บังเอิญลูกสาวได้เขียนรวบรวมประสบการณ์การไปเที่ยวญี่ปุ่น
ให้คนที่บ้านติดตามอ่านความเป็นไป เห็นว่าน่ารักดี
เลยเอามาฝากเพื่อนๆค่ะ //แม่กุ้ง
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Day 3 ฅ. ดล 3
December 10, 2013 at 3:35am
อากาศที่นี่ยังคงหนาวขึ้นทุกวันๆ ทำให้กิ๊กนั้นนอกจากจะน้ำมูกไหลเยิ้มถี่ขึ้นแล้ว
ยังโหยหาไออุ่นจากของกินร้อนๆตลอดเวลา ลางไม่ดีเอาซะเลย
ป้าจุงโกะมาส่งพวกเราเที่ยวถึงที่ แถมยังทำข้าวปั้นมาให้ด้วย
กิ๊กกับซายะจังเดินกินข้าวปั้นกันปากสั่นแหงะๆ พวกเราเดินจากสถานี Kichijoji
ประมาณ 10 นาทีก็ถึง Ghibli Studio คนเดินเข้าออกเต็มไปหมด
ทั้งที่กว่าจะเข้าชมได้ต้องผ่านการจองตั๋วล่วงหน้า 1 เดือน ซึ่งจำกัดคนจำกัดรอบแล้วด้วยนะ...
สองนางย่างกราย
คิว คิว และ คิว!
กิ๊กกับซายะจังเดินชมกันอย่างตื่นตาตื่นใจ เพราะเป็นครั้งแรกของเราทั้งคู่ (ส่วนป้าจุงหนีกลับไปแล้ว)
สตูดิโอน่ารักมาก มีทั้งหมด 3 ชั้น ใครอยากจะเดินตรงไหนก็เดิน ไม่มีลูกศรชี้ตายตัว
และยังมีห้องชมภาพยนตร์ซึ่งจะมีหนังสั้น 15 นาทีของ Ghibli ฉายอยู่ด้วย
บรรยากาศสตูดิโอชวนฝันแบบลึกลับมาก
เหมือนจะมีแม่มดหรือสัตว์ประหลาดโผล่มาให้พรหรือเล่นงานได้ทุกเมื่อ
เสียดายมากที่เขาไม่อนุญาติให้ถ่ายรูปเก็บไว้
เราเลยได้แต่ยืนเก็บรายละเอียดด้วยความจำให้ได้มากที่สุด
และถ่ายกับหุ่นหรือรูปปั้นด้านนอก มีแวะกินฮอทดอกกับซุปร้อนๆเล็กน้อย
รูปคู่ซักเล็กน้อย ^^
ขากลับซายะจังซื้อหนังสือรวมภาพเบื้องหลังของ Wind Rises ไป
ส่วนกิ๊ก... ซื้อโปสการ์ดละกัน... แต่ดูซะก่อน โปสการ์ดของเค้าก็สวยจริงๆนะ
งามไหมล่ะ!
หลังจากชมสตูดิโอเสร็จ พวกเราก็เดินทางกลับสถานี ซายะจังเป็นคนนำทางที่ดีตามที่คิดไว้เลย
ขามาป้าจุงพามา 10 นาที เธอนำกิ๊กไปครึ่งชั่วโมงเรายังมองไม่เห็นโซนเมือง 5555
แต่น่ารัก ให้อภัยได้ -w-” พอถึงสถานี คราวนี้เธอซัดเค้กไปก้อน
ต่างกับกิ๊กที่ยังต้องการของร้อนมาทำให้ร่างกายอุ่นขึ้นอีก (ข้ออ้างชัดๆ!) เลยซัดซุปกับสลัดไป
กิ๊กเล่าให้เธอฟังว่าชอบเล่นดนตรี อยากดูร้านขายเครื่องดนตรี
หรือดูโชว์ดีๆที่ญี่ปุ่นหน่อย วันนี้ซายะจังเลยเสนอตัวจะพาไปเดินทัวร์
พร้อมกับประจวบเหมาะกับที่เพื่อนเธอมีแสดงดนตรีไลฟ์วันนี้พอดี ช่างเป็นไกด์ที่แสนดีอะไรอย่างนี้!
เราเข้าไปดูร้านดนตรีมาประมาณ 2-3 ร้าน ถ่ายเก็บเครื่องที่ราคาน่าสนใจมาตัดสินใจ
ลองนู่นลองนี่เรื่อยเปื่อย รอเวลาไลฟ์ไปพลาง มีแอบแวะเข้าร้านคาเฟ่
จวกพาสต้าเข้าไปอีกเล็กน้อย (หนึ่งชามใหญ่ๆ...)
คาฮองเรียงราย
ของเล่นมากมี
ปรากฎว่าเวลาเหลือเฟือมาก เธอเลยเสนอว่าไปเดินคาบูกิโจวกันดีกว่า
(ย่านชื่อดังเรื่องอย่างนั้นน่ะ) ต้องเดินผ่านพอดี เวลานี้ไม่อันตรายหรอก
จะได้เปิดหูเปิดตาด้วย กิ๊กก็ไม่ลังเลเลย ตอบตกลงทันที
อยากเห็นมานานแล้วโฮสต์เนี่ย 5555
ปรากฎว่าพอไปถึง สองข้างทางเต็มไปด้วยป้าย มีเอาหน้าคนนู้นคนนี้มาโปรโมทบ้าง
แต่ที่น่ากลัวคือ มีพวกชายหนุ่มหน้าเข้มๆมีหนวดเหมือนตัวร้ายในหนังยืนอยู่หน้าร้านทุกร้านเลย!
บางร้านมีคน บางร้านมีสามสี่คน ยืนสูบบุหรี่แล้วก็มองหน้าทุกคนที่เดินผ่าน O_o!
ซายะจังบอกกิ๊กว่าเขาต้องคอยยืนเรียกลูกค้าหน้าร้าน... แต่หน้าพวกพี่
ไม่รับแขกกันเลยนะ!
ซายะจังบอกว่า ห้ามบอกป้าจุงนะว่าพามาดู จุ๊ๆ
กิ๊กแอบถ่ายบิลบอร์ดบอกอันดับโฮสต์มาอันนึงเห็นว่าน่ารักดี
มีเรียงลำดับความฮอตของแต่ละคน แล้วยังบอกประเภทด้วยว่า Radio, Gently, Genrise
คือ Gently เนี่ยเข้าใจว่าน่าจะสุภาพ แต่ Radio กับ Genrise นี่คือ
ชอบร้องเพลง กับชอบดูพระอาทิตย์ขึ้นรึเปล่านี่ไม่แน่ใจ...
เบอร์ไหนดีหว่า~? ><
เราเดินผ่านสองซอยอย่างรวดเร็วจนน่าเสียดาย (เอ๊ะ! ยังไง!? 555)
ซายะจังให้คำมั่นหมายกับกิ๊กไว้ว่า วันหลังเธอจะพาเราไปเดินเล่นซอยเกย์
ซึ่งไม่เป็นอันตรายกับผู้หญิงหรือชะนีหน้าไหนเลย 555
แอบมีภาษาไทยกับเอ็มวีไทยเปิดหน้าร้านเบาๆ ดูซิ ขายอะไรบ้าง...
ในที่สุดเวลาที่รอคอยก็มาถึง ไลฟ์ของเพื่อนเธอที่แสดงวันนี้แสดงที่ไลฟ์เฮ้าส์แถวชินจูกุ
มีวงเล่นทั้งหมด 4 วง เพื่อนของเธอเป็นนักร้องวงที่สอง ค่าเข้าหน้างาน 2500 เยน
แถมฟรี 1 ดริ้งค์ เราเลยจัดกันไปคนละแก้ว เวทีแสดงไม่ใหญ่ แคบด้วยซ้ำ
แต่ไลท์แอนด์ซาวนด์มาเต็มมากๆค่ะ โซนคนดูก็ไม่กว้างอะไรเลย
เหมือนเอาเวทีมาก๊อปวางต่อกัน 2 อัน แต่เราว่ามันก็ลงตัวดี
เหมือนที่เราเคยเห็นในหนังซีรี่ย์ญี่ปุ่น หรือในการ์ตูนอย่าง BECK
โซนคนดู มีนั่ง มียืน มีชั้นสอง
พอมาเปิดดูตาราง ไลฟ์เฮ้าส์ที่นี่มีโชว์ให้ดูทุกวันเลยเว้ยเฮ้ย ไม่ซ้ำกันซักวงด้วย
เค้าขนกันจากไหนมาแสดงฟระ ไหนขอดูโชว์วันนี้หน่อยเป็นไง
พอดูแล้วเริ่ดค่ะ ปลื้มไลท์มากเป็นพิเศษ ดูแล้วเค้าคิดมาหมดแล้ว
แค่ท่อนส่งนิดเดียวยังมีการเล่นแสงสั้นๆ ดูใส่ใจรายละเอียด
มีสลับไฟพร้อมยูนิซั่นบ้างเป็นบางช่วง คนดูก็น่ารักมากเลย แต่ละวงเล่นเพลงของตัวเอง
ซึ่งคนรู้จักอาจน้อยมาก แต่เขาก็ดูจอยกับโชว์โดยไม่เกี่ยงว่านี่เพลงดังเพลงไม่ดัง
ส่วนวงที่มาเล่นวันนี้โคตรงงเลย คนละแนวกันหมด วงแรกนักร้อง
โคตรบ้า
เป็นผู้หญิงใส่ชุดนอนคลุมยาวออกมาร้องเพลงปาวๆ แล้วเจ๊แกจะชอบทำหน้าหาว
เหมือนปลาทอง อ้าๆ หุบๆ ม้วนตัวขึ้นลงทุกครั้งที่ไม่ต้องร้อง
หรือไม่ก็หยิบนกหวีดห้อยคอขึ้นมาเป่าราวกับร่วมม็อบอยู่ที่ไทย
บางเพลงถึงขนาดลงไปกลิ้งกับพื้น ส่วนวงของเพื่อนซายะจังเราดูแล้วไม่ค่อยอินแฮะ
คนดูคนอื่นก็เหมือนกัน พอเพลงจบไม่มีใครปรบมือ เหมือนลังเลว่าจะตบดีป้ะวะ
มันจบแล้วแน่นะ? จนนักร้องต้องออกมาพูดใส่ไมค์ว่า
ขอบคุณครับทุกครั้งหลังเพลงจบเพื่อให้คนดูปรบมือให้
คนคลั่ง ไฟก็คลั่งด้วย
คนนี้แหละที่พวกเรามาดูกัน
มาถึงวงขายของวันนี้ วงแรกชื่อ Nameshop สนุกดี พี่แกอินดี้มาก
จัดเวทีหันหน้าเข้าหากันเอง (ไม่คิดจะให้เราเห็นหน้ากันเลยใช่มะ)
แล้วยังมีผู้หญิงใส่หมวกจิตรกรแบบไจโกะมานั่งหันหลังอยู่หน้าสุด
วาดรูปประกอบการแสดง ชอบนะเพลินดี คือไม่ได้วาดตามอารมณ์เพลงไปเรื่อยๆ
อย่างที่เคยเห็นคนอื่นทำมาก่อน ดูคิดมาแล้วมาต้องวาดอะไรที่โน๊ตตัวไหน
มีการฟาดพู่กันเป็นยูนิซั่นอย่างพร้อมเพรียงกัน ดูเป็นส่วนหนึ่งของวงจริงๆ
แถมภาพที่วาดออกมาก็โคตรสวย มือเบสวงนี้เป็นผู้หญิง ตัวเล็กน่ารักมาก >///<
แถมพวกคุณๆ เล่นจบแล้วไม่มีหยุดให้คนดูปรบมือเหมือนสองวงแรก
จริงๆเหมือน
กะให้เราตบมือไม่ทันด้วยซ้ำ คนดูอินกันมาก
จนโชว์จบจริงๆตอนม่านปิด คนดูจึงลุกขึ้นมาปรบมือให้
วงสุดท้ายนี่นักร้องเหมือนพี่เท็น Musketeers โคตร แต่เขามี Perform เข้าเพลงนะ
ตอนเปิดม่านมา ฉากหลังเป็นป่า นักร้องนอนอยู่กลางเวที ซักพักก็ทำตื่นขึ้นมามองรอบๆ
เดินไปเดินมาเหมือนหลงป่าแล้วค่อยๆหยิบกีต้าร์ขึ้นมาร้องเพลง
ซักพักมือคีย์บอร์ดกับมือกลองค่อยหลงป่าเข้ามากันทีละคน
รู้สึกจะชื่อวง Uqiko (ยูกิโกะ) นักร้องนักดนตรีจากวงที่เล่นไปแล้วเดินออกมานั่งดูกันอย่างตื่นเต้น
พี่แกชอบเล่นลูป ก็เพลินดีนะ เพลงเป็นภาษาอังกฤษซะส่วนใหญ่
เนื้อร้องสั้นๆ ไม่ค่อยมีอะไร แต่สะกดคนดูอยู่ทั้งโชว์ เอิ้ก
โดยรวมประทับใจนะ เป็นไลฟ์ที่สนุกและแปลกดี แต่ละคนไม่ใช่ศิลปินอะไรโด่งดังใหญ่โต
แต่ดูมีแนวทางของตัวเองดีจัง ตอนเดินออกนี่เห็นได้ชัดเลยว่า
ส่วนใหญ่คนที่มาดูก็เป็นคนรู้จักของพวกเขานี่แหละ (เหมือนซายะจังที่มาดูเพื่อนเธอเล่น
ก็ได้เจอเพื่อนเธออีกคนชื่อมายุจัง เป็นเพื่อนร่วมรุ่นมัธยมของซายะและนายนักร้อง)
ซายะ กับ มายุ (มายุเป็นมือเบส มีวงเป็นของตัวเองด้วย!)
กลับบ้านมาดูคลิปของแต่ละวงในยูทูป 2 วงหลังนี่มียอดวิวกันประมาณ 5-6 พันเอง!
ตกใจมาก ในใจคิดว่าอาจไม่ถึงแสน แต่ไม่นึกว่าจะไม่ถึงหมื่น
MV ก็ดูออกว่าทำกันจริงจังนะ ที่ญี่ปุ่นนี่มีวงที่ถูกทิ้งร้างอย่างงี้อยู่อีกขนาดไหนกัน
ตอนกลับนักร้องวงสุดท้ายมายืนชวนคนดูทีละคนด้วยตัวเอง
ให้ไปดูไลฟ์ที่เขาจะเล่นฟรีในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า เป็นศิลปินนี่มันต้องดิ้นรนจริงๆ ให้ตายสิ...
นั่นปะไร
ดูแล้วก็ได้แต่หันมามองตัวเอง
แล้วก็... แวะกินราเมงอีกชาม
(.___. “)
ติดตามตอนต่อไปได้เจ้าค่ะ
Day 0 เมื่อฉันกลายเป็นอาชญากรข้ามพรมแดน...
http://ppantip.com/topic/31388877
Day 1 ทรัพย์สมบัติ ซูชิ พละกำลัง !!
http://ppantip.com/topic/31389109
Day 2 ชา ลา ลา~
http://ppantip.com/topic/31389233
Day 3 ฅ. ดล 3
http://ppantip.com/topic/31389940
Day 4 วันที่ฉันป่วย
http://ppantip.com/topic/31390333
Day 5&6 Cookie in Kanazawa
http://ppantip.com/topic/31390347
Day 7 & 8 ส.ว. on tour
http://ppantip.com/topic/31390359
Day 9 แดนหมีดำ
http://ppantip.com/topic/31390371
Day 10と11 BeppuとYufuin
http://ppantip.com/topic/31399474
Day แถม ONEPIECE @ Huis ten bosch ฟินมว๊ากกกกก~~~~ !!!!! >0< !!!!!!
http://ppantip.com/topic/31408111
Day 12 ศึกลูฟี่หมวกฟาง ปะทะ กิ๊กกี้หัวฟู ONEPIECE @ Huis ten bosch
http://ppantip.com/topic/31409608
Day 13~15 Kicky King of Sushi
http://ppantip.com/topic/31417630
Day 16 ฟูจิ โมจิ เปอร์เซียจิ
http://ppantip.com/topic/31421929
Day 17 เปอร์ เต็ม ชั้น
http://ppantip.com/topic/31461915
Day 19 มือที่สอง
http://ppantip.com/topic/31461997
Day 20と21 โซ้ยแหลก @ Nikko
http://ppantip.com/topic/31462342
Day 23->22 ใจแตก @บาร์เกย์
http://ppantip.com/topic/31462536
Day 25.9~26.1 Special Day - Because it's New Year!
http://ppantip.com/topic/31466295
Day 26~27 feat. Ai Dokdak ปวดเกี๊ยะ ที่เกียวโต
http://ppantip.com/topic/31466446
Day 29 ตอนที่ 1 เสพติดศิลปะ ที่ Naoshima feat. Ai Dokdak
http://ppantip.com/topic/31482396
Day 29 ตอนที่ 2 เสพติดศิลปะ ที่ Naoshima feat. Ai Dokdak
http://ppantip.com/topic/31482430
Day 3 ฅ. ดล 3
ให้คนที่บ้านติดตามอ่านความเป็นไป เห็นว่าน่ารักดี
เลยเอามาฝากเพื่อนๆค่ะ //แม่กุ้ง
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Day 3 ฅ. ดล 3
December 10, 2013 at 3:35am
อากาศที่นี่ยังคงหนาวขึ้นทุกวันๆ ทำให้กิ๊กนั้นนอกจากจะน้ำมูกไหลเยิ้มถี่ขึ้นแล้ว
ยังโหยหาไออุ่นจากของกินร้อนๆตลอดเวลา ลางไม่ดีเอาซะเลย
ป้าจุงโกะมาส่งพวกเราเที่ยวถึงที่ แถมยังทำข้าวปั้นมาให้ด้วย
กิ๊กกับซายะจังเดินกินข้าวปั้นกันปากสั่นแหงะๆ พวกเราเดินจากสถานี Kichijoji
ประมาณ 10 นาทีก็ถึง Ghibli Studio คนเดินเข้าออกเต็มไปหมด
ทั้งที่กว่าจะเข้าชมได้ต้องผ่านการจองตั๋วล่วงหน้า 1 เดือน ซึ่งจำกัดคนจำกัดรอบแล้วด้วยนะ...
สองนางย่างกราย
คิว คิว และ คิว!
กิ๊กกับซายะจังเดินชมกันอย่างตื่นตาตื่นใจ เพราะเป็นครั้งแรกของเราทั้งคู่ (ส่วนป้าจุงหนีกลับไปแล้ว)
สตูดิโอน่ารักมาก มีทั้งหมด 3 ชั้น ใครอยากจะเดินตรงไหนก็เดิน ไม่มีลูกศรชี้ตายตัว
และยังมีห้องชมภาพยนตร์ซึ่งจะมีหนังสั้น 15 นาทีของ Ghibli ฉายอยู่ด้วย
บรรยากาศสตูดิโอชวนฝันแบบลึกลับมาก
เหมือนจะมีแม่มดหรือสัตว์ประหลาดโผล่มาให้พรหรือเล่นงานได้ทุกเมื่อ
เสียดายมากที่เขาไม่อนุญาติให้ถ่ายรูปเก็บไว้
เราเลยได้แต่ยืนเก็บรายละเอียดด้วยความจำให้ได้มากที่สุด
และถ่ายกับหุ่นหรือรูปปั้นด้านนอก มีแวะกินฮอทดอกกับซุปร้อนๆเล็กน้อย
รูปคู่ซักเล็กน้อย ^^
ขากลับซายะจังซื้อหนังสือรวมภาพเบื้องหลังของ Wind Rises ไป
ส่วนกิ๊ก... ซื้อโปสการ์ดละกัน... แต่ดูซะก่อน โปสการ์ดของเค้าก็สวยจริงๆนะ
งามไหมล่ะ!
หลังจากชมสตูดิโอเสร็จ พวกเราก็เดินทางกลับสถานี ซายะจังเป็นคนนำทางที่ดีตามที่คิดไว้เลย
ขามาป้าจุงพามา 10 นาที เธอนำกิ๊กไปครึ่งชั่วโมงเรายังมองไม่เห็นโซนเมือง 5555
แต่น่ารัก ให้อภัยได้ -w-” พอถึงสถานี คราวนี้เธอซัดเค้กไปก้อน
ต่างกับกิ๊กที่ยังต้องการของร้อนมาทำให้ร่างกายอุ่นขึ้นอีก (ข้ออ้างชัดๆ!) เลยซัดซุปกับสลัดไป
กิ๊กเล่าให้เธอฟังว่าชอบเล่นดนตรี อยากดูร้านขายเครื่องดนตรี
หรือดูโชว์ดีๆที่ญี่ปุ่นหน่อย วันนี้ซายะจังเลยเสนอตัวจะพาไปเดินทัวร์
พร้อมกับประจวบเหมาะกับที่เพื่อนเธอมีแสดงดนตรีไลฟ์วันนี้พอดี ช่างเป็นไกด์ที่แสนดีอะไรอย่างนี้!
เราเข้าไปดูร้านดนตรีมาประมาณ 2-3 ร้าน ถ่ายเก็บเครื่องที่ราคาน่าสนใจมาตัดสินใจ
ลองนู่นลองนี่เรื่อยเปื่อย รอเวลาไลฟ์ไปพลาง มีแอบแวะเข้าร้านคาเฟ่
จวกพาสต้าเข้าไปอีกเล็กน้อย (หนึ่งชามใหญ่ๆ...)
คาฮองเรียงราย
ของเล่นมากมี
ปรากฎว่าเวลาเหลือเฟือมาก เธอเลยเสนอว่าไปเดินคาบูกิโจวกันดีกว่า
(ย่านชื่อดังเรื่องอย่างนั้นน่ะ) ต้องเดินผ่านพอดี เวลานี้ไม่อันตรายหรอก
จะได้เปิดหูเปิดตาด้วย กิ๊กก็ไม่ลังเลเลย ตอบตกลงทันที
อยากเห็นมานานแล้วโฮสต์เนี่ย 5555
ปรากฎว่าพอไปถึง สองข้างทางเต็มไปด้วยป้าย มีเอาหน้าคนนู้นคนนี้มาโปรโมทบ้าง
แต่ที่น่ากลัวคือ มีพวกชายหนุ่มหน้าเข้มๆมีหนวดเหมือนตัวร้ายในหนังยืนอยู่หน้าร้านทุกร้านเลย!
บางร้านมีคน บางร้านมีสามสี่คน ยืนสูบบุหรี่แล้วก็มองหน้าทุกคนที่เดินผ่าน O_o!
ซายะจังบอกกิ๊กว่าเขาต้องคอยยืนเรียกลูกค้าหน้าร้าน... แต่หน้าพวกพี่
ซายะจังบอกว่า ห้ามบอกป้าจุงนะว่าพามาดู จุ๊ๆ
กิ๊กแอบถ่ายบิลบอร์ดบอกอันดับโฮสต์มาอันนึงเห็นว่าน่ารักดี
มีเรียงลำดับความฮอตของแต่ละคน แล้วยังบอกประเภทด้วยว่า Radio, Gently, Genrise
คือ Gently เนี่ยเข้าใจว่าน่าจะสุภาพ แต่ Radio กับ Genrise นี่คือ
ชอบร้องเพลง กับชอบดูพระอาทิตย์ขึ้นรึเปล่านี่ไม่แน่ใจ...
เบอร์ไหนดีหว่า~? ><
เราเดินผ่านสองซอยอย่างรวดเร็วจนน่าเสียดาย (เอ๊ะ! ยังไง!? 555)
ซายะจังให้คำมั่นหมายกับกิ๊กไว้ว่า วันหลังเธอจะพาเราไปเดินเล่นซอยเกย์
ซึ่งไม่เป็นอันตรายกับผู้หญิงหรือชะนีหน้าไหนเลย 555
แอบมีภาษาไทยกับเอ็มวีไทยเปิดหน้าร้านเบาๆ ดูซิ ขายอะไรบ้าง...
ในที่สุดเวลาที่รอคอยก็มาถึง ไลฟ์ของเพื่อนเธอที่แสดงวันนี้แสดงที่ไลฟ์เฮ้าส์แถวชินจูกุ
มีวงเล่นทั้งหมด 4 วง เพื่อนของเธอเป็นนักร้องวงที่สอง ค่าเข้าหน้างาน 2500 เยน
แถมฟรี 1 ดริ้งค์ เราเลยจัดกันไปคนละแก้ว เวทีแสดงไม่ใหญ่ แคบด้วยซ้ำ
แต่ไลท์แอนด์ซาวนด์มาเต็มมากๆค่ะ โซนคนดูก็ไม่กว้างอะไรเลย
เหมือนเอาเวทีมาก๊อปวางต่อกัน 2 อัน แต่เราว่ามันก็ลงตัวดี
เหมือนที่เราเคยเห็นในหนังซีรี่ย์ญี่ปุ่น หรือในการ์ตูนอย่าง BECK
โซนคนดู มีนั่ง มียืน มีชั้นสอง
พอมาเปิดดูตาราง ไลฟ์เฮ้าส์ที่นี่มีโชว์ให้ดูทุกวันเลยเว้ยเฮ้ย ไม่ซ้ำกันซักวงด้วย
เค้าขนกันจากไหนมาแสดงฟระ ไหนขอดูโชว์วันนี้หน่อยเป็นไง
พอดูแล้วเริ่ดค่ะ ปลื้มไลท์มากเป็นพิเศษ ดูแล้วเค้าคิดมาหมดแล้ว
แค่ท่อนส่งนิดเดียวยังมีการเล่นแสงสั้นๆ ดูใส่ใจรายละเอียด
มีสลับไฟพร้อมยูนิซั่นบ้างเป็นบางช่วง คนดูก็น่ารักมากเลย แต่ละวงเล่นเพลงของตัวเอง
ซึ่งคนรู้จักอาจน้อยมาก แต่เขาก็ดูจอยกับโชว์โดยไม่เกี่ยงว่านี่เพลงดังเพลงไม่ดัง
ส่วนวงที่มาเล่นวันนี้โคตรงงเลย คนละแนวกันหมด วงแรกนักร้อง
เป็นผู้หญิงใส่ชุดนอนคลุมยาวออกมาร้องเพลงปาวๆ แล้วเจ๊แกจะชอบทำหน้าหาว
เหมือนปลาทอง อ้าๆ หุบๆ ม้วนตัวขึ้นลงทุกครั้งที่ไม่ต้องร้อง
หรือไม่ก็หยิบนกหวีดห้อยคอขึ้นมาเป่าราวกับร่วมม็อบอยู่ที่ไทย
บางเพลงถึงขนาดลงไปกลิ้งกับพื้น ส่วนวงของเพื่อนซายะจังเราดูแล้วไม่ค่อยอินแฮะ
คนดูคนอื่นก็เหมือนกัน พอเพลงจบไม่มีใครปรบมือ เหมือนลังเลว่าจะตบดีป้ะวะ
มันจบแล้วแน่นะ? จนนักร้องต้องออกมาพูดใส่ไมค์ว่า
ขอบคุณครับทุกครั้งหลังเพลงจบเพื่อให้คนดูปรบมือให้
คนคลั่ง ไฟก็คลั่งด้วย
คนนี้แหละที่พวกเรามาดูกัน
มาถึงวงขายของวันนี้ วงแรกชื่อ Nameshop สนุกดี พี่แกอินดี้มาก
จัดเวทีหันหน้าเข้าหากันเอง (ไม่คิดจะให้เราเห็นหน้ากันเลยใช่มะ)
แล้วยังมีผู้หญิงใส่หมวกจิตรกรแบบไจโกะมานั่งหันหลังอยู่หน้าสุด
วาดรูปประกอบการแสดง ชอบนะเพลินดี คือไม่ได้วาดตามอารมณ์เพลงไปเรื่อยๆ
อย่างที่เคยเห็นคนอื่นทำมาก่อน ดูคิดมาแล้วมาต้องวาดอะไรที่โน๊ตตัวไหน
มีการฟาดพู่กันเป็นยูนิซั่นอย่างพร้อมเพรียงกัน ดูเป็นส่วนหนึ่งของวงจริงๆ
แถมภาพที่วาดออกมาก็โคตรสวย มือเบสวงนี้เป็นผู้หญิง ตัวเล็กน่ารักมาก >///<
แถมพวกคุณๆ เล่นจบแล้วไม่มีหยุดให้คนดูปรบมือเหมือนสองวงแรก
จริงๆเหมือน
จนโชว์จบจริงๆตอนม่านปิด คนดูจึงลุกขึ้นมาปรบมือให้
วงสุดท้ายนี่นักร้องเหมือนพี่เท็น Musketeers โคตร แต่เขามี Perform เข้าเพลงนะ
ตอนเปิดม่านมา ฉากหลังเป็นป่า นักร้องนอนอยู่กลางเวที ซักพักก็ทำตื่นขึ้นมามองรอบๆ
เดินไปเดินมาเหมือนหลงป่าแล้วค่อยๆหยิบกีต้าร์ขึ้นมาร้องเพลง
ซักพักมือคีย์บอร์ดกับมือกลองค่อยหลงป่าเข้ามากันทีละคน
รู้สึกจะชื่อวง Uqiko (ยูกิโกะ) นักร้องนักดนตรีจากวงที่เล่นไปแล้วเดินออกมานั่งดูกันอย่างตื่นเต้น
พี่แกชอบเล่นลูป ก็เพลินดีนะ เพลงเป็นภาษาอังกฤษซะส่วนใหญ่
เนื้อร้องสั้นๆ ไม่ค่อยมีอะไร แต่สะกดคนดูอยู่ทั้งโชว์ เอิ้ก
โดยรวมประทับใจนะ เป็นไลฟ์ที่สนุกและแปลกดี แต่ละคนไม่ใช่ศิลปินอะไรโด่งดังใหญ่โต
แต่ดูมีแนวทางของตัวเองดีจัง ตอนเดินออกนี่เห็นได้ชัดเลยว่า
ส่วนใหญ่คนที่มาดูก็เป็นคนรู้จักของพวกเขานี่แหละ (เหมือนซายะจังที่มาดูเพื่อนเธอเล่น
ก็ได้เจอเพื่อนเธออีกคนชื่อมายุจัง เป็นเพื่อนร่วมรุ่นมัธยมของซายะและนายนักร้อง)
ซายะ กับ มายุ (มายุเป็นมือเบส มีวงเป็นของตัวเองด้วย!)
กลับบ้านมาดูคลิปของแต่ละวงในยูทูป 2 วงหลังนี่มียอดวิวกันประมาณ 5-6 พันเอง!
ตกใจมาก ในใจคิดว่าอาจไม่ถึงแสน แต่ไม่นึกว่าจะไม่ถึงหมื่น
MV ก็ดูออกว่าทำกันจริงจังนะ ที่ญี่ปุ่นนี่มีวงที่ถูกทิ้งร้างอย่างงี้อยู่อีกขนาดไหนกัน
ตอนกลับนักร้องวงสุดท้ายมายืนชวนคนดูทีละคนด้วยตัวเอง
ให้ไปดูไลฟ์ที่เขาจะเล่นฟรีในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า เป็นศิลปินนี่มันต้องดิ้นรนจริงๆ ให้ตายสิ...
นั่นปะไร
ดูแล้วก็ได้แต่หันมามองตัวเอง
แล้วก็... แวะกินราเมงอีกชาม
(.___. “)
ติดตามตอนต่อไปได้เจ้าค่ะ
Day 0 เมื่อฉันกลายเป็นอาชญากรข้ามพรมแดน... http://ppantip.com/topic/31388877
Day 1 ทรัพย์สมบัติ ซูชิ พละกำลัง !! http://ppantip.com/topic/31389109
Day 2 ชา ลา ลา~ http://ppantip.com/topic/31389233
Day 3 ฅ. ดล 3 http://ppantip.com/topic/31389940
Day 4 วันที่ฉันป่วย http://ppantip.com/topic/31390333
Day 5&6 Cookie in Kanazawa http://ppantip.com/topic/31390347
Day 7 & 8 ส.ว. on tour http://ppantip.com/topic/31390359
Day 9 แดนหมีดำ http://ppantip.com/topic/31390371
Day 10と11 BeppuとYufuin http://ppantip.com/topic/31399474
Day แถม ONEPIECE @ Huis ten bosch ฟินมว๊ากกกกก~~~~ !!!!! >0< !!!!!! http://ppantip.com/topic/31408111
Day 12 ศึกลูฟี่หมวกฟาง ปะทะ กิ๊กกี้หัวฟู ONEPIECE @ Huis ten bosch http://ppantip.com/topic/31409608
Day 13~15 Kicky King of Sushi http://ppantip.com/topic/31417630
Day 16 ฟูจิ โมจิ เปอร์เซียจิ http://ppantip.com/topic/31421929
Day 17 เปอร์ เต็ม ชั้น http://ppantip.com/topic/31461915
Day 19 มือที่สอง http://ppantip.com/topic/31461997
Day 20と21 โซ้ยแหลก @ Nikko http://ppantip.com/topic/31462342
Day 23->22 ใจแตก @บาร์เกย์ http://ppantip.com/topic/31462536
Day 25.9~26.1 Special Day - Because it's New Year! http://ppantip.com/topic/31466295
Day 26~27 feat. Ai Dokdak ปวดเกี๊ยะ ที่เกียวโต http://ppantip.com/topic/31466446
Day 29 ตอนที่ 1 เสพติดศิลปะ ที่ Naoshima feat. Ai Dokdak http://ppantip.com/topic/31482396
Day 29 ตอนที่ 2 เสพติดศิลปะ ที่ Naoshima feat. Ai Dokdak http://ppantip.com/topic/31482430