เพิ่งเรียนจบค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อไป ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร
ตอนเด็กๆชอบวาดรูป ชอบแต่งนิยาย เคยฝันอยากเป็นนักเขียน แต่ที่บ้านก็ไม่สนับสนุน บอกว่าหางานยาก
ตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็ไม่ได้เรียนในสายที่ตัวเองชอบ(บริหารทรัพยากรมนุษย์) ตอนนี้เรียนจบแล้ว
ที่บ้านอยากให้ทำงานค้าขาย เพราะเป็นงานที่รายได้ดี รวยเร็ว ไม่ต้องไปเป็นลูกจ้างรองบาทใคร
ตอนแรกเราไม่เคยคิดจะทำงานค้าขาย เพราะไม่ถนัด บุคลิกไม่ให้ (เจ็บจี๊ดทุกทีเวลาที่บ้านถามว่า "อยากทำงานเป็นขี้ข้าเหรอ")
เราเป็นคนซื่อๆ ไม่ค่อยชอบพูดคุย ไม่ค่อยเข้าหาคน ไม่ชอบตามง้อตามตื๊อใคร ไม่ชอบอยู่ท่ามกลางคนเยอะๆด้วยค่ะ
แต่พอเราได้ยินคำว่า "รายได้ดี" , "รวยเร็ว" ก็เลยอยากลองค้าขาย เพราะเราเห็นด้วยว่างานค้าขายมันสร้างรายได้ดีจริงๆ

เราเคยไปเป็นลูกจ้างขายของตามตลาด(เพราะตอนนั้นว่างงาน) ปรากฎว่าเราไม่ชอบค่ะ
เพราะสินค้าที่เราขายมันเกี่ยวกับเครื่องประดับ ซึ่งปกติเราไม่สนใจของพวกนี้อยู่แล้ว เราใช้ชีวิตเรียบๆเชยๆมาตลอด
และของที่ขายก็มีเป็นพันๆชนิด เราต้องค่อยๆเรียนรู้มัน ต้องใช้เวลาพอสมควร
แต่เจ้านายเขาก็คาดหวังให้เราเรียนรู้เร็วๆ และขายเก่งๆ ปรากฎว่าเราทำไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ถูกใจเจ้านาย ทั้งๆที่เราก็พยายาม
จึงกลายเป็นว่าเราไม่ชอบเจ้านายด้วย และเราก็ไม่ชอบระบบการบริหารของเขาด้วย รายได้ก็น้อยมากไม่คุ้มกับความเหนื่อยของเรา(แต่เจ้านายรวยเอาๆ กอบโกยกำไรลูกเดียว)

ตอนหลังเราก็เลยหันมาเปิดเว็บขายของเอง(อยากอิสระ และรับผลกำไรเองเต็มๆ)
ขายของชนิดเดียวกันกับที่เราเคยไปเป็นลูกจ้างเขาน่ะแหละค่ะ ถึงเป็นของที่เราไม่สนใจก็เอา(เพราะไม่รู้จะขายอะไรดี)
แต่ทำได้ไม่เท่าไหร่ เราก็อยากเลิกซะแล้ว เพราะขี้เกียจลงรูปสินค้า สินค้ามันเยอะเหลือเกิน มีเป็นพันๆชนิด
เราลงรูปไปได้ไม่ถึงครึ่งก็รู้สึกเบื่อและท้อ และก็ไม่รู้จะโปรโมท โฆษณายังไงดี ไม่อยากลงทุนสูง คู่แข่งก็เยอะมาก
สินค้าก็ไม่ได้ซื้อมาสต๊อก เพราะกลัวว่าสต๊อกแล้วจะขายไม่ได้(สินค้าแต่ละอันไม่ได้ราคาถูกๆ ถ้าขายไม่ได้ เราก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร)
ปรากฎว่าไม่มีลูกค้าสักที(เราอาจบริหารไม่ดีด้วย) เราจึงคิดว่าอีกไม่นานคงจะเลิกขาย เพราะเราเบื่อจริงๆ ไม่อยากสนใจมันแล้ว

มีคนแนะนำให้เราไปสอบเป็นข้าราชการ ซึ่งเราก็อยากทำงานราชการเหมือนกัน แต่ติดตรงที่ว่าสอบเข้ายากมาก
เรายังสอบภาค ก ไม่ผ่าน หากเรามัวแต่รอที่จะได้ทำงานราชการ ชาตินี้จะได้ทำหรือเปล่าก็ไม่รู้
เคยมีคนบอกว่าบุคลิกเราเหมาะจะเป็นนักวิชาการ แต่การเป็นนักวิชาการไม่ใช่เรื่องง่าย
จำนวนที่รับก็น้อย คนสมัครก็เยอะ และต้องสอบหลายขั้นตอน ซึ่งเราก็สอบไม่ผ่านเสียที
จะไปสมัครงานที่ตรงกับสาขาที่เรียนมา(บริหารทรัพยากรมนุษย์) ก็ยากอีก เพราะเขาต้องการคนที่มีประสบการณ์อย่างน้อยก็ปีนึง
เราอยู่ต่างจังหวัด อยากทำงานใกล้ๆบ้าน ไม่อยากไปถึง กทม. (นี่นั่นงานเยอะก็จริง แต่เราไม่อยากไป)

ตอนนี้เราทำงานเป็นพนักงานสัญญาจ้างชั่วคราว รายได้ไม่มาก แต่งานสบายพอสมควร ก็ถือว่าสบายใจในระดับหนึ่ง
แต่นั่นแหละ เป็นลูกจ้างชั่วคราว สวัสดิการต่างๆ เราก็ไม่ได้เหมือนกับพนักงานประจำ โบนัสก็ไม่ได้ เงินเดือนก็ไม่ปรับขึ้น
พอหมดสัญญา เราก็ต้องออก แต่เราก็ทำงานนี้ไปก่อน เพราะมันจนปัญญา ไม่รู้จะไปทำอะไรแล้ว งานก็เราต้องการก็หายาก

แต่ในใจเราก็ยังคิดเรื่องงานค้าขายอยู่ ตอนนี้มีเพื่อนเราบางคนเปิดธุรกิจเอง และก็มีรายได้ดี มีเวลาเที่ยว
เพื่อนเราคนหนึ่งก็เพิ่งลาออกจากงานประจำ แล้วมาเช่าแผงขายของ ขายเองคนเดียว ลงทุนไปเยอะมาก
เรานี่แอบอิจฉาค่ะ แบบว่าโอ้โห ทำไมเพื่อนกล้าจัง เราไม่กล้าลงทุนแบบเพื่อน เงินเก็บเราก็มีไม่มาก กลัวขาดทุนเจ๊งหมดตัวค่ะ
เรายังยืนยันเหมือนเดิมว่าเราไม่ชอบงานค้าขาย(อยากจะชอบ แต่ก็ไม่ชอบ) แต่เราอยากมีรายได้ดีๆ อยากเป็นอิสระ
เราจะมีวันนั้นไหม ตอนนี้เราก็กังวลกับชีวิต ไม่รู้ว่าตัวเองชอบหรือเหมาะกับอะไรกันแน่ และก็ไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหน

ตอนนี้เรายังค่อนข้างรักสบายอยู่นิดนึง อยากใช้ชีวิตแบบสงบสุข สบายใจ ไม่ชอบความวุ่นวาย
ไม่กล้าทำอะไรที่เสี่ยงมากๆและคาดเดาอนาคตไม่ได้ เราเป็นคนใช้เงินประหยัดอยู่แล้ว
แต่เราก็กลัวว่าถ้าสักวันหนึ่งมีเหตุให้เราต้องเสียเงินมากๆ เรากลัวว่าเราจะลำบากค่ะ
อยากจะเอาเงินไปลงทุน เล่นหุ้น ซื้อทอง แต่ก็ไม่มีความรู้ กลัวสูญเงินเปล่า ยิ่งช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดีด้วย
จะหาใครสักคนแนะนำก็แทบไม่มี สภาพจิตใจของเราช่วงนี้คือ เครียด แล้วก็ค่อยๆปลง แล้วสักพักก็กลับมาเครียดใหม่