เราเคยเป็นออทิสติกค่ะ มีพัฒนาการช้า ไม่ได้พูดกับใครจนอายุได้ 1 ปี 9 เดือน
ตอนนั้นแม่กับพ่อก็พาเราไปรักษากับคุณหมอจอม ชุมช่วยค่ะ
ตอนนี้ก็หายแล้ว เดือนหน้าก็จะอายุ 20 ละ
คือเราก็เริ่มมานั่งๆคิดค่ะ ว่าตกลงแล้วการเป็นออทิสติกนี่
ถ้าหายขาดนี่เราจะยังเป็นเด็กพิเศษหรือเปล่า นี่คือสิ่งที่เราสงสัยมากเลย
เพราะว่าก็มีแค่คนในครอบครัว เพื่อนพ่อแม่ไม่กี่คน ลูกเพื่อนพ่อแม่ไม่กี่คน
ครูที่โรงเรียนอนุบาลกับประถมบางคนที่รู้ว่าเราเคยเป็น
ตอนนี้โตมากไม่ได้บอกใครว่าเราเคยเป็นเด็กพิเศษมาก่อน
เพราะเราก็พยายามคิดอะว่าเราต้องทำตัวให้เหมือนคนปกติที่สุดค่ะ
คือเราก็เริ่มกังวล เนื่องจากเราก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว อายุจะ 20 แล้ว
มีความรักเป็นรูปเป็นร่างแล้ว (เคยมีแฟนมาแล้ว 1 คน แต่แฟนเก่าไม่ทราบเรื่องนี้ค่ะ)
เพราะเราเองก็ใช้ชีวิตปกติมาตลอดเรียนในโรงเรียนปกติ เรียนในมหาวิทยาลัยอย่างปกติด้วย
ก็การเรียนได้เหมือนคนทั่วไปนี่แหละค่ะ

เอาละค่ะ สิ่งที่เราสงสัยก็มีดังนี้

1.ถ้าเราไม่บอกใครว่าเราออทิสติกนี่เราจะผิดหรือเปล่า
เพราะเราเองก็อยากใช้ชีวิตอย่างปกติ เนื่องจากมันเป็นโรคที่เราคิดว่ามันไม่ได้ร้ายแรง เราจะคิดอย่างนี้ได้ใช่หรือไม่
2.แล้วในกลไกความคิดของคนที่เคยเป็นออทิสติกจะเหมือนคนปกติ 100 เปอร์เซนต์หรือเปล่า เพราะปีหน้าเรากำลังจะหัดขับรถด้วย ถ้าไม่เหมือนนี่ไม่เหมือนตรงไหน
3.เป็นออทิสติก ถ้ามีลูกแล้วลูกจะเป็นออทิสติกเหมือนเราไหม

ขอบคุณมากๆสำหรับทุกคำตอบนะคะ