จะว่าอวยก็ได้นะ แต่หลังจากดู The Voice Thailand อย่างใกล้ชิดมา 2 ปี ถ้าจะให้เลือกทีมที่ชอบที่สุดก็ทีมแสตมป์นี้แหละ มันไม่ใช่แค่เหตุผลว่าเป็นแฟนคลับแสตมป์ หรือชอบแสตมป์เป็นการส่วนตัว แต่เพราะส่วนตัวชอบ "ทัศนคติ" ในการทำทีมของแสตมป์ รวมไปถึงทัศนคติของตัวลูกทีมด้วย ทำให้แม้ในปีแรกทีมนี้จะโดนค่อนขอดว่าโค้ชอ่อนประสบการณ์ หรือปีนี้ก็ยังไม่วายโดนหาว่าเลือกมาจากบ้านบ้างละ เลือกเพราะหน้าตาบ้างละ แต่สุดท้ายก็ยังชอบทีมนี้อยู่ดี
ทัศนคติที่ว่าคือ แสตมป์จะไม่พยายามเข้าไปเปลี่ยนลูกทีมนัก ใครเคยร้องแนวไหนมาก็พยายามให้ร้องแนวนั้นต่อไป เพียงแต่จะเสริมจุดเด่นที่มีอยู่ให้มันเด่นชัดยิ่งขึ้น (ในรายการ 3 แซ่บ 3 โค้ชที่เหลือก็พูดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน) แม้อย่างในรอบ Battle แสตมป์ก็พยายามจับคู่ที่แนวใกล้เคียงกันมาให้เจอกัน ทำให้ลูกทีมสามารถโชว์ความสามารถและความถนัดได้เต็มที่ (แต่จะทำถึงหรือป่าวอีกเรื่องหนึ่ง) จุดนี้ยังสังเกตว่าแสตมป์น่าจะคิดมาตั้งแต่ก่อนแข่งรอบ Blind แล้วว่าอยากได้สไตล์แบบไหนบ้างในทีม อยากเห็นรอบ Battle เ้ป็นแบบไหน ดังนั้นลูกทีมจึงจับคู่กันได้แบบตรงแนวเสียเป็นส่วนใหญ่ แม้แต่ในรอบ Knockout แต่ละคู่ก็ยังสไตล์ใกล้เคียงกันด้วย
ว่ากันตามตรงเสียงของแสตมป์แม้จะดีแต่ก็ไม่ได้อยู่ระดับแนวหน้าอะไร สิ่งที่แสตมป์ดังคืออารมณ์เพลงและเสน่ห์บนเวที รวมถึงทัศนคติที่สนุกไปกับการร้องเพลง นั่นคือสิ่งที่แสตมป์พยายามใส่ไปในลูกทีมให้มากที่สุด เรื่องเทคนิค ขึ้นโน้ตถึงไม่ถึง พลังเีสียงสุดยอดมั้ยเป็นเรื่องรองลงมา ตัวอย่างชัดเจนคือรอบ Battle ที่เกณฑ์การตัดสินของทีมนี้คือการทำอารมณ์ให้เข้าถึงตัวเพลงเป็นหลัก บางคนเสียงดีมาก แต่อารมณ์ไม่ได้ก็ตกไป ผมชอบทัศนคติแบบนี้นะ มีความสุขกับการร้องเพลงให้มากที่สุด แต่ข้อเสียคือแนวทางของแสตมป์ที่ไม่ทำอะไรที่แหวกมากนัก ไม่เสี่ยงพลิกแนว และยังมีความอินดี้อยู่พอตัว ทำให้ทีมนี้ "ยากที่จะได้แชมป์" ไม่ว่าจะปีก่อนหรือปีนี้ก็ตาม
สุดท้ายที่ทำให้ผมชอบทีมนี้มากก็คือ การที่ไม่ว่าใครจะตกรอบ แต่อย่างน้อยแสตมป์จะพยายามทำให้พวกเขา "จบสวย" เป็นที่จดจำมากที่สุด บางคนรอบก่อนๆ ไม่เข้าตาเลย แต่ก็สามารถจบการแข่งขันได้อย่างสวยงามแม้ตัวเองจะแพ้ก็ตาม ในซีซั่นก่อน คีย์ ตุ้ม เหน่ง แพ้ในรอบ Battle แต่เป็นที่จดจำ หรืออย่างแมกซ์ ปุ้ย พลอย ก็จบตัวเองได้สวย มาปีนี้ทั้งพีท ข้าวฟ่าง มิลค์ หรือล่าสุดก็เอื้องปอยก็จบสวยเหมือนกัน อย่างต้าร์หรือปุยฝ้ายก็โดนสตีลไปทีมอื่นด้วย
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ผมเชียร์ทีมนี้ และอยากให้รักษาแนวทางการทำทีมแบบนี้ไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าแนวทางแบบนี้จะยากต่อการได้แชมป์ก็ตาม (แต่ทีมนี้คงไม่สนมั้ง)
เหตุผลที่ผมชอบทีมแสตมป์
ทัศนคติที่ว่าคือ แสตมป์จะไม่พยายามเข้าไปเปลี่ยนลูกทีมนัก ใครเคยร้องแนวไหนมาก็พยายามให้ร้องแนวนั้นต่อไป เพียงแต่จะเสริมจุดเด่นที่มีอยู่ให้มันเด่นชัดยิ่งขึ้น (ในรายการ 3 แซ่บ 3 โค้ชที่เหลือก็พูดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน) แม้อย่างในรอบ Battle แสตมป์ก็พยายามจับคู่ที่แนวใกล้เคียงกันมาให้เจอกัน ทำให้ลูกทีมสามารถโชว์ความสามารถและความถนัดได้เต็มที่ (แต่จะทำถึงหรือป่าวอีกเรื่องหนึ่ง) จุดนี้ยังสังเกตว่าแสตมป์น่าจะคิดมาตั้งแต่ก่อนแข่งรอบ Blind แล้วว่าอยากได้สไตล์แบบไหนบ้างในทีม อยากเห็นรอบ Battle เ้ป็นแบบไหน ดังนั้นลูกทีมจึงจับคู่กันได้แบบตรงแนวเสียเป็นส่วนใหญ่ แม้แต่ในรอบ Knockout แต่ละคู่ก็ยังสไตล์ใกล้เคียงกันด้วย
ว่ากันตามตรงเสียงของแสตมป์แม้จะดีแต่ก็ไม่ได้อยู่ระดับแนวหน้าอะไร สิ่งที่แสตมป์ดังคืออารมณ์เพลงและเสน่ห์บนเวที รวมถึงทัศนคติที่สนุกไปกับการร้องเพลง นั่นคือสิ่งที่แสตมป์พยายามใส่ไปในลูกทีมให้มากที่สุด เรื่องเทคนิค ขึ้นโน้ตถึงไม่ถึง พลังเีสียงสุดยอดมั้ยเป็นเรื่องรองลงมา ตัวอย่างชัดเจนคือรอบ Battle ที่เกณฑ์การตัดสินของทีมนี้คือการทำอารมณ์ให้เข้าถึงตัวเพลงเป็นหลัก บางคนเสียงดีมาก แต่อารมณ์ไม่ได้ก็ตกไป ผมชอบทัศนคติแบบนี้นะ มีความสุขกับการร้องเพลงให้มากที่สุด แต่ข้อเสียคือแนวทางของแสตมป์ที่ไม่ทำอะไรที่แหวกมากนัก ไม่เสี่ยงพลิกแนว และยังมีความอินดี้อยู่พอตัว ทำให้ทีมนี้ "ยากที่จะได้แชมป์" ไม่ว่าจะปีก่อนหรือปีนี้ก็ตาม
สุดท้ายที่ทำให้ผมชอบทีมนี้มากก็คือ การที่ไม่ว่าใครจะตกรอบ แต่อย่างน้อยแสตมป์จะพยายามทำให้พวกเขา "จบสวย" เป็นที่จดจำมากที่สุด บางคนรอบก่อนๆ ไม่เข้าตาเลย แต่ก็สามารถจบการแข่งขันได้อย่างสวยงามแม้ตัวเองจะแพ้ก็ตาม ในซีซั่นก่อน คีย์ ตุ้ม เหน่ง แพ้ในรอบ Battle แต่เป็นที่จดจำ หรืออย่างแมกซ์ ปุ้ย พลอย ก็จบตัวเองได้สวย มาปีนี้ทั้งพีท ข้าวฟ่าง มิลค์ หรือล่าสุดก็เอื้องปอยก็จบสวยเหมือนกัน อย่างต้าร์หรือปุยฝ้ายก็โดนสตีลไปทีมอื่นด้วย
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ผมเชียร์ทีมนี้ และอยากให้รักษาแนวทางการทำทีมแบบนี้ไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าแนวทางแบบนี้จะยากต่อการได้แชมป์ก็ตาม (แต่ทีมนี้คงไม่สนมั้ง)