คือได้ไปสอนพิเศษเด็กๆภาษาอังกฤษ ตอนแรกอยากสอนพูดให้เด็กจำกันแบบสบายๆ แบบธรรมชาติ แต่พอเอาเข้าจริงๆทางผู้ปกครองก็ต้องการให้สอนไวยากรณ์ เด็กก็ดูเหนื่อยๆเวลาเรียนไวยากรณ์ แถมผู้ปกครองยังมองๆว่าลูกหลานไม่รู้จะได้อะไรรึเปล่าอีก เรียนเล่นๆ ตอนหลังเลยเลิกสอนกลุ่มเด็กประุถมฯไปแล้ว สอนแล้วเครียด เพราะในสายตาผู้ใหญ่เหมือนเราไม่ได้ทำอะไรซะงั้น แถมต้องเสียค่าสื่อเยอะอีก ของเล่นเกมส์ สื่อนู้นนี่สารพัดให้เด็กสนุก  คือตรงนี้ขอบ่นนิดหนึ่งนะคะ เราว่าเรียนแต่ไวยากรณ์เรียนเป็นสิบปีเด็กก็ยังพูดไม่ได้ เวลาไปสอบที่ก็ให้เรามาติว ท่องเป็นนกแ้ก้วนกขุนทอง เราถามความหมายเด็ก เด็กบอกไม่รู้ แต่ท่องประโยคได้ไม่มีผิด !!

เหลือแต่เด็กโตม.ปลาย พวกนี้ตั้งใจเรียนดี  แต่พวกนี้ก็เรียนอ่อน สอนไปนึกว่าอะไรทำไมเรียนอ่อนจัง ที่สอนเด็กก็เข้าใจดี ทำแบบฝึกหัดได้  มีบางคนก็หัวช้าบ้าง แต่ว่าปัญหาก็คือ พวกเด็กๆไม่เคยทบทวนการเรียนกันเลย สอนไปอาทิยต์หนึ่งมาเจอกันก็ลืมเกือบหมดแล้ว ก็หนักใจตรงนี้ จะทำอย่างไรดีค่ะ การบ้านก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง ยิ่งเรียนเรื่องใหม่ที่ยากขึ้น เรื่องเก่าก็จำไม่ได้ สอนก็ต้องไวยากรณ์ทั้งนั้น เพราะมันมีแต่เรื่องข้อสอบของโรงเรียนที่เด็กเอามาให้ช่วยดู ไวยากรณ์เต็มไปหมด จะไปเสริมอะไรสนุกเวลาเรียนมันก็หมดแล้ว

ดูๆไปเด็กพวกนี้คงไม่ได้ทบทวนวิชาือื่นๆด้วย เกรดก็อ่อนไปหมดทุกวิชา เรียนโรงเรียนก็ดีๆมีชื่อ เห็นแต่สนใจเรื่องอื่นๆไปหมด การแต่งตัวแต่งหน้านู้นนี่สารพัด ก็เข้าใจนะวัยรุ่นนะ

แต่เรื่องของเรื่องจะำทำอย่างไรให้เด็กทบทวนภาษาอังกฤษดีคะ เด็กจะได้เรียนของใหม่ได้ราบรื่น ไม่ต้องไปย้อนสอนของเก่าอยู่นั่นแหละ แถมอีกหน่อยนก็ต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย ทำอย่างนี้อนาคตจะเ้ข้ามหาวิทยาลัยได้ก็แทบไม่มี คุยกับผู้ปกครองเขาก็ไม่รู้จะำทำไงบอกแต่ว่าเขาก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกเหมือนกัน ติวเตอร์หนักใจจริงๆ ไม่ทราบใครมีประสบการณ์บ้างคะ  ช่วยแนะนำด้วย