ช่างภาพนิตยสารท่องเที่ยว อาชีพนี้อ่ะค่ะกำลังเครียดเลยเพราะหลายคนบอกให้หนูเอาถ่ายภาพนี้เป็นงานอดิเรกไม่ต้องเอาเป็นอาชีพหรอกเพราะมันไม่มีหรอกที่อาชีพนี้จะเป็นงานประจำ เขาก็ฟรีแลนซ์กันทั้งนั้น แต่พอดีหนูไม่ถนัดฟรีแลนซ์ไงคะ หนูชอบงานที่มีกำหนดเวลาและมีนายจ้าง ตอนนี้ที่ดูตามบริษัทนิตยสารท่องเที่ยวก็เห็นว่าเขาก็มีช่างภาพประจำของเขานี่นา ทำไมพ่อเราถึงบอกว่ามันไม่มีเป็นงานประจำ แถมยังมาพูดว่าอาชีพที่เราใฝ่ฝันนี้มันไม่มีหรอก เชื่อพ่อ หางานอื่นทำเป็นอาชีพเลี้ยงตัวเองเถอะ แล้วเอาถ่ายภาพเป็นแค่อดิเรกก็พอ- - แต่ตัวหนูเองก็ชอบเที่ยวมากด้วย(เรื่องอื่นไม่ถึก แต่ถ้าเที่ยวนี่ถึกนะ) เป็นคนรักอิสระ ไม่ถนัดเรื่องวิชาการ ชอบเที่ยวประมาณว่าอยู่ติดบ้านแทบไม่ได้เลย จะไปไหนก็ได้ขอแค่ไม่ต้องอยู่บ้านก็พอ ถ้าทำได้เราคงจะไปเที่ยวทุกวันไม่รู้เหนื่อยเลยแหละเอาให้มันทั่วโลกไปเลย นี่จึงคิดว่านี่แหละคืออาชีพที่เราใฝ่ฝันกว่าอาชีพอื่น เพราะได้ถ่ายภาพด้วยเที่ยวไปด้วย ไม่มีวันเบื่อแน่นอนพอผู้ปกครองมาพูดงี้เลยทำให้หนูเริ่มวิตกไงคะ รู้สึกว่าที่เราตั้งเป้าหมายนี้ไว้นานตลอดมามันค่อยๆหายไปไม่เหลือซากเลย ทำไงดีอ่ะคะ หนูควรจะล้มเลิกความตั้งใจในอาชีพนี้ไว้แต่เพียงเท่านี้หรือหนูควรจะทำตามที่พ่อบอกดี รู้สึกว่าเวลาที่ฟังพ่อพูดแบบนี้ทุกครั้งความมั่นใจที่จะเลือกเดินทางนี้มันก็ค่อยๆเริ่มหายไปมากขึ้นT^T

ปล.ถ้าใครที่เข้ามาอ่านของหนูเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้บ่อยก็อย่าเพิ่งหงุดหงิดกันนะ หนูกำลังกังวล+สับสนกับทางเดินเส้นนี้จริงๆ แม่ก็ย้ำมากว่าจบมาต้องมีงานทำด้วยนะ พ่อหนูก็จะให้เอางานนี้เป็นอดิเรกตลอดแต่หนูอยากเอางานนี้เป็นอาชีพนี่ เพราะรู้ตัวเองแล้วว่าคงไม่มีอาชีพออื่นจะเหมาะกับเราเท่าอาชีพนี้อีกแล้วเท่าที่หนูค้นหาตัวเองมาตลอดอ่ะนะ (แต่เชื่อสิคะว่าเดี๋ยวพอถึงเวลาจริงที่หนูจะเลือกเดินทางนี้อีกท่านก็ต้องบอกเหมือนเดิมว่าทำเป็นอดิเรกเถอะ มันไม่มีหรอกงานประจำ พ่อก็เป็นนักถ่ายภาพทำไมจะไม่รู้ )