ด้านหนึ่งของผมและโรคซึมเศร้า

วันที่ 1

ผมลืมตาตื่นขึ้นมอย่างงงงวย สงสัยว่าผมอยู่ที่ไหน เอ๊ะ! ทำไมถึงมาสายรัดข้อมือผมทั้งสองข้างให้อยู่กับขอบเตียงเหล็ก ที่มือขวายังมีสายน้ำเกลือเจาะเข้าที่หลังมือผมอีกด้วย และที่แปลกที่สุดคือ มีสายอะไรบางอย่างต่อเข้ากับจมูกของผม

ผมกำลังนอนอยู่บนเตียงห้องพยาบาลนั่นเอง!!!
ผมได้ยินเสียงเรียกของแม่ กับพี่สาว บอกว่าผมฟื้นแล้ว แม่บอกว่า ที่ข้างบ้านพาผมมาส่งที่โรงพยาบาล หมอล้างท้องผม เพราะผมกินยาเกินขนาด ผมก็ฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แล้วผมก็หลับลงอีกครั้ง

ผมตื่นขึ้นอีกรอบ เพราะมีมือเย็นๆมาจับที่แก้มผม อ่อ นั่นคุณป้าของน้ำหวานนั่นเอง ไม่รู้ว่าคุณป้ารู้ได้ยังไงว่าผมเข้าโรงพยาบาล ผมพยายามจะส่งเสียทักทายคุณป้า แต่ผมก็ไม่มีแรงจะเปล่งเสียงออกมา

ผมคิดว่าน้ำตาผมไหลออกมานะ แต่ผมไม่แน่ใจ ผมแทบจะไม่มีสติเลยละ ว่าผมเก็บของ แต่งตัวแล้วนั่งรถกลับบ้านพร้อมแม่และพี่สาวมาตอนไหน

ชีวิตมันแปลกนะ แค่คืนเดียวโลกของผมก็เปลี่ยนไปทั้งใบได้เลยละ

จับมือกันไว้นะ
คนไข้หมายเลข 55-003610
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่