สืบเนื่องจาก Clip นี้ TASTE THE WASTE OF WATER


ผลจากการกินทิ้งกินขว้าง การผลิตเกินความต้องการ และความไร้ประสิทธิภาพในการเก็บรักษาอาหาร ส่งผลให้มีการทิ้งอาหารที่ยังกินได้ ซึ่งปริมาณอาหารที่ถูกทิ้งนี้ คำนวณเป็นตัวเงินแล้วน่าตกใจมาก เป็นหลายล้านดอลลาร์ทีเดียว นอกจากนี้ยังส่งผลเสียต่อสิ่งแวดล้อมในรูปแบบพลังงาน น้ำ และแรงงานที่ใช้ในการผลิตอาหาร ที่สุดท้ายแล้ว ไม่ได้จบลงที่กระเพาะอาหารของเรา แต่จบลงที่ถังขยะ

butterfly effects แบบเป็นรูปธรรมจริงๆ หากแต่ละคนซื้อของเท่าที่ตัวเองกินหมด supermarket ไม่โยนผัก ผลไม้ ที่ยังบริโภคได้อยู่ทิ้ง หากภาครัฐเข้ามาดูแลอย่างจริงจัง คงสามารถลดทอนอาหารที่กลายเป็นขยะได้บ้าง


ปัญหาแบบนี้ มันต้องเริ่มแก้ที่ตรงไหนกันนะ?


ประเทศไทยเราเป็นผู้ผลิตและส่งออก ปัญหาที่มีคงเป็นระบบ logistic ที่ใช้ขนส่งอาหารยังไม่มีประสิทธิภาพ ทำให้อาหารบางส่วนเน่าเสียระหว่างทาง แต่ประเทศที่พัฒนาแล้ว พวกยุโรป อเมริกา นี่คงต้องแก้ที่ตัวผู้บริโภค ไม่ทราบว่าคนที่อยู่ต่างประเทศ มีความเห็นเรื่องการบริโภคของชาวต่างชาติอย่างไรบ้างคะ?  

ขอ tag ก้นครัว เพราะเกี่ยวกับ "อาหาร" โดยตรง
ขอ tag ไกลบ้าน เพราะต้องการทราบพฤติกรรมของชาวต่างชาติ ผ่านสายตาสมาชิกชาวไทย
ขอ tag สีลม เพราะอยากได้ความเห็นด้านการบริหารจัดการ logistic, supermarket chain และ food production  
ขอ tag กรีนโซน เพราะเหตุจากการกินทิ้งกินขว้าง ส่งผลในท้ายที่สุดต่อสิ่งแวดล้อมในองค์รวม