ม็อบนี้นำโดยคนดีไม่เคยโกงหรืออย่างไร ???
ต้านคนที่ตนคิดว่าโกงเพียงคนเดียว ไม่เอานิรโทษกรรมเพื่อรักษาความเป็นนิติรัฐมาเป็นข้ออ้าง
แต่เหตุการณ์เลยเถิด เกือบจะบานปลายไปสู่สูญเสียความเป็นนิติรัฐ และนิติธรรม รวมถึงความเป็นปึกแผ่นของชนในชาติเสียแล้วซิ
ลองย้อนคิดสมมติ หากเราช่วยกันสนับสนุนนิรโทษกรรมให้เกิดขึ้น
ใช่ครับลองย้อนดู ใครได้ประโยชน์ ใครได้ความสุข ใครได้พ้นทุกข์ ใครที่ผิดหวังหรือสมหวัง
ใช่บางคนอาจจะมีความรู้สึกเจ็บปวดมากว่า ทำไมคนผิดถึงไม่ได้รับการลงโทษ
บางคนก็ดีใจที่จะได้กลับมาหาบุคคลรักในครอบครัวหรือถึงขั้นกลับมาบ้านเกิดเมืองนอนครับ
นั่นคือ ความเป็นนิติธรรมที่จะเกิดขึ้น ถึงแม้ว่าความเป็นนิติรัฐจะต้องสูญเสียไปบ้างก็ตามที
นิติธรรมคือใช้ธรรมมะเข้ามาตัดสิน เพื่อให้ประเทศชาติก้าวเดินต่อไปได้ คือก้าวข้ามความเจ็บปวดไปให้จงได้
แต่หากเรายังก้าวข้ามไม่ได้เราก็ยังคง วนเวียน เหยียบย่ำกับความเจ็บปวดอยู่เช่นนั้นต่อไปแบบไม่จบสิ้น
ไม่มีม็อบไหนมาเดินประท้วงแล้วจบลงอย่างสงบหากไม่มีการพูดคุยหรือตกลงกันได้
เพราะม็อบจะพกความโกรธแค้นมาเป็นทุนรอนอยู่ก่อนแล้ว แค่จุดไฟนิดเดียว ก็จะลุกพรึบขึ้นทันที
หากมีคนเติมเชื้ออีกก็จะมอดไม่รู้เท่าไรเชียว
มาต้านพรบ. นิรโทษกรรมฉบับเดียว แต่ผลตามมาคณานับจะต้องนิรโทษกรรมคนเพิ่มขึ้นอีกมากน้อยเท่าไรกัน
ซึ่งยังไม่นับรวมผลเสียหายต่อต่อภาพรวมของเศรษฐกิจ สังคม ของประเทศอีกนะครับ
ต่อให้ต้านคนคนโกงได้อีกพันคน คิดหรือจะไม่มีคนโกงเกิดขึ้นอีกแสนคน
สู้เราสนับสนุนคนดีหนึ่งคนมาสู้กับคนเลวไม่ดีกว่าหรือครับ ซึ่งโกงเป็นแค่ส่วนหนึ่งของความเลวเท่านั้นเอง
ไม่ได้บอกว่า ต้านคนโกงต้องเอาประเทศมาทำลายได้แล้วคนดีต้องสูญสิ้นไปด้วย
จากต้านคนโกงมาจนถึงต้องล้างที่เรียกว่าระบอบทักษิณ เพื่อเอาระบอบสุเทพมาแทน
เพื่อมาเป็นข้ออ้างในการล้มรัฐบาลอีกเพราะอ้างความเป็นนอมินีกัน เพื่อให้เกิดความชอบธรรมขึ้นสำหรับตน
ต่อจากการล้มรัฐบาลนำมาสู่การขับไล่ทั้งตระกูลไม่ให้อยู่ในประเทศได้
ถึงขั้นนี้มีกระแสตีกลับจากสังคมที่ไม่ยอมรับเกิดขึ้นจำนวนมาก
ผู้นำม็อบไม่รู้จะหาทางลงอย่างไรแล้วในข้อหากบฎ เลยขอปฏิรูปประเทศ (ปฏิวัติขัดขืน ) ซะเลย .... ฮาาาาา
....................................................................................................................................................................................
อีกห้าสิบปีข้างหน้าก็คงเป็นตำนานให้ชนรุ่นหลังได้ศึกษาค้นคว้าเป็นบทเรียนอีกหน้าหนึ่งในประวัติศาตร์
เพราะสี่สิบปีที่แล้วก็มีวันมหาวิปโยคให้คนไทยโศกเศร้ากัน เป็นบทเรียนครั้งหนึ่งที่ถูกลืมไปแล้ว
เราได้ข้อคิดอะไรจากม็อบคนดีต้านคนโกงไม่นิรโทษกรรมบ้างครับ
ต้านคนที่ตนคิดว่าโกงเพียงคนเดียว ไม่เอานิรโทษกรรมเพื่อรักษาความเป็นนิติรัฐมาเป็นข้ออ้าง
แต่เหตุการณ์เลยเถิด เกือบจะบานปลายไปสู่สูญเสียความเป็นนิติรัฐ และนิติธรรม รวมถึงความเป็นปึกแผ่นของชนในชาติเสียแล้วซิ
ลองย้อนคิดสมมติ หากเราช่วยกันสนับสนุนนิรโทษกรรมให้เกิดขึ้น
ใช่ครับลองย้อนดู ใครได้ประโยชน์ ใครได้ความสุข ใครได้พ้นทุกข์ ใครที่ผิดหวังหรือสมหวัง
ใช่บางคนอาจจะมีความรู้สึกเจ็บปวดมากว่า ทำไมคนผิดถึงไม่ได้รับการลงโทษ
บางคนก็ดีใจที่จะได้กลับมาหาบุคคลรักในครอบครัวหรือถึงขั้นกลับมาบ้านเกิดเมืองนอนครับ
นั่นคือ ความเป็นนิติธรรมที่จะเกิดขึ้น ถึงแม้ว่าความเป็นนิติรัฐจะต้องสูญเสียไปบ้างก็ตามที
นิติธรรมคือใช้ธรรมมะเข้ามาตัดสิน เพื่อให้ประเทศชาติก้าวเดินต่อไปได้ คือก้าวข้ามความเจ็บปวดไปให้จงได้
แต่หากเรายังก้าวข้ามไม่ได้เราก็ยังคง วนเวียน เหยียบย่ำกับความเจ็บปวดอยู่เช่นนั้นต่อไปแบบไม่จบสิ้น
ไม่มีม็อบไหนมาเดินประท้วงแล้วจบลงอย่างสงบหากไม่มีการพูดคุยหรือตกลงกันได้
เพราะม็อบจะพกความโกรธแค้นมาเป็นทุนรอนอยู่ก่อนแล้ว แค่จุดไฟนิดเดียว ก็จะลุกพรึบขึ้นทันที
หากมีคนเติมเชื้ออีกก็จะมอดไม่รู้เท่าไรเชียว
มาต้านพรบ. นิรโทษกรรมฉบับเดียว แต่ผลตามมาคณานับจะต้องนิรโทษกรรมคนเพิ่มขึ้นอีกมากน้อยเท่าไรกัน
ซึ่งยังไม่นับรวมผลเสียหายต่อต่อภาพรวมของเศรษฐกิจ สังคม ของประเทศอีกนะครับ
ต่อให้ต้านคนคนโกงได้อีกพันคน คิดหรือจะไม่มีคนโกงเกิดขึ้นอีกแสนคน
สู้เราสนับสนุนคนดีหนึ่งคนมาสู้กับคนเลวไม่ดีกว่าหรือครับ ซึ่งโกงเป็นแค่ส่วนหนึ่งของความเลวเท่านั้นเอง
ไม่ได้บอกว่า ต้านคนโกงต้องเอาประเทศมาทำลายได้แล้วคนดีต้องสูญสิ้นไปด้วย
จากต้านคนโกงมาจนถึงต้องล้างที่เรียกว่าระบอบทักษิณ เพื่อเอาระบอบสุเทพมาแทน
เพื่อมาเป็นข้ออ้างในการล้มรัฐบาลอีกเพราะอ้างความเป็นนอมินีกัน เพื่อให้เกิดความชอบธรรมขึ้นสำหรับตน
ต่อจากการล้มรัฐบาลนำมาสู่การขับไล่ทั้งตระกูลไม่ให้อยู่ในประเทศได้
ถึงขั้นนี้มีกระแสตีกลับจากสังคมที่ไม่ยอมรับเกิดขึ้นจำนวนมาก
ผู้นำม็อบไม่รู้จะหาทางลงอย่างไรแล้วในข้อหากบฎ เลยขอปฏิรูปประเทศ (ปฏิวัติขัดขืน ) ซะเลย .... ฮาาาาา
....................................................................................................................................................................................
อีกห้าสิบปีข้างหน้าก็คงเป็นตำนานให้ชนรุ่นหลังได้ศึกษาค้นคว้าเป็นบทเรียนอีกหน้าหนึ่งในประวัติศาตร์
เพราะสี่สิบปีที่แล้วก็มีวันมหาวิปโยคให้คนไทยโศกเศร้ากัน เป็นบทเรียนครั้งหนึ่งที่ถูกลืมไปแล้ว