สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่า...รัก (12 สิงหาคม พ.ศ. 2553)



ประเภทหนัง : Romantic, Comedy

ผู้กำกับ : พุฒิพงศ์ พรหมสาขา ณ สกลนคร, วศิน ปกป้อง
เขียนบท : พุฒิพงศ์ พรหมสาขา ณ สกลนคร, วศิน ปกป้อง, วรลักษณ์ กล้าสุคนธ์

ปกติก็ไม่ค่อยได้ดูหนังไทยสักเท่าไรยกเว้นว่ามีเรื่องที่ชอบจริง ๆ พอดีช่วงนี้เจอเหตุการณ์เพื่อนสมัยประถมโตมาเปลี่ยนอย่างกับน้ำในสิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่ารักก็เลยหามาดูสักหน่อยครับ ได้ยินคนชมหนังเรื่องนี้กันมาเยอะแล้วด้วย ไม่ผิดหวังจริง ๆ ครับ

หนังเล่าเรื่องของน้ำ (ใบเฟิร์น พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์) เด็กหญิงธรรมดา ๆ บ้าน ๆ ไม่สวยซึ่งไปแอบหลงรักโชน (มาริโอ้ เมาเร่อ) รุ่นพี่สุดหล่อโคตรป๊อบประจำโรงเรียน แล้วเธอจะทำยังไงให้พี่โชนสุดป๊อบคนนี้หันมาสนใจเธอบ้างต้องไปชมกันเองครับ

ส่วนดีที่ต้องชมเลยคือ โครงเรื่อง (story) ครับ หนังเลือกหยิบเรื่องใกล้ตัวเด็กมัธยมแอบรักรุ่นพี่ แอบรักเพื่อนร่วมรุ่น ซึ่งหลายครั้งผู้ใหญ่ก็มองว่าตั้งใจเรียนไปก่อนเถอะ อย่าเพิ่งมีแฟนเลย แต่สำหรับบางคนเขาเลือกที่จะใช้ความรักมาเป็นแรงจูงใจในการพัฒนาตัวเอง ผลลัพธ์จะสมหวังหรือไม่อย่างไรก็เกิดผลดีกับตัวเองทั้งนั้น ผมชอบการหยิบมุมนี้มาทำเป็นหนังนะ

ปัญหาของหนังอยู่ที่โครงเรื่องที่ดีแต่บทหนัง (screenplay) มันตะกุกตะกัก ดูจงใจมากเกินไปจนไม่เป็นธรรมชาติ ขาดความลื่นไหล ซึ่งถ้าโครงเรื่องไม่ดีกับช่วงเกือบท้ายเรื่องไม่เด็ดจริงผมว่าหนังล่มไปแล้ว ในภาพรวมแล้วถ้าคิดว่ามันเป็นหนังรอมคอมเน้นคอเมดี้ไม่ใช่ดราม่าที่ต้องมาจริงจังอะไรก็ถือว่าปล่อยผ่านเรื่องความลื่นไหลและเหตุบังเอิญไปได้ครับ

อีกอย่างที่ผมมองว่าเป็นปัญหาของหนังไทยมาตลอดคือความสามารถของนักแสดงเนี่ยแหละ ยิ่งถ้าเราไปดูหนัง Hollywood แล้วยิ่งเห็นความต่างของทักษะการแสดงในหมู่นักแสดงวัยรุ่น ผมเชื่อว่านักแสดงวัยรุ่นไทยฝีมือดี ๆ ก็มีนะ แต่อาจจะขาดโอกาสหรือยังไงก็แล้วแต่เถอะ นักแสดงสมทบของไทยก็ทักษะน้อยกว่าต่างประเทศเยอะมาก ซึ่งถ้าต้องมาถกกันเรื่องนี้คงต้องตั้งกระทู้แลกเปลี่ยนความเห็นกันยาวเลยครับ

อันที่จริงผมมีส่วนที่ย้อนแย้งกันอยู่ในหนังด้วย คือผมชอบฉากเปิดกับฉากจบในบางแง่มุม (ซึ่งไม่อยากสปอยล์) แต่ขณะเดียวกันผมกลับคิดว่าหนังไม่ควรมีฉากเปิดและฉากจบเช่นกัน เพราะมันมีฉากจบหนังที่สมบูรณ์กว่าแล้ว พอยืดต่อไปอีกนิดแล้วผมรู้สึกว่ามันดูจงใจเกินไปอย่างมาก ดูแล้วคิดถึงฉากจบ 'กวน มึน โฮ' ซึ่งผมชอบที่มันจบแบบนั้น เป็นทางลงหนังที่สวยมาก ๆ อย่างไรก็ตามก็ต้องเคารพการตัดสินใจเลือกฉากจบของสองผู้กำกับสิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่ารักอยู่ดีนั่นแหละครับ

หนังเรื่องนี้เหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัยครับ ผู้ใหญ่ก็มานั่งดูเพื่อรำลึกความหลังได้ หรือจะเก็บไว้ให้สอนลูกหลานในการใช้ความรักในด้านที่ดีก็ได้ เด็กมัธยมก็ควรดูด้วยเหตุผลเดียวกันครับ มาริโอ้หล่อด้วยครับ

แม้หนังจะไม่ค่อยสมบูรณ์สักเท่าไรแต่มันก็เป็นหนังรอมคอมของไทยที่ดีอีกเรื่องครับ

8/10

ฝากเพจรีวิวพูดคุยหนังเก่าหนังใหม่หนังไทยหนังนอกไว้ด้วยนะครับผม
https://www.facebook.com/MyFavouriteFilms

ขอบคุณครับ