่อสื่อสารกับผู้อื่นด้วย
ก็เหมือนเดิมครับ ผมเรียนในระดับมหาวิทยาลัยแล้วแต่ก็ยังเรียนไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม ไม่มีความรู้ไม่มีความเข้าใจในวิชาที่ต้องใช้เลย ผมรู้ดีครับว่าถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปผมก็คงเป็นคนทำงานที่ไม่มีคุณภาพ ไม่ได้เรื่อง อาจสร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่นได้ ผมควรจะเปลี่ยนตัวเองอย่างไรดี ??
ทุกวันนี้ไม่ติดเกมแล้ว แต่ยังฟังเพลงที่จังหวะรุนแรง ทั้งเกมและเพลงพวกนั้นน่ะ ส่งผลให้ผมมีอาการสมาธิสั้น มีคนแนะนำให้ผมไปหาหมอด้วยแหละ - -' อาจารย์ที่คณะก็บอกให้ไปหาหมอ ผมก็ได้แต่ งง ๆ ว่าอาการผมหนักขนาดนั้นแล้วรึไง ผมชอบสั่นขาแล้วก็อยู่ไม่สุขด้วย TT
ก่อนที่จะเรียนจบผมอย่างเรียนให้รู้เรื่อง อยากเป็นคนที่มีคุณภาพบ้างครับ
กลายเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง
เคยเป็นตัวแทนห้องไปโต้วาทีในโรงเรียน แต่เดี๋ยวนี้มีแต่คนบอกว่าเราเป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง
ทั้งที่สมัยประถมเคยเรียนรู้เรื่อง เคยเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งขัน แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นคนไม่เอาไหน ไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจอะไรในการเรียนซักอย่าง
ผมคิดว่าจุดเริ่มต้นความย่ำในการเรียนของผมมาจาก เกมคอมพิวเตอร์ ผมติดเกมมากเพราะตอนนั้นผมไม่เคยเล่นเกม
จะได้เล่นก็ต่อเมื่อเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ ทางบ้านยากจนครับ เพราะไม่ได้มีคอมพิวเตอร์มาให้เล่นตั้งแต่เด็ก ๆ
เมื่อมีคอมให้เล่นเกมจึง เล่นอย่างหนักไม่ลืมหูลืมตาเลย จะว่าเก็บกดก็ได้
ช่วงที่ได้คอมพิวเตอร์เป็นรอยต่อระหว่างประถมกับมัธยม การเรียนผมจึงตกต่ำอย่างมาก
ตอน ม.1 สอบเข้าได้ห้องดี ๆ ก็จริง แต่การเรียนผมแย่มาก ๆ แล้ว
จำได้ว่า คณิตศาสตร์ตั้งแต่บท เอกนาม พหุนาม ผมไม่เข้าใจเลย แล้วก็เรียนไม่รู้เรื่องอีกเลย นับจาก ม.1 วิชาต่าง ๆ ที่เรียนไม่เคยเข้าใจเลย นำไปใช้ในชีวิตไม่ได้ซักอย่าง
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น ๆ แคลคูลัส ลอกการิทึม ตรีโกณมิติ ตรรกศาสตร์ ฯลฯ ผมไม่เข้าใจเลยครับ เรียนเหมือนไม่ได้เรียน
เมื่อมาถึงช่วง ม.4 ก็สอบได้ห้องดี ๆ อีกแหละครับ แต่ผมเรียนสู้เพื่อนไม่ได้เลย สอบได้ที่สุดท้ายตลอด ไม่ว่าจะเป็นสอบย่อย สอบกลางภาค สอบปลายภาค
ตกแทบทุกครั้ง แต่ก็ไม่ถึงขั้นทำอะไรไม่เป็นเลย พอจะอ่านหนังสือเอาตัวรอดไปวัน ๆ ได้ แต่ความรู้ความเข้าใจในวิชาต่าง ๆ นั้นไม่มีเลย ย้ำว่า ไม่มีแม้แต่นิดเดียว ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ผมเรียนมาได้แต่พอผ่านเท่านั้น หาเลขออกซิเดชั่นผมก็หาไม่เป็น ตับ ไต อวัยวะภายในอยู่ผั่งไหนของร่างกายผมก็ไม่รู้ ของไหลที่ว่าง่าย ๆ ผมก็ทำไม่ได้
มาถึงช่วงเข้า มหาวิทยาลัย
ผมสอบ pat 1 ได้ 40 คะแนนจากการเดาล้วน ๆ
pat 2 ได้ ร้อยกว่า ๆ จากการอ่านหนังสือ 2 สัปดาห์ แต่อย่างที่บอกความรู้ความเข้าใจในเนื้อหาวิชาผมไม่มีเลย ไม่มีแม้แต่นิดเดียวจะรู้ก็เป็นตัว ๆ ไป เช่น รู้ว่าเอนไซม์ในมะละกอชื่อ ปาเปน ก็รู้แค่นั้นแหละ รู้ไปก็ทำอะไรไม่ได้ ท่องเหมือนนกแก้วนกขุนทอง รู้แต่ไม่เข้าใจ
มาถึงปัญหาของผมแล้วครับ ผมใกล้จะเรียนจบแล้ว เป็นอาชีพที่มั่นคงพอควร ต้องมีความตรงต่อเวลาและมีความรับผิดชอบสูง ต้องติดต่อสื่อสารกับผู้อื่นด้วย
ก็เหมือนเดิมครับ ผมเรียนในระดับมหาวิทยาลัยแล้วแต่ก็ยังเรียนไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม ไม่มีความรู้ไม่มีความเข้าใจในวิชาที่ต้องใช้เลย ผมรู้ดีครับว่าถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปผมก็คงเป็นคนทำงานที่ไม่มีคุณภาพ ไม่ได้เรื่อง อาจสร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่นได้ ผมควรจะเปลี่ยนตัวเองอย่างไรดี ??
ทุกวันนี้ไม่ติดเกมแล้ว แต่ยังฟังเพลงที่จังหวะรุนแรง ทั้งเกมและเพลงพวกนั้นน่ะ ส่งผลให้ผมมีอาการสมาธิสั้น มีคนแนะนำให้ผมไปหาหมอด้วยแหละ - -' อาจารย์ที่คณะก็บอกให้ไปหาหมอ ผมก็ได้แต่ งง ๆ ว่าอาการผมหนักขนาดนั้นแล้วรึไง ผมชอบสั่นขาแล้วก็อยู่ไม่สุขด้วย TT
ก่อนที่จะเรียนจบผมอย่างเรียนให้รู้เรื่อง อยากเป็นคนที่มีคุณภาพบ้างครับ