เรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงเดือน กันยาอ่ะค่ะ
คือช่วงนั้นสอบไฟนอลพอดี แล้วเราอ่ะอยากไปเรียนต่อเนเธอแลนด์ เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิท เรายอมรับนะว่าเคยรู้สึกดีกับเพื่อนคนนี้
แต่ก็คิดว่า อย่าดีกว่า เป็นเพื่อนกันอ่ะดีแล้ว เราเลยเลือกที่จะไม่บอก เราก็คบกับคนอื่นนะ ส่วนเพื่อนคนนั้นมันก็มีแฟนไปแล้ว เราก็แบบเฉยๆนะเออมีแฟนแล้วก็ดีใจด้วย เขาคบกับแฟนของเขาเกือบ 2 ปีแล้วล่ะ แต่ตัวเราคบกับคนนั้นแล้วก็เลิก คนนี้แล้วก็เลิก ไม่ใช่ว่าจะเลือกนะ แต่เพราะว่าแต่ละคนที่เข้ามานั้น = =' นึกแล้วเซ็ง เวลาเราเครียดเราก็ปรึกษาเพื่อนสนิทคนนี้เสมอ เพื่อนคนนี้ไม่เคยเลิกกับแฟนคนนี้เลยนะ เขาเรียอยู่ห้องเดียวกัน ส่วนเราเรียนคนละห้องแต่เวลาเข้าแถวจะเข้าแถวห้องติดกัน และทุกๆเช้าเพื่อนคนนี้จะดึงผมเราตลอด คือแกล้งตลอด จนมาวันสอบไฟนอลที่ผ่านมา พอเราปรึกษาเขาเรื่องไปเรียนต่อว่าจะสอบชิงทุน อยากไปเรียนมาก เขาก็พิมพ์ไรแปลกๆมานะ เราก็คิดว่าเออมันคงเซ็งๆมั้งจะสอบแล้วเลยไม่คิดไรมาก วันต่อมาตอนเข้าแถว เขาไม่คุยกับเราเลยหน้าแทบไม่มอง เราก็งงเลยชกแขนเขาไปทีนึง แบบแกล้งๆอ่ะ เขาก็ยิ้มกลับมาแต่ดูเหมือนฝืนๆ ตกเย็นเราก็เคลียร์กับเขาว่าเป็นไร เชื่อไหมวันนั้น เขาบอกชอบเรา แล้วเขาก็ถามว่า 'แกชอบเราไหม?' งงมาก สับสนไปหมด อึดอัด เพราะเราจะตอบไปว่า เออเราก็ชอบเขานะก็ไม่ได้ เพราะเขามีแฟนอยู่แล้ว เราเลยตอบไปว่า 'เรารู้ว่าแกรู้ว่าเราคิดยังไง เพียงแต่ตอนนี้เราพูดออกไปไม่ได้ ที่รู้ๆคือเราไม่อยากเสียเพื่อนดีๆแบบแกไปว่ะ' (หืมมมม! นางเอกมาก - -') พอวันนั้นเคลียร์กันเรียบร้อย ช่วงปิดเทอมเขาก็คุยกับเราทุกวันจนเรารู้สึกว่า มันไม่ถูกต้อง เขามีแฟนแล้ว เราก็เลยพยายามคุยน้อยลง จนเปิดเทอมฉันรู้สึกว่า เวลาเราเจอหน้ากันความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม เราทักกันก็จริงแต่มันดูชาๆกว่าเดิม โคตรอึดอัดอ่ะ เราเลยเคลียร์กับเขาถามว่าเป็นไร เขาก็บอก 'เราลืมแกไม่ได้จริงๆว่ะ' อึ้งเลย อึ้งมาก เราเลยบอกเขาไป 'อย่าพูดไรมากกว่านี้เลย เดี๋ยวมันจะแย่ไปกว่านี้ ไว้ถ้าแกพร้อมค่อยกลับมาคุยกันเหมือนเดิม' เขาก็ขอโทษเรามาแล้วบอกว่า ให้คุยเหมือนเดิม อย่าหายไปเลย ฉันก็โอเค(ตอนนั้นคิดว่าเราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไร) ฉันเลยจะเอาลูกอมเม็ดหนึ่งจุ๊บเปอร์จุ๊ปอ่ะให้เขาวันพรุ่งนี้ เช้าวันต่อมา ตอนเข้าแถว พอเราหันไปว่าจะโยนใส่เขา กลับเห็นภาพๆหนึ่ง เขานั่งกับแฟนเขา ไม่ใช่แค่นั้น แฟนเขาซบไหล่เขาเหมือนหลบแดด เราก็รีบหันมาแบบอาการงงๆ ทำไมจู่ๆรู้สึกเหมือนใจมันหวิวแปลกๆ มันเจ็บแบบบอกไม่ถูก ได้แต่ถามตัวเอง นี่กูชอบมันหรอวะ? อ้าวนี่กูรักมันหรอ? วันนั้นเราเลยโยนลูกอมไปให้เพื่อนในห้องแล้วบอก เอาไปกินเหอะ กูไม่รู้จะให้ใครละ เศร้ามากวันนั้น และงงมาก ว่าเราไปรักมันตอนไหน TOT' เราก็เลยกลายเป็นฝ่ายที่เปลี่ยนไป เราหลบหน้าทุกครั้ง เราไม่เล่น Facebook พักหนึ่ง เขาไลน์มาเราก็ตอบคำสองคำ บางครั้งก็ไม่ตอบ จนวันหนึ่งเขาโทรมา ตกใจมาก!!! จะรับดีมั้ยวะ สุดท้ายก็รับ เราก็ฝืนคุยแบบหัวเราะไปแต่เราว่าเขาก็คงรู้ว่าเราหลบหน้าเขา เราเคลียร์กันอีกครั้งแล้วรู้สึกกลับมาเป็นเหมือนเดิม เขาคนเดิมกลับมา เขาก็ชอบเราแต่เขามีแฟนแล้ว ซึ่งถ้าเขาเลิกกับแฟนคนนั้นเพราะเราเราจะโกรธมาก แต่ใจนึงเราก็ทรมานที่ลืมเขาไม่ได้ เขาจะพูดคำเดิมๆเสมอเหมือนไม่ให้เราเลิกชอบเขา ให้รอเขา จนตอนนี้มีคนเข้ามาคุยกับเรานะ แต่เราปฏิเสธไปเพราะเรายังลืมเพื่อนคนนั้นไม่ได้
เราควรทำยังไงดี จะรอ หรือ เริ่มต้นใหม่ ถ้าเรารอเราจะดูโง่ไปไหม เราควรทำยังไงดี???????????????
รักเพื่อนสนิทโดยไม่รู้ตัว (เยอะหน่อยนะคะ)
คือช่วงนั้นสอบไฟนอลพอดี แล้วเราอ่ะอยากไปเรียนต่อเนเธอแลนด์ เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิท เรายอมรับนะว่าเคยรู้สึกดีกับเพื่อนคนนี้
แต่ก็คิดว่า อย่าดีกว่า เป็นเพื่อนกันอ่ะดีแล้ว เราเลยเลือกที่จะไม่บอก เราก็คบกับคนอื่นนะ ส่วนเพื่อนคนนั้นมันก็มีแฟนไปแล้ว เราก็แบบเฉยๆนะเออมีแฟนแล้วก็ดีใจด้วย เขาคบกับแฟนของเขาเกือบ 2 ปีแล้วล่ะ แต่ตัวเราคบกับคนนั้นแล้วก็เลิก คนนี้แล้วก็เลิก ไม่ใช่ว่าจะเลือกนะ แต่เพราะว่าแต่ละคนที่เข้ามานั้น = =' นึกแล้วเซ็ง เวลาเราเครียดเราก็ปรึกษาเพื่อนสนิทคนนี้เสมอ เพื่อนคนนี้ไม่เคยเลิกกับแฟนคนนี้เลยนะ เขาเรียอยู่ห้องเดียวกัน ส่วนเราเรียนคนละห้องแต่เวลาเข้าแถวจะเข้าแถวห้องติดกัน และทุกๆเช้าเพื่อนคนนี้จะดึงผมเราตลอด คือแกล้งตลอด จนมาวันสอบไฟนอลที่ผ่านมา พอเราปรึกษาเขาเรื่องไปเรียนต่อว่าจะสอบชิงทุน อยากไปเรียนมาก เขาก็พิมพ์ไรแปลกๆมานะ เราก็คิดว่าเออมันคงเซ็งๆมั้งจะสอบแล้วเลยไม่คิดไรมาก วันต่อมาตอนเข้าแถว เขาไม่คุยกับเราเลยหน้าแทบไม่มอง เราก็งงเลยชกแขนเขาไปทีนึง แบบแกล้งๆอ่ะ เขาก็ยิ้มกลับมาแต่ดูเหมือนฝืนๆ ตกเย็นเราก็เคลียร์กับเขาว่าเป็นไร เชื่อไหมวันนั้น เขาบอกชอบเรา แล้วเขาก็ถามว่า 'แกชอบเราไหม?' งงมาก สับสนไปหมด อึดอัด เพราะเราจะตอบไปว่า เออเราก็ชอบเขานะก็ไม่ได้ เพราะเขามีแฟนอยู่แล้ว เราเลยตอบไปว่า 'เรารู้ว่าแกรู้ว่าเราคิดยังไง เพียงแต่ตอนนี้เราพูดออกไปไม่ได้ ที่รู้ๆคือเราไม่อยากเสียเพื่อนดีๆแบบแกไปว่ะ' (หืมมมม! นางเอกมาก - -') พอวันนั้นเคลียร์กันเรียบร้อย ช่วงปิดเทอมเขาก็คุยกับเราทุกวันจนเรารู้สึกว่า มันไม่ถูกต้อง เขามีแฟนแล้ว เราก็เลยพยายามคุยน้อยลง จนเปิดเทอมฉันรู้สึกว่า เวลาเราเจอหน้ากันความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม เราทักกันก็จริงแต่มันดูชาๆกว่าเดิม โคตรอึดอัดอ่ะ เราเลยเคลียร์กับเขาถามว่าเป็นไร เขาก็บอก 'เราลืมแกไม่ได้จริงๆว่ะ' อึ้งเลย อึ้งมาก เราเลยบอกเขาไป 'อย่าพูดไรมากกว่านี้เลย เดี๋ยวมันจะแย่ไปกว่านี้ ไว้ถ้าแกพร้อมค่อยกลับมาคุยกันเหมือนเดิม' เขาก็ขอโทษเรามาแล้วบอกว่า ให้คุยเหมือนเดิม อย่าหายไปเลย ฉันก็โอเค(ตอนนั้นคิดว่าเราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไร) ฉันเลยจะเอาลูกอมเม็ดหนึ่งจุ๊บเปอร์จุ๊ปอ่ะให้เขาวันพรุ่งนี้ เช้าวันต่อมา ตอนเข้าแถว พอเราหันไปว่าจะโยนใส่เขา กลับเห็นภาพๆหนึ่ง เขานั่งกับแฟนเขา ไม่ใช่แค่นั้น แฟนเขาซบไหล่เขาเหมือนหลบแดด เราก็รีบหันมาแบบอาการงงๆ ทำไมจู่ๆรู้สึกเหมือนใจมันหวิวแปลกๆ มันเจ็บแบบบอกไม่ถูก ได้แต่ถามตัวเอง นี่กูชอบมันหรอวะ? อ้าวนี่กูรักมันหรอ? วันนั้นเราเลยโยนลูกอมไปให้เพื่อนในห้องแล้วบอก เอาไปกินเหอะ กูไม่รู้จะให้ใครละ เศร้ามากวันนั้น และงงมาก ว่าเราไปรักมันตอนไหน TOT' เราก็เลยกลายเป็นฝ่ายที่เปลี่ยนไป เราหลบหน้าทุกครั้ง เราไม่เล่น Facebook พักหนึ่ง เขาไลน์มาเราก็ตอบคำสองคำ บางครั้งก็ไม่ตอบ จนวันหนึ่งเขาโทรมา ตกใจมาก!!! จะรับดีมั้ยวะ สุดท้ายก็รับ เราก็ฝืนคุยแบบหัวเราะไปแต่เราว่าเขาก็คงรู้ว่าเราหลบหน้าเขา เราเคลียร์กันอีกครั้งแล้วรู้สึกกลับมาเป็นเหมือนเดิม เขาคนเดิมกลับมา เขาก็ชอบเราแต่เขามีแฟนแล้ว ซึ่งถ้าเขาเลิกกับแฟนคนนั้นเพราะเราเราจะโกรธมาก แต่ใจนึงเราก็ทรมานที่ลืมเขาไม่ได้ เขาจะพูดคำเดิมๆเสมอเหมือนไม่ให้เราเลิกชอบเขา ให้รอเขา จนตอนนี้มีคนเข้ามาคุยกับเรานะ แต่เราปฏิเสธไปเพราะเรายังลืมเพื่อนคนนั้นไม่ได้
เราควรทำยังไงดี จะรอ หรือ เริ่มต้นใหม่ ถ้าเรารอเราจะดูโง่ไปไหม เราควรทำยังไงดี???????????????