ธรรมท่านสอนในมงคล ๓๘ ประการ ว่า อะเสวะนา จะ พาลานัง ปัณฑิตา นัญ จะ เสวนา ไม่ให้คบคนพาล ให้คบบัณฑิต
การปรองดองมันต้องมีแยกแยะ หากคนทำผิดมันกลับใจได้ ก็ยังพอให้อภัย มาปรองดองกันได้อยู่
แต่คนทำผิดที่มันไม่ได้คิดกลับใจ มิหนำซ้ำยังตั้งหน้าตั้งตาทำผิดยิ่งๆขึ้นไปเรื่อยๆ แบบนี้ต้องชักสะพาน คือ ไม่คบหาสมาคม
ผู้เช่นนี้ไม่มีวันจะปรองดองกันได้ คนดีไม่อาจอยู่ร่วมกับคนชั่ว และกระทำการอะไรร่วมกับคนชั่วได้
เอะอะ อะไร ก็จะให้เหมาเข่งปรองดองกันลูกเดียว ใช้ไม่ได้นะ