คือไม่รู้จะพูดอะไรออกมาครับ แต่ภาพแรกที่เห็น "ผมรู้สึกประทับใจคุณมาก"
เรื่องของเรื่องวันนี้เป็นวันพุธ ตามภาษาความโสดมันกัดกินหัวใจ ผมก็เลยไปดูหนังคนเดียวครั้งแรกที่กล้าหาญขนาดนี้ ปกติผมไม่เคยดูหนังคนเดียวมาก่อนเลย แต่วันนี้เป็นไงเป็นกัน ผมมั่วแต่เดินเล่นที่ชั้นล่างจนถึงเวลาที่เริ่มเข้าโรงหนัง ผมก็รีบขึ้นไป ระหว่างทางขึ้นบันไดไปผมก็หันหลังกลับมาเจอผู้ชายคนหนึ่ง ตัวเล็ก ๆ ใส่เสื้อลายขวางสีเขียว น้ำตาล กางเกงยีนส์ รองเท้าไนกี้ ครั้งแรกที่เห็นผมรู้สึกประทับใจ พอผมเดินมาจะเข้าโรงหนัง ผมไปรับแว่น แล้วผมเดินมาซื้อน้ำ ได้เจอกับเขาอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่กล้าที่จะทักหรือขอเบอร์ (กลัวหน้าแตกกกกก กลัวเขาไม่ใช่ Y กลัวทุก ๆ อย่าง แต่ก็ยังรู้สึกดี) พอผมซื้อน้ำเสร็จ เดินมาที่โรงเพราะหนังเริ่มฉายไปแล้ว 15 นาที
ผมเดินมาถึงแถวที่ผมจะนั่ง ผมมองเข้าไป ผมตกใจและแอบดีใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะผู้ชายคนนั้น เขานั่งแถวเดียวกับผมแต่ยิ่งกว่านั้น เขานั่งติดกับผม ที่นั่ง C7 ผมดูที่นั่งแล้ว ดูแล้วดูอีก ว่าเรานั่งผิดไหม แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ผมดูหนังไม่รู้เรื่องเลยเพราะใจมั่นสั่นตลอดเวลา
ไม่มีอะไรมากหรอกครับ มาเวิ่นเว่อ ให้ฟัง พอหนังจบเขารีบเดินออกไป ผมก็เลยไม่มีโอกาสที่จะทำความรู้จัก
นั่งพิมพ์ไป ตื่นเต้นไป ได้ระบายออกมาสบายใจล่ะครับ
ปล. ไม่รู้แท็กถูกห้องหรือเปล่า
ปล.2 ขอบคุณพื้นที่พันทิปที่ได้ให้ผมว่าเวิ่นเว่อ ก่อนนอน
(กระทู้อยากจะบอก Y) ถึงคุณคนเสื้อลายที่นั่ง C7 โรง 6 THE HOBBIT 2 ที่เซ็นทรัลพระราม 9 รอบ 21.50 น. 18/12/2013
เรื่องของเรื่องวันนี้เป็นวันพุธ ตามภาษาความโสดมันกัดกินหัวใจ ผมก็เลยไปดูหนังคนเดียวครั้งแรกที่กล้าหาญขนาดนี้ ปกติผมไม่เคยดูหนังคนเดียวมาก่อนเลย แต่วันนี้เป็นไงเป็นกัน ผมมั่วแต่เดินเล่นที่ชั้นล่างจนถึงเวลาที่เริ่มเข้าโรงหนัง ผมก็รีบขึ้นไป ระหว่างทางขึ้นบันไดไปผมก็หันหลังกลับมาเจอผู้ชายคนหนึ่ง ตัวเล็ก ๆ ใส่เสื้อลายขวางสีเขียว น้ำตาล กางเกงยีนส์ รองเท้าไนกี้ ครั้งแรกที่เห็นผมรู้สึกประทับใจ พอผมเดินมาจะเข้าโรงหนัง ผมไปรับแว่น แล้วผมเดินมาซื้อน้ำ ได้เจอกับเขาอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่กล้าที่จะทักหรือขอเบอร์ (กลัวหน้าแตกกกกก กลัวเขาไม่ใช่ Y กลัวทุก ๆ อย่าง แต่ก็ยังรู้สึกดี) พอผมซื้อน้ำเสร็จ เดินมาที่โรงเพราะหนังเริ่มฉายไปแล้ว 15 นาที
ผมเดินมาถึงแถวที่ผมจะนั่ง ผมมองเข้าไป ผมตกใจและแอบดีใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะผู้ชายคนนั้น เขานั่งแถวเดียวกับผมแต่ยิ่งกว่านั้น เขานั่งติดกับผม ที่นั่ง C7 ผมดูที่นั่งแล้ว ดูแล้วดูอีก ว่าเรานั่งผิดไหม แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ผมดูหนังไม่รู้เรื่องเลยเพราะใจมั่นสั่นตลอดเวลา
ไม่มีอะไรมากหรอกครับ มาเวิ่นเว่อ ให้ฟัง พอหนังจบเขารีบเดินออกไป ผมก็เลยไม่มีโอกาสที่จะทำความรู้จัก
นั่งพิมพ์ไป ตื่นเต้นไป ได้ระบายออกมาสบายใจล่ะครับ
ปล. ไม่รู้แท็กถูกห้องหรือเปล่า
ปล.2 ขอบคุณพื้นที่พันทิปที่ได้ให้ผมว่าเวิ่นเว่อ ก่อนนอน