วันนี้เรามาบิวต์อารมณ์เศร้าเมื่อวันวาน จากฉากเรียกน้ำตาของพีเรียดเกาหลีที่แสนตราตรึงใจกันเถอะครับ เป็นการอุ่นเครื่องรอ Empress Ki เพราะดูจากปมในเรื่องแล้ว หลังๆ คงดราม่าน่าดู
อันดับ 1 เป็นฉากประทานยาพิษจากเรื่อง ทงอี ครับ ฉากนี้เล่าถึงตอนที่พระสนมฮีบินถูกประทานยาพิษโดยพระเจ้าซุกจง เป็นฉากที่ผมต้องบอกอย่างไม่อายว่า น้ำตาไหลพรากๆ อันที่จริงเนื้อเรื่องมันก็ลากอารมณ์ให้เศร้ามาก่อนหน้าด้วย โดยเฉพาะตอนที่พระสนมฮีบินเข้าไปร้องห่มร้องไห้ขอให้พระสนมซุกบินช่วยปกป้องรัชทายาท เรื่อยมาจนประทานยาพิษ ฉากนั้นผมสังเวช และสงสารพระสนมฮีบินมาก
อันดับ 2 เป็นฉากเศร้าสะเทือนอารมณ์จากเรื่อง ซอนต๊อก ตอนที่พีดามเดินเข้าไปตายต่อหน้าพระนางซอนต๊อก ฉากนั้นอึ้ง ทึ้ง เสียวมาก ที่ว่าอึ้งคืออึ้งต่อความเศร้าของพระนางซอนต๊อก ถึงพระนางจะนิ่งเพียงใด แต่ความเศร้ามันออกพร้อมน้ำตาของพระนางนั้นแหละ ที่ว่าทึ้งคือทึ้งในฝีมือและอึดของพีดาม (กว่าจะล้ม) ที่ว่าเสียวคือเสียวพีดามโดนฟันนี้แหละ แต่พี่ท่านก็โดนทั้งทุบ ฟัน แทง อารมณ์ล้วนๆ ฉากนี้ไม่ต้องพูดอะไรมาก แค่พีดามพูดชื่อนางเอก แล้วแค่นางเอกน้ำตาไหล แค่นี้ก็สะเทือนอารมณ์มากแล้ว ถ้าเอาตามในเรื่อง พระนางซอนต๊อกอายุสั้นก็เพราะพีดามไปตายต่อหน้านั้นแหละ
อันดับสุดท้าย ยกให้ the moon เลยครับ อันที่จริงความเศร้าจากเรื่องนี้ต้องยกเครดิตให้พระเอกเค้าเลยส่วนหนึ่ง ก็พี่ท่านเล่นร้องเอาเป็นเอาตาย ร้องจริงร้องจัง ร้องเหมือนโลกจะแตก ร้องห่มร้องไห้ ร้องจนไม่เหลือพื้นที่บนใบหน้าให้ร้องต่อ (สงสัยจริงว่าร้องอะไรได้ขนาดนั้น) แต่ฉากในเรื่องที่ทำให้ผมน้ำตาไหลตามเลยคือตอนที่พระมเหสีแขวนคอตายอย่างสมเกียรติ แล้วพระเอกมากอดพระศพร้องไห้ (ซึ่งก็ร้องเอาเป็นเอาตาย จนนึกว่านางเอกเป็นคนตายเลย) และอีกฉากคือฉากที่องค์หญิงน้องพระเอกแอบมาพบลูก ฉากนั้นสงสารมากทีเดียว
ปล. อันที่จริงจูมงก็มีฉากเรียกน้ำตาอยู่เหมือนกัน แต่ผมว่าอารมณ์หนังมันยิ่งใหญ่จนกลบความเศร้าไปเลย
3 ฉากเรียกน้ำตาของพีเรียดเกาหลี ที่สะเทือนใจคุณมากที่สุด
วันนี้เรามาบิวต์อารมณ์เศร้าเมื่อวันวาน จากฉากเรียกน้ำตาของพีเรียดเกาหลีที่แสนตราตรึงใจกันเถอะครับ เป็นการอุ่นเครื่องรอ Empress Ki เพราะดูจากปมในเรื่องแล้ว หลังๆ คงดราม่าน่าดู
อันดับ 1 เป็นฉากประทานยาพิษจากเรื่อง ทงอี ครับ ฉากนี้เล่าถึงตอนที่พระสนมฮีบินถูกประทานยาพิษโดยพระเจ้าซุกจง เป็นฉากที่ผมต้องบอกอย่างไม่อายว่า น้ำตาไหลพรากๆ อันที่จริงเนื้อเรื่องมันก็ลากอารมณ์ให้เศร้ามาก่อนหน้าด้วย โดยเฉพาะตอนที่พระสนมฮีบินเข้าไปร้องห่มร้องไห้ขอให้พระสนมซุกบินช่วยปกป้องรัชทายาท เรื่อยมาจนประทานยาพิษ ฉากนั้นผมสังเวช และสงสารพระสนมฮีบินมาก
อันดับ 2 เป็นฉากเศร้าสะเทือนอารมณ์จากเรื่อง ซอนต๊อก ตอนที่พีดามเดินเข้าไปตายต่อหน้าพระนางซอนต๊อก ฉากนั้นอึ้ง ทึ้ง เสียวมาก ที่ว่าอึ้งคืออึ้งต่อความเศร้าของพระนางซอนต๊อก ถึงพระนางจะนิ่งเพียงใด แต่ความเศร้ามันออกพร้อมน้ำตาของพระนางนั้นแหละ ที่ว่าทึ้งคือทึ้งในฝีมือและอึดของพีดาม (กว่าจะล้ม) ที่ว่าเสียวคือเสียวพีดามโดนฟันนี้แหละ แต่พี่ท่านก็โดนทั้งทุบ ฟัน แทง อารมณ์ล้วนๆ ฉากนี้ไม่ต้องพูดอะไรมาก แค่พีดามพูดชื่อนางเอก แล้วแค่นางเอกน้ำตาไหล แค่นี้ก็สะเทือนอารมณ์มากแล้ว ถ้าเอาตามในเรื่อง พระนางซอนต๊อกอายุสั้นก็เพราะพีดามไปตายต่อหน้านั้นแหละ
อันดับสุดท้าย ยกให้ the moon เลยครับ อันที่จริงความเศร้าจากเรื่องนี้ต้องยกเครดิตให้พระเอกเค้าเลยส่วนหนึ่ง ก็พี่ท่านเล่นร้องเอาเป็นเอาตาย ร้องจริงร้องจัง ร้องเหมือนโลกจะแตก ร้องห่มร้องไห้ ร้องจนไม่เหลือพื้นที่บนใบหน้าให้ร้องต่อ (สงสัยจริงว่าร้องอะไรได้ขนาดนั้น) แต่ฉากในเรื่องที่ทำให้ผมน้ำตาไหลตามเลยคือตอนที่พระมเหสีแขวนคอตายอย่างสมเกียรติ แล้วพระเอกมากอดพระศพร้องไห้ (ซึ่งก็ร้องเอาเป็นเอาตาย จนนึกว่านางเอกเป็นคนตายเลย) และอีกฉากคือฉากที่องค์หญิงน้องพระเอกแอบมาพบลูก ฉากนั้นสงสารมากทีเดียว
ปล. อันที่จริงจูมงก็มีฉากเรียกน้ำตาอยู่เหมือนกัน แต่ผมว่าอารมณ์หนังมันยิ่งใหญ่จนกลบความเศร้าไปเลย