ผมเชื่อว่าหลายๆคนคงเบื่อพลอตเรื่องเเบบเเนวรักๆ ตบๆตีกันบ้างเเล้ว อยากถามความคิดเห็นว่าละครในอุดมณ์คติของคุณเป็นเเบบไหน เช่น เเนวนักสืบใช้ตรรกะ เเนวการคิดเเบบใช้ความเป็นไปได้ เเทรกความฮาหน่อย ไรอย่างเงี้ย

จากความคิดผมก็น่าจะประมาณนี้ ลดการตบตี ไม่มีการเเย่ง ใช้ตรรกะซะมากกว่าอารมณ์ บางเรื่องทำเป็นตอนๆ สุดท้ายจะมีข้อคิดดีๆเเทรกในเรื่องเลย ไม่ใช่การเขียนบอก หรือให้ตัวละครพูดเเบบรู้เลยว่าสอนเเบบมันโคตรไม่อินตาม ไม่ค่อยมีเกี่ยวกับพวก การเมือง ทนาย หรืออาชีพที่เเบบน่าสนใจ สร้างเเบบเป็นเเนวการผลักดัน เป็นการจุดประกาย เช่น ให้ตัวเอกเป็นเเบบ นักการเมืองที่มีอุดมณ์การเพื่อ พัฒนาบ้านเมืองจริงๆ เพราะเชื่อว่าเด็กๆหลายคนที่ได้ดูพวก การ์ตูนซุปเปอร์ฮีโร่ยอดมนุษย์ อะไรอย่างเนี้ยเเล้วอยากเอามาทำตามอยากเป็นเเบบนั้นบ้าง เเละเวลาดูกับพ่อเเม่ก็เเบบว่า พูดกันไปพูดกันมาเเลกเปลี่ยนความคิด นะว่า ดีนะเนี่ยถ้าเป็นงี้ได้ ไม่ใช่เเค่ตบตีเเบบว่าอุ้ยมันจังตบเลยๆ "ถ้าคุณมองว่าเกมส์คือสิ่งที่ยั่วยุให้เกิดความรุนเเรง ไม่คิดบ้างเหรอว่าเด็กที่ดูละครพวกนี้ก็จะซึมซาบมันไปเหมือนกัน" เเต่ก็ใช่ว่าละครเเบบนี้จะทำออกมาไม่ดีมันก็มีนะเรื่องข้อคิดเเต่มันออกจะไกลตัวอยู่บ้าง เเต่ก็น่าจะทำออกมาอย่างหลากหลาย เเต่ส่วนใหญ่ก็เห็นเเต่เเนวเดียว ดูไปเเล้วเดาพลอตเรื่องได้ เอาจริงๆ มันไม่ค่อยหลากหลาย "สอนมากไปก็น่าเื่บื่อ มันส์ไปก็หาสาระไม่ได้ เอาเเบบพอดีๆ สอดเเทรกเเบบเนียนๆเนอะเเบบคิดตามอะ" ผมเเอบติ่งเกมส์ เล็กๆ นะครับ เเหม่