เราเองเคยประสบพบเจอคนท้องขึ้นรถเมล์ค่ะ  แล้วไม่มีที่นั่งค่ะ  ไม่มีคนลุกให้นั่งเลยสักคน  เราแบบสงสารมากๆ  ขนาดกระเป๋ารถเมล์ประกาศขอที่นั่งให้คนท้อง(น่าจะใกล้คลอดแล้วค่ะ ท้องโตมาก)   ยังไม่มีคนลุกให้นั่ง   ทุกคนนิ่งกันหมด   เราเองก็ยืนเกาะเสาอยู่ไม่รู้จะช่วยยังไง  
แต่เคยสละที่นั่งตัวเองให้คนท้องค่ะ   รีบลุกทันทีที่เห็นเขาเดินขึ้นมา   เรียกเขาให้มานั่ง  เราว่ามันอยู่ที่จิตสำนึกนะ  

คือไปอ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกโกรธค่ะ  http://ppantip.com/topic/31296663     คนไทยแล้งน้ำใจค่ะ  

เป็นไปได้ไหมที่เราจะช่วยบอกกล่าวแทนคนท้องว่าขอที่นั่งหน่อยได้ไหม  หรือสะกิด คนที่นั่งที่คนท้อง คนชรา ให้ช่วยลุก  ออกไป   ในกรณีที่ตัวเองไม่ได้นั่งนะคะ

เราว่าเรื่องแบบนี้มันต้องช่วยๆกัน  ถ้าต่างคนคิดว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง  แล้วเมื่อไหร่สังคมมันจะดีขึ้นคะ

อีกอย่าง  อย่าอาย  อย่ากลัวเงิบว่าเขาจะไม่มานั่ง  หรืออะไร  สำหรับเราการได้ทำอะไรเพื่อคนอื่น เพื่อสังคมบ้าง  ถือเป็นความสุขแล้วค่ะ  อย่าคิดมากว่า แหม ไม่เห็นขอบใจชั้นเลย   อุตส่าลุกให้นั่ง   หรือแหมอุตส่าห์มีน้ำใจลุกให้นั่งไม่นั่งซะนี่  เสียหน้า  บลาๆ  อย่าได้คิดแบบนั้นเลยค่ะ   คนเราไม่เหมือนกัน  อย่าได้หวังอะไรจากการช่วยเหลือเขา  หรืออย่าได้กลัวเสียหน้าหากคิดจะทำความดี   ทำไปเลยค่ะ  แค่คุณคิดที่จะทำ  ใจคุณก็เป็นกุศลแล้ว   ผลตอบแทนจากนั้นจะเป็นยังไง   เราไม่อาจควบคุมได้ค่ะ  ดังนั้นอย่าคิดมากค่ะ    เราเองไม่เคยคิดมากถ้าคิดจะทำหรือช่วยเหลือใครสักคน    แล้วก็ไม่เคยหวังอะไรตอบแทนทั้งนั้น   น่าแปลกที่เรามักได้สิ่งดีๆกลับมาเสมอ  

ดังนั้นอย่าได้กลัวเสียหน้า กลัวเงิบ หรือคิดมาก  หากคุณคิดจะช่วยเหลือใครสักคน  

สังคมจะดีขึ้นค่ะ  ถ้าเราทุกคนช่วยๆกัน   อย่าเอาแต่พูดว่าทำใจเหอะเลยค่ะ   แบบนั้นไม่มีอะไรดีขึ้นแน่นอน