ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนเลยนะคะ ว่าไม่ได้หมายถึงเรื่องการลุกให้ผู้หญิงนั่ง
เรื่องของเรื่องคือเราเป็นคนที่ต้องโดยสารรถเมล์ทุกวันค่ะ
เบาะคู่ของรถเมล์สายที่เราขึ้น ที่นั่งจะต่อกัน ไม่ได้แยกเป็นเก้าอี้คนละตัวแบบบนบีทีเอส
ถ้าวันไหนที่นั่งเหลือน้อย แล้วเราต้องนั่งคู่กับผู้ชาย ผู้ชายบางคนจะนั่งกินที่มากๆ คืออ้าขากว้างมากๆค่ะ
(อันนี้ไม่รวมคนที่ตัวใหญ่จริงๆนะคะ แบบทำตัวลีบแค่ไหนก็ยังใหญ่อยู่ดี อันนี้ให้อภัยค่ะ)
เข้าใจนะคะว่าก็นั่งตามประสาผู้ชาย จะให้มานั่งหนีบขาแบบผู้หญิงคุณผู้ชายอาจจะอึดอัดหรือเปล่า
แต่อยากให้คุณนึกถึงคนที่ต้องนั่งข้างๆคุณด้วยค่ะ
บางคนเหลือที่ให้เราแค่นิดเดียว ตัวเราเลยออกจากเบาะเกือบครึ่งตัว แล้วยังต้องทำตัวลีบๆให้ไม่เกะกะคนที่ยืนอีก
ผู้หญิงไม่ค่อยมีค่ะ เท่าที่เราสังเกต เพราะจะให้ผู้หญิงปกติมานั่งอ้าขา ก็คงจะหายาก
แต่คุณผู้ชายคะ คุณตัวใหญ่กว่าผู้หญิงอยู่แล้ว แล้วยังจะนั่งอ้าขากินที่คนอื่นอีกนี่ ไม่ไหวนะคะ
ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่อยากมาบ่น มาระบายให้คุณผู้ชายบางคนที่ทำแบบนี้ได้ฟัง
ขอเถอะค่ะ
ทำไมผูชายบางคนเวลาขึ้นรถเมล์ถึงเห็นแก่ตัวจังเลยคะ
เรื่องของเรื่องคือเราเป็นคนที่ต้องโดยสารรถเมล์ทุกวันค่ะ
เบาะคู่ของรถเมล์สายที่เราขึ้น ที่นั่งจะต่อกัน ไม่ได้แยกเป็นเก้าอี้คนละตัวแบบบนบีทีเอส
ถ้าวันไหนที่นั่งเหลือน้อย แล้วเราต้องนั่งคู่กับผู้ชาย ผู้ชายบางคนจะนั่งกินที่มากๆ คืออ้าขากว้างมากๆค่ะ
(อันนี้ไม่รวมคนที่ตัวใหญ่จริงๆนะคะ แบบทำตัวลีบแค่ไหนก็ยังใหญ่อยู่ดี อันนี้ให้อภัยค่ะ)
เข้าใจนะคะว่าก็นั่งตามประสาผู้ชาย จะให้มานั่งหนีบขาแบบผู้หญิงคุณผู้ชายอาจจะอึดอัดหรือเปล่า
แต่อยากให้คุณนึกถึงคนที่ต้องนั่งข้างๆคุณด้วยค่ะ
บางคนเหลือที่ให้เราแค่นิดเดียว ตัวเราเลยออกจากเบาะเกือบครึ่งตัว แล้วยังต้องทำตัวลีบๆให้ไม่เกะกะคนที่ยืนอีก
ผู้หญิงไม่ค่อยมีค่ะ เท่าที่เราสังเกต เพราะจะให้ผู้หญิงปกติมานั่งอ้าขา ก็คงจะหายาก
แต่คุณผู้ชายคะ คุณตัวใหญ่กว่าผู้หญิงอยู่แล้ว แล้วยังจะนั่งอ้าขากินที่คนอื่นอีกนี่ ไม่ไหวนะคะ
ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่อยากมาบ่น มาระบายให้คุณผู้ชายบางคนที่ทำแบบนี้ได้ฟัง
ขอเถอะค่ะ