อีกมุมมองของ เลือดขัตติยา เดอะ มิวสิคัล
เพิ่งดูจบมาสดๆ ร้อนๆ เมื่อสักครู่นี่เอง แล้วก็อดรนทนไม่ได้ ต้องรีบมาเขียนรีวิวโดยด่วน
ขอออกตัวแรงเลยนะคะว่าไม่ได้เป็นแฟนคลับหรือติ่งใครเลย พอดีเพื่อนชวนดู แล้วส่วนตัวก็ชอบดูละครเวทีอยู่แล้ว ก็เลยตอบตกลง ก่อนดูก็ได้เข้ามาหากระทู้ในนี้อ่าน เก็บข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ จะได้เตรียมตัวเตรียมใจถูก แต่ก็ไม่ได้เอามาเป็นที่ตั้งซะทีเดียว เพราะรู้อยู่แล้วว่าคนเราชอบอะไรไม่เหมือนกัน
พอดูจบ พูดเลยว่า มันจี๊ดมาก!!! เลยอยากแชร์ความคิดเห็นส่วนตัวนิดส์นึง
หลายคนมองเรื่องนี้เป็นเรื่องรักโรแมนติกก็ไม่ผิดค่ะ เพราะเราก็แอบยิ้มในความหวาน และเสียน้ำตาให้กับฉากรักที่แสนจะรันทดของทั้งคู่เหมือนกัน แต่ส่วนตัว ที่ชอบมากๆ อินมากๆ อีกเรื่อง ก็คือ มันเป็นเรื่องราวของความรักชาติ ความถูกต้อง และความเสียสละ (ซึ่งเข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองเราในตอนนี้ซะจริงๆ) และนี่แหละ ที่ทำให้อดรนทนไม่ได้ ต้องเข้ามารีวิวในทันที อยากให้ได้ไปดูกันจริงๆ มันโดนใจ ถือว่าเป็นละครเวทีที่สอดแทรกเรื่องการเมืองให้ดูสนุก และได้ข้อคิดดีจริงๆ
สำหรับนักแสดง ขอกล่าวถึงแค่บางท่านนะคะ
เริ่ดสุดต้องหนูนา พล้งเสียงนางสุดยอดมากกกกกกก แล้วก็ดูสวยมากกกกกก เหมื่อนเจ้าหญิงในนิทานเลย
แกงส้ม...ยอมรับว่า “ก่อนดู” รู้สึกเฉยๆ กับพระเอกคนนี้ค่ะ ไม่ได้คาดหวังอะไร แต่ปรากฏว่า เฮ้ย!!! คือมันดีอ่ะ!!! เกินความคาดหวังเลยทีเดียว เสียงทุ้ม หล่อ เท่ และดูมีเสน่ห์ ถือว่าสอบผ่านนะคะ
อาร์ม คนนี้เล่นได้น่ารัก น่าสงสารมาก พูดเลย
แก้ม - อาร์ ร้ายได้ใจ (แอบกรี๊ดกับ Six Pack อาร์ด้วย มันแน่นมากกกกกก)
ส่วนที่ชอบมากๆๆๆๆๆ คือ 2 แม่ คุณรัดเกล้า และ คุณเจี๊ยบ-นนทิยา ที่พ่นไฟใส่กันได้อย่างสุดแซ่บ เป็นไฮไลท์หนึ่งของเรื่องเลยก็ว่าได้
การดำเนินเรื่อง ชอบนะ ชอบตอนย้อนกลับไปเล่าเรื่อง มันมาได้จังหวะพอดี แต่ก็อาจทำให้บางคนตามไม่ทันได้ เพราะแอบได้ยินคนข้างหลังกระซิบกันว่า ทำไมอย่างนั้น ทำไมอย่างนี้ นี่ฝันอยู่เหรอ??? แล้วก็เห็นด้วยกับหลายๆ คน ที่มีบางทีพูดเร็วเกินไป ฟังไม่ทัน และองค์แรกเดินเรื่องเรียบไปนิดส์นึง แต่ตอนจบองก์แรกก็พีคสุดๆ ถึงจะไม่ได้ร้องไห้อย่างเพื่อน แต่ก็น้ำตาซึมเลยทีเดียว ส่วนองก์ 2 สนุกมาก ชอบที่สุด คือฉากคุก พูดได้คำเดียว มันเจ๋งมาก กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เลย
เรื่องเพลง ชอบเพลงที่ร้องว่า “จะไม่พ่ายแพ้ ไม่พ่ายแพ้ ไม่พ่ายแพ้ อีกครา” จนถึงตอนนี้ยังก้องอยู่ในหัวอยู่เลย แล้วก็เพลงที่อโณทัยสอนชั้นเชิงให้กับดารา มันเท่มาก เพลงของ 2 แม่ นี่ ไม่ต้องพูดถึง สุดๆ อ่ะ ปาฏิหารย์นี่ก็หวานซะ เพลงที่อาร์มร้องก็เศร้าจับใจ ส่วนเส้นขนานนี่ ต่างจาก Pop Version เป็นอีกอารมณ์นึงเลย อยู่ในละครมันอินกว่าเยอะจริงๆ จะมีบางเพลงที่ร้องพร้อมก้นหลายๆ คน อาจจะฟังไม่ค่อยรู้เรื่องบ้าง แต่ก็ให้อภัย
ฉากสวยงามอลังการ ชอบการใช้สีเข้ามาช่วย การเปลี่ยนฉากลื่นไหล ชอบฉากล่าสัตว์ ดูอลัง แล้วก็ฉากคุกนี่เท่สุดๆ สมจริงสุดๆ ส่วนฉากเกาะกลางน้ำ แม้จะดูเรียบๆ แต่ก็ดูสวย โดยเฉพาะตอนพระอาทิตย์ขึ้น ดู Miracle มากๆ
สุดท้ายเรื่องเสื้อผ้า ขอบอกว่าชอบทุกชุด มันดูตระการตา เมื่อรวมเข้ากับฉากแล้วดูไม่เวอร์ เข้ากันได้ดี
โดยรวมแล้วชอบมาก สรุปให้ผ่านทุกอย่าง ไม่เสียดายตังค์ค่ะ
หากใครยังไม่ได้ดู ก็ลองมาดูได้นะคะ เพียงแค่เปิดใจและปล่อยอารมณ์ไปกับสิ่งที่แสดงอยู่ตรงหน้า คุณจะได้อรรถรสและความสุขอีกรูปแบบหนึ่ง
ของอย่างนี้นานาจิตตัง ไม่จำเป็นต้องเชื่อค่ะ แค่ลองมาพิสูจน์ด้วยตัวคุณเอง
[CR] อีกมุมมองของ เลือดขัตติยา เดอะ มิวสิคัล
เพิ่งดูจบมาสดๆ ร้อนๆ เมื่อสักครู่นี่เอง แล้วก็อดรนทนไม่ได้ ต้องรีบมาเขียนรีวิวโดยด่วน
ขอออกตัวแรงเลยนะคะว่าไม่ได้เป็นแฟนคลับหรือติ่งใครเลย พอดีเพื่อนชวนดู แล้วส่วนตัวก็ชอบดูละครเวทีอยู่แล้ว ก็เลยตอบตกลง ก่อนดูก็ได้เข้ามาหากระทู้ในนี้อ่าน เก็บข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ จะได้เตรียมตัวเตรียมใจถูก แต่ก็ไม่ได้เอามาเป็นที่ตั้งซะทีเดียว เพราะรู้อยู่แล้วว่าคนเราชอบอะไรไม่เหมือนกัน
พอดูจบ พูดเลยว่า มันจี๊ดมาก!!! เลยอยากแชร์ความคิดเห็นส่วนตัวนิดส์นึง
หลายคนมองเรื่องนี้เป็นเรื่องรักโรแมนติกก็ไม่ผิดค่ะ เพราะเราก็แอบยิ้มในความหวาน และเสียน้ำตาให้กับฉากรักที่แสนจะรันทดของทั้งคู่เหมือนกัน แต่ส่วนตัว ที่ชอบมากๆ อินมากๆ อีกเรื่อง ก็คือ มันเป็นเรื่องราวของความรักชาติ ความถูกต้อง และความเสียสละ (ซึ่งเข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองเราในตอนนี้ซะจริงๆ) และนี่แหละ ที่ทำให้อดรนทนไม่ได้ ต้องเข้ามารีวิวในทันที อยากให้ได้ไปดูกันจริงๆ มันโดนใจ ถือว่าเป็นละครเวทีที่สอดแทรกเรื่องการเมืองให้ดูสนุก และได้ข้อคิดดีจริงๆ
สำหรับนักแสดง ขอกล่าวถึงแค่บางท่านนะคะ
เริ่ดสุดต้องหนูนา พล้งเสียงนางสุดยอดมากกกกกกก แล้วก็ดูสวยมากกกกกก เหมื่อนเจ้าหญิงในนิทานเลย
แกงส้ม...ยอมรับว่า “ก่อนดู” รู้สึกเฉยๆ กับพระเอกคนนี้ค่ะ ไม่ได้คาดหวังอะไร แต่ปรากฏว่า เฮ้ย!!! คือมันดีอ่ะ!!! เกินความคาดหวังเลยทีเดียว เสียงทุ้ม หล่อ เท่ และดูมีเสน่ห์ ถือว่าสอบผ่านนะคะ
อาร์ม คนนี้เล่นได้น่ารัก น่าสงสารมาก พูดเลย
แก้ม - อาร์ ร้ายได้ใจ (แอบกรี๊ดกับ Six Pack อาร์ด้วย มันแน่นมากกกกกก)
ส่วนที่ชอบมากๆๆๆๆๆ คือ 2 แม่ คุณรัดเกล้า และ คุณเจี๊ยบ-นนทิยา ที่พ่นไฟใส่กันได้อย่างสุดแซ่บ เป็นไฮไลท์หนึ่งของเรื่องเลยก็ว่าได้
การดำเนินเรื่อง ชอบนะ ชอบตอนย้อนกลับไปเล่าเรื่อง มันมาได้จังหวะพอดี แต่ก็อาจทำให้บางคนตามไม่ทันได้ เพราะแอบได้ยินคนข้างหลังกระซิบกันว่า ทำไมอย่างนั้น ทำไมอย่างนี้ นี่ฝันอยู่เหรอ??? แล้วก็เห็นด้วยกับหลายๆ คน ที่มีบางทีพูดเร็วเกินไป ฟังไม่ทัน และองค์แรกเดินเรื่องเรียบไปนิดส์นึง แต่ตอนจบองก์แรกก็พีคสุดๆ ถึงจะไม่ได้ร้องไห้อย่างเพื่อน แต่ก็น้ำตาซึมเลยทีเดียว ส่วนองก์ 2 สนุกมาก ชอบที่สุด คือฉากคุก พูดได้คำเดียว มันเจ๋งมาก กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เลย
เรื่องเพลง ชอบเพลงที่ร้องว่า “จะไม่พ่ายแพ้ ไม่พ่ายแพ้ ไม่พ่ายแพ้ อีกครา” จนถึงตอนนี้ยังก้องอยู่ในหัวอยู่เลย แล้วก็เพลงที่อโณทัยสอนชั้นเชิงให้กับดารา มันเท่มาก เพลงของ 2 แม่ นี่ ไม่ต้องพูดถึง สุดๆ อ่ะ ปาฏิหารย์นี่ก็หวานซะ เพลงที่อาร์มร้องก็เศร้าจับใจ ส่วนเส้นขนานนี่ ต่างจาก Pop Version เป็นอีกอารมณ์นึงเลย อยู่ในละครมันอินกว่าเยอะจริงๆ จะมีบางเพลงที่ร้องพร้อมก้นหลายๆ คน อาจจะฟังไม่ค่อยรู้เรื่องบ้าง แต่ก็ให้อภัย
ฉากสวยงามอลังการ ชอบการใช้สีเข้ามาช่วย การเปลี่ยนฉากลื่นไหล ชอบฉากล่าสัตว์ ดูอลัง แล้วก็ฉากคุกนี่เท่สุดๆ สมจริงสุดๆ ส่วนฉากเกาะกลางน้ำ แม้จะดูเรียบๆ แต่ก็ดูสวย โดยเฉพาะตอนพระอาทิตย์ขึ้น ดู Miracle มากๆ
สุดท้ายเรื่องเสื้อผ้า ขอบอกว่าชอบทุกชุด มันดูตระการตา เมื่อรวมเข้ากับฉากแล้วดูไม่เวอร์ เข้ากันได้ดี
โดยรวมแล้วชอบมาก สรุปให้ผ่านทุกอย่าง ไม่เสียดายตังค์ค่ะ
หากใครยังไม่ได้ดู ก็ลองมาดูได้นะคะ เพียงแค่เปิดใจและปล่อยอารมณ์ไปกับสิ่งที่แสดงอยู่ตรงหน้า คุณจะได้อรรถรสและความสุขอีกรูปแบบหนึ่ง
ของอย่างนี้นานาจิตตัง ไม่จำเป็นต้องเชื่อค่ะ แค่ลองมาพิสูจน์ด้วยตัวคุณเอง