ไหนๆวันนี้โพสต์เรื่องทองเนื้อเก้ามาเยอะและ ขอซักกระทู้เถอะนะคะ...
ทองเนื้อเก้า.. สอนอะไรเราหลายๆอย่าง แต่สิ่งที่เราได้รับจากเรื่องนี้คือ
- "ทอง" ไม่ว่าจะอยู่ในดินกองธุลี อยู่ในกองสิ่งปฏิกูล อยู่ในกองโคลน อยู่ในน้ำเน่า หรือแม้กระทั่งอยู่ในกองเงินกองทองด้วยกัน ค่าของ"ทอง" ก็ไม่มีวันเสื่อมค่าด้อยราคาลง เปรียบเสมือนคนดี ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี มีครอบครัวแตกแยกย่ำแย่ขนาดไหน ถ้าคนมันดี มันก็ดีอยู่ยังวันค่ำ... ดีอย่างนี้ได้จึงเรียกคนนั้นว่า "ทองเนื้อเก้า"
- วันเฉลิมแสดงให้เห็นว่า ไม่ว่ายังไง"แม่"ก็คือผู้หญิงที่ประเสริฐที่สุดในโลก ใช่ว่าแม่ทุกคนต้องมีเหตุผล แต่ที่แน่ๆแม่มีพระคุณ แล้วหนี้พระคุณนี้แหละที่ยิ่งใหญ่และทดแทนไม่หมด เราเลือกแม่ไม่ได้เพราะชีวิตเรามาจากแม่ แต่เราเลือกจะเป็นคนดีของแม่ได้ ชีวิตเราถูกผูกไว้กับแม่และไม่มีวันหลุดพ้นจากแม่ไปได้ นอกเสียจากจะเลือกใช้คำว่า "เนรคุณ"
- ไม่มีใครที่กตัญญูแล้วไม่ได้ดี "คุณธรรมมีล้านอย่าง แต่กตัญญูมาเป็นที่1 เพราะเป็นเครื่องหมายของคนดี" เรามั่นใจว่าคนกตัญญูชีวิตนี้ไม่มีวันตกต่ำ...
- คนเราดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
- ชีวิตเราก็เหมือนละคร เราดูแล้วลองมาคิดว่า เราได้อะไรจากละครบ้าง ได้เห็นสิ่งที่ไม่ดีที่เขาทำ หรือเห็นสิ่งไม่ดีที่เราไม่ควรทำ ละครทุกเรื่องมีทั้งด้านดีด้านเสีย อยู่ที่เรามองเห็นแบบไหน
- สุดท้ายจุดจบของทุกอย่างก็คือ"ความตาย" แล้วทำไมจะต้องมามัวโกรธแค้นพยาบาท ทำไมต้องมาห่วงอำนาจแก่งแย่งชิงดีกัน ชีวิตไม่มีความสุขเลย เหมือนอย่างลำยองที่โกรธสันต์และครอบครัว แล้วชีวิตมีความสุขที่ไหน สู้ทำดีต่อกันให้มากๆ อโหสิกรรมต่อคนที่ทำไม่ดีกับเราดีกว่าไหม
สุดท้ายขอบคุณคุณอ๊อฟ พงษ์พัฒน์ คุณแดง ธัญญา รวมถึงนักแสดงและทีมงานทุกคนที่ร่วมกันสร้างละครเรื่องนี้ขึ้นมา เป็น "ธรรมทาน" สอนใจคนไทยในสถานการณ์ที่คนในประเทศกำลังแบ่งฝักฝ่ายแบบนี้ ขออนุโมทนาบุญในการทำทานครั้งนี้ด้วยเถิด สาธุ!!!
Cr pic : FB ครอบครัวละคร3 ค่ะ
ขอบคุณคุณอ๊อฟ พงษ์พัฒน์ คุณแดง ธัญญา ทีมงานและนักแสดงทุกท่านสำหรับ "ทองเนื้อเก้า"
ไหนๆวันนี้โพสต์เรื่องทองเนื้อเก้ามาเยอะและ ขอซักกระทู้เถอะนะคะ...
ทองเนื้อเก้า.. สอนอะไรเราหลายๆอย่าง แต่สิ่งที่เราได้รับจากเรื่องนี้คือ
- "ทอง" ไม่ว่าจะอยู่ในดินกองธุลี อยู่ในกองสิ่งปฏิกูล อยู่ในกองโคลน อยู่ในน้ำเน่า หรือแม้กระทั่งอยู่ในกองเงินกองทองด้วยกัน ค่าของ"ทอง" ก็ไม่มีวันเสื่อมค่าด้อยราคาลง เปรียบเสมือนคนดี ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี มีครอบครัวแตกแยกย่ำแย่ขนาดไหน ถ้าคนมันดี มันก็ดีอยู่ยังวันค่ำ... ดีอย่างนี้ได้จึงเรียกคนนั้นว่า "ทองเนื้อเก้า"
- วันเฉลิมแสดงให้เห็นว่า ไม่ว่ายังไง"แม่"ก็คือผู้หญิงที่ประเสริฐที่สุดในโลก ใช่ว่าแม่ทุกคนต้องมีเหตุผล แต่ที่แน่ๆแม่มีพระคุณ แล้วหนี้พระคุณนี้แหละที่ยิ่งใหญ่และทดแทนไม่หมด เราเลือกแม่ไม่ได้เพราะชีวิตเรามาจากแม่ แต่เราเลือกจะเป็นคนดีของแม่ได้ ชีวิตเราถูกผูกไว้กับแม่และไม่มีวันหลุดพ้นจากแม่ไปได้ นอกเสียจากจะเลือกใช้คำว่า "เนรคุณ"
- ไม่มีใครที่กตัญญูแล้วไม่ได้ดี "คุณธรรมมีล้านอย่าง แต่กตัญญูมาเป็นที่1 เพราะเป็นเครื่องหมายของคนดี" เรามั่นใจว่าคนกตัญญูชีวิตนี้ไม่มีวันตกต่ำ...
- คนเราดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
- ชีวิตเราก็เหมือนละคร เราดูแล้วลองมาคิดว่า เราได้อะไรจากละครบ้าง ได้เห็นสิ่งที่ไม่ดีที่เขาทำ หรือเห็นสิ่งไม่ดีที่เราไม่ควรทำ ละครทุกเรื่องมีทั้งด้านดีด้านเสีย อยู่ที่เรามองเห็นแบบไหน
- สุดท้ายจุดจบของทุกอย่างก็คือ"ความตาย" แล้วทำไมจะต้องมามัวโกรธแค้นพยาบาท ทำไมต้องมาห่วงอำนาจแก่งแย่งชิงดีกัน ชีวิตไม่มีความสุขเลย เหมือนอย่างลำยองที่โกรธสันต์และครอบครัว แล้วชีวิตมีความสุขที่ไหน สู้ทำดีต่อกันให้มากๆ อโหสิกรรมต่อคนที่ทำไม่ดีกับเราดีกว่าไหม
สุดท้ายขอบคุณคุณอ๊อฟ พงษ์พัฒน์ คุณแดง ธัญญา รวมถึงนักแสดงและทีมงานทุกคนที่ร่วมกันสร้างละครเรื่องนี้ขึ้นมา เป็น "ธรรมทาน" สอนใจคนไทยในสถานการณ์ที่คนในประเทศกำลังแบ่งฝักฝ่ายแบบนี้ ขออนุโมทนาบุญในการทำทานครั้งนี้ด้วยเถิด สาธุ!!!
Cr pic : FB ครอบครัวละคร3 ค่ะ