ขอประจานตัวเองว่ากรณีของผมทะเลาะกันถึงขั้นขึ้นโรงพัก ฝ่ายหญิงขอให้เรายุติความสัมพันธ์กับเขาทุกช่องทาง แต่ผมยังรักและคิดถึงเขามาก กำลังอยู่ในช่วงทำใจครับ อยากรู้ว่าเรื่องราวของเพื่อนๆเป็นยังไงแล้วทำใจก

ตามหัวกระทู้เลยครับ ผมสงสัยมาก "คนที่เลิกคุยกันแล้ว"ทำไม"ต้องหลบหน้ากัน" มีเหตผลอะไรที่ต้องหลบหน้ากัน ทั้งที่"จบกันด้วยดี"และ"จบกันแบบไม่ดี"

ตามหัวข้อด้านบนเลยค่ะ อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆ

...มีใครกำลังเป็นอารมณ์นี้บ้างครับ.. ผมกับเเฟนเลิกกันด้วยความห่าง ไม่มีเวลาให้กัน ไม่มีการทะเลาะรุนแรงหรือคำหยาบคายกันเลย เราให้เกียรติกันเสมอมา เดือนแรกที่เลิกกัน เราตกลงกันว่าจะไม่มีใครคนใดหายกันไ

เคยสงสัยกันมั้ยคะ ว่าเวลาคนเราเลิกกันแล้วทำไมถึงพูดหรือคุยกันไม่ได้เหมือนเดิม ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นรักกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่พอเลิกกันแล้ว แค่สายตายังไม่กล้าสบกันเลย จะว่าเกลียดมันก็ไม่ใช่นะ ทั้