เรามีเพื่อนสนิทคนนึงเป็นคนน่ารักรั่วๆ อัทยาศัยดี และเป็นคนตรงไปตรงมาค่ะ
มักจะเป็นที่ปรึกษาด้านความสวยความงามให้เราเสมอ หลายๆครั้งก็เตือนสติหลายๆอย่างให้เราคิดได้
เป็นเพื่อนคนนึงที่เรามีแค่ไม่กี่คน เรามีอะไรมักจะคุยกับเพื่อนเราคนนี้ค่ะ รู้สึกว่าเวลาได้คุยกันแล้วรู้สึกดี
แต่เพื่อนเราเคยบ่นเราเรื่องนึงว่า ทำไมเวลาคุยกับแฟนต้องทำเสียงเล็กเสียงน้อย เวลาคุยกับคนอื่นก็ปกติดี
แต่ทำไมคุยกับแฟนชอบ งุงิ มุ้งมิ้ง มันน่ารำคาญ คุยแบบปกติไม่ได้รึไง กุได้ยินแล้วกุรำคาญ เลิกทำเหอะ (ประมาณนี้นะคะ)
เราก็จะตอบกลับไปแบบฮาๆ ตลอดว่า ทำไมอ่ะ ก็แฟนเป็นคนคนเดียวในโลกที่เราจะแสดงอาการแบบนี้ได้อ่ะ
ก็อยากอ้อน อยากมีโมเม้นน่ารัก อยากเป็นเด็กน้อย อยากเป็นแมวเหมียวของแฟน อิอิ
เพื่อนเราก็ว่ามาบ้าง ครั้งสองครั้ง เราก็ไม่คิดอะไรค่ะ เราก็รู้สึกว่า ในเมื่อแฟนเราไม่ได้รำคาญ ไม่ได้ว่าอะไร
และเรามีความสุขที่จะทำ เราก็อยากจะทำ อยากมีมุมน่ารักๆ เรามีความสุขที่ได้ทำ
แล้วแฟนก็พูดเสียงเล็กเสียงน้อยกับเรากลับมาด้วยบ้าง เวลาอยู่กันสองคน น่ารักดีสำหรับเราค่ะ....
แต่อยู่ๆ เพื่อนเราก็ขึ้นสถานะเฟสประมาณว่า ภาษาที่คุณคุยกับแฟนกับคุยกับเพื่อน ทำไมต้องทำคนละโทนเสียง เพื่อ???
ในใจเราก็คิดว่าเป็นเราแน่ๆแหละ (อาจจะร้อนตัวก็เป็นได้มั้ง) เราก็เข้าไปตอบเหมือนที่เราเคยตอบ
แต่ทำไมเรารู้สึกไม่ดีเลย ไม่ได้โกรธเพื่อนนะคะ ไม่ได้คิดอะไรประเด็นที่เพื่อนว่ามา แค่รู้สึกไม่ดี
บอกไม่ถูกว่ารู้สึกไม่ดียังไง แค่รู้สึกเสียใจ เหมือนกับว่า เฮ้ยเรื่องที่เราทำมันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ???
ผิดขนาดที่ต้องรู้สึกไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ??? รู้สึเหมือนอยากจะร้องไห้ (แต่ก็ไม่รู้จะร้องทำไม)
แต่ไม่ได้โกรธเพื่อนนะคะ เป็นโมเม้นต์ที่รู้สึกว่า เสียใจ น้อยใจมากกว่า (แต่ก็ไม่รู้จะน้อยใจอะไร)
มันเสียใจเหมือนกับว่า เฮ้ยทำไมต้องว่าเราขนาดนั้น เราผิดขนาดนั้นเหรอ (หรือเราจะแค่ร้อนตัวไปเอง)
แต่สำหรับเรา มันเป็นเรื่องที่ทำให้เรามีความสุข เป็นมุมที่ทำให้เรารู้สึกดี เราอยากจะทำ แต่มันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ?
แค่ทำเสียงเล็กเสียงน้อยกับแฟน อ้อนแฟน ทำตัวเป็นเด็กกับแฟน มันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ???
ความคิดของเราคือถ้าแฟนเราไม่ชอบ แฟนเราก็คงจะบอกเราเอง แต่นี่แฟนเราก็ทำตามเราบ้างด้วยซ้ำ
เรื่องนี้เราก็คงจะไม่พูดกับเพื่อนหรอกค่ะว่ารู้สึกยังไง เพราะเพื่อนเราก็เป็นคนดี คอยช่วยเหลือเราหลายเรื่อง
เพื่อนเราก็ไม่ได้ผิดที่รู้สึกรำคาญเมื่อได้ยิน (ก็เค้ารำคาญจริงๆ ไม่รำคาญจริงๆเค้าคงจะไม่พูด)
เราคิดว่าบนโลกใบนี้ก็คงจะมีคนรำคาญคนที่ชอบทำเสียงมุ้งมิ้งกับแฟนอยู่อีกเยอะ มันคงจะน่ารำคาญสำหรับหลายๆคน
แต่มันเป็นความสุขของเรา เราอยากทำ และเราก็ทำกับแฟนเรา เราเลยไม่รู้ว่านี่เราผิดจนต้องสมควรโดนว่า
สมควรโดนตั้งคำถามว่า "ทำไมต้องทำแบบนั้น" เลยเหรอ? มันทำให้คนอื่นรำคาญขนาดที่ควรจะต้องเลิกทำใช่มั้ย?
บางคนอาจจะคิดว่า "เรื่องแค่นี้ก็เก็บมาคิด เก็บมาเสียใจ" แต่สำหรับเรา เราเป็นคนมีเพื่อนน้อยค่ะ
พอเพื่อนรู้สึกไม่ดีกับเรื่องของเรา เราก็ค่อนข้างที่จะคิด จะเครียด
เราก็ไม่รู้ว่าเราควรจะต้องทำตัวยังไง? แล้วเราผิดตรงไหน? เอาจริงๆ เรารู้สึกว่า "ชั้นผิดเหรอ?" ด้วยซ้ำ
เฮ้อ..... แค่อยากระบายค่ะ ได้ระบายแล้วอีกสักพักก็คงจะดีขึ้น ขอบคุณที่อ่านเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ของเรานะคะ
ก็ไม่รู้สิ ทำไมถึงรู้สึกว่าเสียใจ... น้อยใจ [เพื่อน]
มักจะเป็นที่ปรึกษาด้านความสวยความงามให้เราเสมอ หลายๆครั้งก็เตือนสติหลายๆอย่างให้เราคิดได้
เป็นเพื่อนคนนึงที่เรามีแค่ไม่กี่คน เรามีอะไรมักจะคุยกับเพื่อนเราคนนี้ค่ะ รู้สึกว่าเวลาได้คุยกันแล้วรู้สึกดี
แต่เพื่อนเราเคยบ่นเราเรื่องนึงว่า ทำไมเวลาคุยกับแฟนต้องทำเสียงเล็กเสียงน้อย เวลาคุยกับคนอื่นก็ปกติดี
แต่ทำไมคุยกับแฟนชอบ งุงิ มุ้งมิ้ง มันน่ารำคาญ คุยแบบปกติไม่ได้รึไง กุได้ยินแล้วกุรำคาญ เลิกทำเหอะ (ประมาณนี้นะคะ)
เราก็จะตอบกลับไปแบบฮาๆ ตลอดว่า ทำไมอ่ะ ก็แฟนเป็นคนคนเดียวในโลกที่เราจะแสดงอาการแบบนี้ได้อ่ะ
ก็อยากอ้อน อยากมีโมเม้นน่ารัก อยากเป็นเด็กน้อย อยากเป็นแมวเหมียวของแฟน อิอิ
เพื่อนเราก็ว่ามาบ้าง ครั้งสองครั้ง เราก็ไม่คิดอะไรค่ะ เราก็รู้สึกว่า ในเมื่อแฟนเราไม่ได้รำคาญ ไม่ได้ว่าอะไร
และเรามีความสุขที่จะทำ เราก็อยากจะทำ อยากมีมุมน่ารักๆ เรามีความสุขที่ได้ทำ
แล้วแฟนก็พูดเสียงเล็กเสียงน้อยกับเรากลับมาด้วยบ้าง เวลาอยู่กันสองคน น่ารักดีสำหรับเราค่ะ....
แต่อยู่ๆ เพื่อนเราก็ขึ้นสถานะเฟสประมาณว่า ภาษาที่คุณคุยกับแฟนกับคุยกับเพื่อน ทำไมต้องทำคนละโทนเสียง เพื่อ???
ในใจเราก็คิดว่าเป็นเราแน่ๆแหละ (อาจจะร้อนตัวก็เป็นได้มั้ง) เราก็เข้าไปตอบเหมือนที่เราเคยตอบ
แต่ทำไมเรารู้สึกไม่ดีเลย ไม่ได้โกรธเพื่อนนะคะ ไม่ได้คิดอะไรประเด็นที่เพื่อนว่ามา แค่รู้สึกไม่ดี
บอกไม่ถูกว่ารู้สึกไม่ดียังไง แค่รู้สึกเสียใจ เหมือนกับว่า เฮ้ยเรื่องที่เราทำมันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ???
ผิดขนาดที่ต้องรู้สึกไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ??? รู้สึเหมือนอยากจะร้องไห้ (แต่ก็ไม่รู้จะร้องทำไม)
แต่ไม่ได้โกรธเพื่อนนะคะ เป็นโมเม้นต์ที่รู้สึกว่า เสียใจ น้อยใจมากกว่า (แต่ก็ไม่รู้จะน้อยใจอะไร)
มันเสียใจเหมือนกับว่า เฮ้ยทำไมต้องว่าเราขนาดนั้น เราผิดขนาดนั้นเหรอ (หรือเราจะแค่ร้อนตัวไปเอง)
แต่สำหรับเรา มันเป็นเรื่องที่ทำให้เรามีความสุข เป็นมุมที่ทำให้เรารู้สึกดี เราอยากจะทำ แต่มันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ?
แค่ทำเสียงเล็กเสียงน้อยกับแฟน อ้อนแฟน ทำตัวเป็นเด็กกับแฟน มันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ???
ความคิดของเราคือถ้าแฟนเราไม่ชอบ แฟนเราก็คงจะบอกเราเอง แต่นี่แฟนเราก็ทำตามเราบ้างด้วยซ้ำ
เรื่องนี้เราก็คงจะไม่พูดกับเพื่อนหรอกค่ะว่ารู้สึกยังไง เพราะเพื่อนเราก็เป็นคนดี คอยช่วยเหลือเราหลายเรื่อง
เพื่อนเราก็ไม่ได้ผิดที่รู้สึกรำคาญเมื่อได้ยิน (ก็เค้ารำคาญจริงๆ ไม่รำคาญจริงๆเค้าคงจะไม่พูด)
เราคิดว่าบนโลกใบนี้ก็คงจะมีคนรำคาญคนที่ชอบทำเสียงมุ้งมิ้งกับแฟนอยู่อีกเยอะ มันคงจะน่ารำคาญสำหรับหลายๆคน
แต่มันเป็นความสุขของเรา เราอยากทำ และเราก็ทำกับแฟนเรา เราเลยไม่รู้ว่านี่เราผิดจนต้องสมควรโดนว่า
สมควรโดนตั้งคำถามว่า "ทำไมต้องทำแบบนั้น" เลยเหรอ? มันทำให้คนอื่นรำคาญขนาดที่ควรจะต้องเลิกทำใช่มั้ย?
บางคนอาจจะคิดว่า "เรื่องแค่นี้ก็เก็บมาคิด เก็บมาเสียใจ" แต่สำหรับเรา เราเป็นคนมีเพื่อนน้อยค่ะ
พอเพื่อนรู้สึกไม่ดีกับเรื่องของเรา เราก็ค่อนข้างที่จะคิด จะเครียด
เราก็ไม่รู้ว่าเราควรจะต้องทำตัวยังไง? แล้วเราผิดตรงไหน? เอาจริงๆ เรารู้สึกว่า "ชั้นผิดเหรอ?" ด้วยซ้ำ
เฮ้อ..... แค่อยากระบายค่ะ ได้ระบายแล้วอีกสักพักก็คงจะดีขึ้น ขอบคุณที่อ่านเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ของเรานะคะ