ในฐานะที่ประเทศเราเป็นเมืองพุทธ
แต่น่าเสียดายที่พุทธศาสนิกชนหลายๆ คน มีทัศนคติที่มองข้ามหลักธรรมพื้นฐาน ที่เข้าใจได้ไม่ยาก อย่างเช่น กาลามสูตร อิทัปปัจจยตา พรหมวิหาร อิทธิบาท หิริโอตัปปะ สติ สมาธิ ฯลฯ ซึ่งอันที่จริงพระพุทธเจ้าทรงสอนเพื่อให้ปถุชนอย่างเราๆ นำมาใช้ คนทั่วไปสามารถเข้าใจได้ไม่ยาก ไม่จำเป็นต้องบวชหรือฝึกกรรมฐานแบบยากๆ หรือต้องถอดจิตไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าก่อน ถึงจะเข้าใจได้ ชาวพุทธหรือคนที่ไม่ใช่ชาวพุทธ ที่คิดหรือทำที่ตรงตามหลักธรรมพวกนี้ ก็จะได้ผลดีตามเหตุปัจจัยของหลักธรรมเรื่องนั้นๆ ยกตัวอย่าง บางเมืองบางประเทศที่ประชากรมีความเมตตาเห็นอกเห็นใจกันมาก แม้ไม่ได้เป็นเมืองพุทธ แต่เขาก็มีความสุขมากกว่าเมืองพุทธบางเมืองที่คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจหลักธรรมพื้นฐานเหล่านี้ มันน่าเสียดายมากๆ
น่าเสียดายที่ หลายๆ คนเข้าใจผิดๆ ว่าธรรมะเป็นเรื่องสำหรับนักบวช สำหรับคนที่ไม่ต้องรับผิดชอบงานการมากมาย ดังนั้นจึงคิดว่าไม่สนใจหยิบมาใช้ดีกว่าเพราะเป็นเรื่องไกลตัว คิดว่าศัพท์ฟังแปลกๆ ท่องก็ยาก ก็เอาแค่นับถือศรัทธาคนที่ดูมีบุญมากก็จะติดร่างแหได้บุญไปด้วย?
ที่พิมพ์มานี่ก็ แค่อยากปลุกเทรนให้ ชาวพุทธปรับมุมมองเรื่องหลักธรรมใหม่ หลักธรรมที่เข้าใจง่ายๆ ประยุกต์ง่ายๆ ปถุชนธรรมดาอย่างเราๆ ก็สามารถแชร์กันได้ สื่อด้วยศัพท์ง่ายๆ เหมือนสาระความรู้ด้านอาหาร ด้านสุขภาพทั่วไป ที่มีประโยชน์กับชีวิต นั่นแหละ คำสอนที่พระพุทธเจ้าสอนสำหรับประชาชนจะได้เข้าถึงประชาชนมากขึ้น