ตอน ป.1-ป.6 ผมเรียนโรงเรียนวัดแห่งหนึ่ง ซึ่งก็ปกติ แต่พออยู่มาวันหนึ่ง ผอ คนนี้ก็เข้ามาในโรงเรียนแทน ผอ คนก่อนหน้า ผอ คนนี้แต่งตัวเรียบร้อยทัศนคติดี แต่ปัญหาคือเขามีเวรมีกรรมอะไรกับผมมาชาติปางก่อนรึเปล่าเพราะเขาจ้องจะจองเวรกับผมตลอด จนจบป.6
ขอเล่าเป็นตอนๆ ตอนป.3 เพื่อนเล่นกันในห้องตอนนั้นคือห้องอยู่ชั้นสองห้อง ผอ อยู่ชั้นล่างพอดี ตอนนั้นหนะผมสอนคณิตศาสตร์เพื่อนอยู่เพราะประถมมันไม่ได้ยากอะไรมาก เพื่อนเล่นกันเสียงดังเขาก็รำคาญเดินขึ้นมาห้องผมแล้วด่าทั้งห้อง แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ คือ เขาเรียกชื่อผม พร้อมกับเอาไม้จะทำท่าเฟี่ยงใส่ แล้วบอกว่าทำไมไม่อ่านหนังสือ ผมเลยตอบไปว่าผมสอนคณิตศาสตร์เพื่อนอยู่ครับ เขาก็เถียงกลับมาว่าจะไปสอนทำไมทำเองดิ ตอนนั้นคืองงมากทั้งห้องเล่นกันเสียงดังแต่เขาจ้องจะด่าจะตีผมอยู่คนเดียว
พอมาตอน ป.4 มีอยู่วันหนึ่งผมทำเวรที่โรงอาหารพร้อมกับเพื่อนในห้องผม ก็เหมือนจะไม่มีอะไรแต่ทันใดนั้นแหละเขาเรียกผมมาแล้วถามชีวิตผมครอบครัวผมว่าเป็นยังไงบ้าง ตอนท้ายเขาถามผมว่าค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าห้องกี่บาท ผมเลยตอบไปว่าประมาณ3000กว่าๆครับ ทันใดนั้นแหละเขาเริ่มอารมณ์เสียแบบงงๆ เขาเลยตวาดไล่ผมโดยบอกว่า ตอบอะไรไม่รู้เรื่องจะไปไหนก็ไปเลยไป ผมนี่งงมาก คือ ตัวเองเรียกผมมาเองนะ มาถามผมเองก็ตัวเองมาอารมณ์เสียใส่อีก
แต่เรื่องที่เจ็บที่สุดจนมาถึงปัจจุบันนี้เลยคือ ตอนสุดท้ายตอน ป.6 ก่อนวันจัดงานเลี้ยงเกษียณของเขา ตอนเคารพธงชาติเสร็จ นักเรียนทั้งหมดก็นั่งเขาก็ยืนสาธยายเรื่องวันเกษียณพรุ่งนี้ของเขา ตรงจุดนี้แหละที่ทำให้ผมแค้นเขามากที่สุด เขาหาว่าผมกับเพื่อนผมคุยกันทั้งที่ผมนั่งเงียบมาตลอดกับเพื่อนผม แล้วผมกำลังจะบอกว่าผมไม่ได้คุยอะไรเลยนะครับ พอทันใดนั้นแหละ เขาด่าผมตัดบทเลย เขาด่าผมว่าคุยอะไรนักหนาไอเอ๋อ คือ เขาด่าผมคนเดียว เพื่อนอีกคนผมเขาไม่โดน ผอ คนนี้ด่า ตอนนั้นเพื่อนทั้งโรงเรียนเขาขำกันทั้งแถว ตอนเขาพูดเสร็จวันนี้มันไม่มีเรียน เพื่อนในห้องผมไปช่วยงานเกษียณของเขา ผมเข้าห้องไปนั่งที่โต๊ะเก้าอี้แล้วร้องไห้จนเกือบถึงเที่ยง ก่อนวันจัดงานเลี้ยงเกษียณเขา ผมไปเล่าให้พ่อแม่ฟัง เขาเลยไม่คิดที่จะมางานเกษียณ ผอ คนนี้เลย ตราบจนถึงวันนั้นจนถึงวันนี้ยังเจ็บใจไม่หาย
อยากจะรู้เหมือนกันว่า ชาติปางก่อนเคยไปทำอะไรให้เขาทั้งโรงเรียนเขามีปัญหากับผมคนเดียว พอขึ้นวันจันทร์มาผมก็โดนเพื่อนล้อว่าโดน ผอ ด่า อย่างโน้นอย่างนี้ จนช่วงปัจจุบันนี้ผ่านมา7ปีแล้ว ก็ยังเจ็บปวดกับเรื่องที่เกิดขึ้น
ประสบการณ์เจอผู้อำนวยการโรงเรียนนิสัยวุฒิภาวะต่ำตอนประถม
ขอเล่าเป็นตอนๆ ตอนป.3 เพื่อนเล่นกันในห้องตอนนั้นคือห้องอยู่ชั้นสองห้อง ผอ อยู่ชั้นล่างพอดี ตอนนั้นหนะผมสอนคณิตศาสตร์เพื่อนอยู่เพราะประถมมันไม่ได้ยากอะไรมาก เพื่อนเล่นกันเสียงดังเขาก็รำคาญเดินขึ้นมาห้องผมแล้วด่าทั้งห้อง แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ คือ เขาเรียกชื่อผม พร้อมกับเอาไม้จะทำท่าเฟี่ยงใส่ แล้วบอกว่าทำไมไม่อ่านหนังสือ ผมเลยตอบไปว่าผมสอนคณิตศาสตร์เพื่อนอยู่ครับ เขาก็เถียงกลับมาว่าจะไปสอนทำไมทำเองดิ ตอนนั้นคืองงมากทั้งห้องเล่นกันเสียงดังแต่เขาจ้องจะด่าจะตีผมอยู่คนเดียว
พอมาตอน ป.4 มีอยู่วันหนึ่งผมทำเวรที่โรงอาหารพร้อมกับเพื่อนในห้องผม ก็เหมือนจะไม่มีอะไรแต่ทันใดนั้นแหละเขาเรียกผมมาแล้วถามชีวิตผมครอบครัวผมว่าเป็นยังไงบ้าง ตอนท้ายเขาถามผมว่าค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าห้องกี่บาท ผมเลยตอบไปว่าประมาณ3000กว่าๆครับ ทันใดนั้นแหละเขาเริ่มอารมณ์เสียแบบงงๆ เขาเลยตวาดไล่ผมโดยบอกว่า ตอบอะไรไม่รู้เรื่องจะไปไหนก็ไปเลยไป ผมนี่งงมาก คือ ตัวเองเรียกผมมาเองนะ มาถามผมเองก็ตัวเองมาอารมณ์เสียใส่อีก
แต่เรื่องที่เจ็บที่สุดจนมาถึงปัจจุบันนี้เลยคือ ตอนสุดท้ายตอน ป.6 ก่อนวันจัดงานเลี้ยงเกษียณของเขา ตอนเคารพธงชาติเสร็จ นักเรียนทั้งหมดก็นั่งเขาก็ยืนสาธยายเรื่องวันเกษียณพรุ่งนี้ของเขา ตรงจุดนี้แหละที่ทำให้ผมแค้นเขามากที่สุด เขาหาว่าผมกับเพื่อนผมคุยกันทั้งที่ผมนั่งเงียบมาตลอดกับเพื่อนผม แล้วผมกำลังจะบอกว่าผมไม่ได้คุยอะไรเลยนะครับ พอทันใดนั้นแหละ เขาด่าผมตัดบทเลย เขาด่าผมว่าคุยอะไรนักหนาไอเอ๋อ คือ เขาด่าผมคนเดียว เพื่อนอีกคนผมเขาไม่โดน ผอ คนนี้ด่า ตอนนั้นเพื่อนทั้งโรงเรียนเขาขำกันทั้งแถว ตอนเขาพูดเสร็จวันนี้มันไม่มีเรียน เพื่อนในห้องผมไปช่วยงานเกษียณของเขา ผมเข้าห้องไปนั่งที่โต๊ะเก้าอี้แล้วร้องไห้จนเกือบถึงเที่ยง ก่อนวันจัดงานเลี้ยงเกษียณเขา ผมไปเล่าให้พ่อแม่ฟัง เขาเลยไม่คิดที่จะมางานเกษียณ ผอ คนนี้เลย ตราบจนถึงวันนั้นจนถึงวันนี้ยังเจ็บใจไม่หาย
อยากจะรู้เหมือนกันว่า ชาติปางก่อนเคยไปทำอะไรให้เขาทั้งโรงเรียนเขามีปัญหากับผมคนเดียว พอขึ้นวันจันทร์มาผมก็โดนเพื่อนล้อว่าโดน ผอ ด่า อย่างโน้นอย่างนี้ จนช่วงปัจจุบันนี้ผ่านมา7ปีแล้ว ก็ยังเจ็บปวดกับเรื่องที่เกิดขึ้น