แต่ก่อนคนไทยเวลาคุยกับเพื่อน คุยกับคนที่รู้จัก เวลาที่สนทนาเข้าสู่เรื่องการเมือง เถียงกันหน้าดำหน้าแดง แต่สุดท้าย ก็ต้องเข้าใจกันว่าแต่ละคนก็มีความคิดเห็นไม่เหมือนกัน แล้วก็หลีกเลี่ยงกันไป แต่ทำไมเดี๋ยวนี้มีคนที่แยกแยะไม่ได้เลย?

ขณะที่เกิดม็อบกันอยู่ ก่อนหน้านั้นมีข่าวเสื้อแดงโดนทำร้าย โดนบังคับให้ถอดเสื้อและของที่พกติดตัว มีคนโดนแทง

มาตอนนี้ มีนศ.รามโดนทำร้าย โดนยิงเสียชีวิต 1 ศพ

ถ้านศ.รามมีความเคารพในสิทธิของคนที่เลือกจะไปม็อบ ก็คงไม่มีเหตุการณ์เกิดขึ้นแบบนี้

แต่เพราะความเกลียดชังเป็นที่ตั้ง ทำให้ไม่มีการไตร่ตรองและแยกแยะ แค่คิดเอาว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นคนเลว มาชุมนุมในสนามกีฬา ซึ่งเป็นย่านแถวมหาลัยตน ก็ปักใจว่าเป็นศัตรูต้องออกมากีดกั้น หรือพร้อมจะเข้าทำร้าย ไล่ตะเพิดเขา โดยให้เหตุผลเพียงแค่ "ทุกคนที่มาเป็นคนเลวประดุจโจรใต้บุกรุกเมืองกรุง"

ทั้งๆที่ควรคิดซะว่าม็อบใครก็ม็อบมัน เราไม่เห็นคนที่ไม่พอใจม็อบนกหวีดที่ไปบุกรุกสถานที่ราชการ ออกมาตั้งศาลเตี้ย ใช้ความรุนแรงไ่ล่โห่กันอย่างนั้นบ้างเลย ยังมีการบังคับให้เขาถอดเสื้อสีแดงที่ใส่อยู่ บางคนเป็นผู้หญิงด้วย ทำแบบนี้มันละเมิดสิทธิความเป็นมนุษย์กันด้วยซ้ำ

คนเสื้อแดงที่เขามาก็แค่อยากเข้าไปนั่งฟังปราศัยเท่านั้น แต่การที่นศ.ออกมาตั้งตนเป็นศัตรูกับเขาก่อนแบบนี้ ทำให้เกิดความรุนแรง ไม่ว่าจะมาจากฝ่ายไหนก็ตาม

ภาพในข่าวที่นศ.ไปทุบรถเมล์ที่คนเสื้อแดงนั่งมา อยากรู้ว่าทำไปทำไม? ในรูปเขาทุบกระจกรถ คนที่นั่งข้างในก็เป็นคุณป้าแก่ๆคนนึง ทั้งไหว้ทั้งขอร้อง คุณป้าคนนี้ไปทำอะไรให้นักหนาเหรอ นศ.ทำกับเขาแบบนี้ทำไม




ถ้าเคารพในความเห็นต่างของคนที่มาชุมนุม แค่คอยดูสถานการณ์ ขอแค่จะไม่มีใครทำไม่ดีก็พอ ไม่ใช่พากันชวนมาตั้งตนเหมือนกองโจร ออกไปปะทะกับเขา มันไม่น่าเซอร์ไพรส์หรอก ถ้าจะมีการตอบโต้จากกันและกันทั้งสองฝ่ายด้วยความรุนแรง จนเป็นเหตุให้มีคนบาดเจ็บเสียชีวิต

นศ.ควรหยุดแล้วถอยกลับไป ปล่อยให้คนเสื้อแดงเขาชุมนุมตามที่เขาเลือก เพราะการที่ออกมาแบบนี้มันไม่ได้ทำให้ตัวเองดูดีเป็นผู้รักชาติ แต่มันคือการสร้างความเสียหายให้กับบ้านเมืองและสถาบัน