เห็นทางช่อง 3 เอามาฉายซ้ำ เวลาตี 2 ดูแล้วติดใจ เลยตามเข้าไปดูในเวป
รู้สึกอินกว่าตอนดูรอบแรกอีกค่ะ ตอนนั้นดูทางช่อง 3 แล้วพลาดบางตอนไป

เรื่องนี้ชิงไหวชิงพริบกันสนุกจริงๆ เรายกให้เป็นซีรี่ย์พีเรียดของเกาหลีที่ชอบที่สุดอีกหนึ่งเรื่อง
ดูถึงตอนจบแล้วรู้สึกหดหู่ ใจหาย เห็นใจในโชคชะตาความรักของพระนางซอนต๊อก กับพีดัม
คนรักกัน แต่โชคชะตาดันเล่นตลก มีบุคคลที่สามมาทำให้ต้องผิดใจกัน ใจคนนั้นเปราะบางมากจริงๆ

รู้สึกเห็นใจพีดัมมากที่สุด เกิดมาก็ถูกมีซิลทิ้ง มีท่านมุนโนอุปถัมภ์ แต่ไม่ได้ให้การเลี้ยงดูด้วยความรัก
สุดท้ายยังกลายเป็นเป้าหมายของคนอื่น เหตุผลที่เกิดมาก็เพื่อเป้าหมายของคนอื่น ช่างน่าสงสารนัก
เมื่อได้รักกับพระนางซอนต๊อก ทุกอย่างกำลังจะจบด้วยดี ก็มีพ่อค้าเห็นแก่ตัวมาปั่นหัวให้เดินทางผิด
กว่าจะตาสว่างก็สายเกินไป คนรอบข้างก็ช่างใจร้าย ที่โยนความผิดให้พีดัมรู้สึกอยู่คนเดียว...
แต่ก็ถือว่าพูดถูกที่ว่าไม่มีใครทำอะไรพีดัมได้ นอกจากพีดัมจะทำลายตัวเอง เขาเลือกไม่ไว้ใจคนอื่นเอง





คำพูดของพระนางซอนต๊อกกินใจมาก โดยเฉพาะฉากฝัน ที่พระนางได้พูดกับตัวเองในวัยเด็ก ดูแล้วซาบซึ้งแบบใจหาย
"ต๊อกมาน นับแต่นี้ไป ชีวิตเจ้าจะลำบาก ที่สำคัญ ยังจะเป็นทุกข์มากด้วย เจ้าจะสูญเสียคนที่รักมากมาย จะกลายเป็นอ้างว้าง อยู่อย่างโดดเดี่ยว เงียบเหงายิ่งกว่าตอนอยู่ทะเลทรายคนเดียวเสียอีก น่าสงสารนัก ...หลายสิ่งหลายอย่าง เหมือนอยู่ตรงหน้าเราแท้ๆ แต่จริงๆ แล้ว เจ้าจะไม่ได้ครอบครองสักอย่าง ...ถึงอย่างงั้น เจ้าก็ต้องเข้มแข็ง รู้รึเปล่า เข้มแข็ง อดทนเข้าไว้" เหมือนสวรรค์ลิขิตให้พระนางเกิดมาทำหน้าที่นี้ เกิดมาเป็นราชินีของราษฎร โดยแท้






แต่ที่เสียดแทงใจมากที่สุดคือคำพูดของพระนางซอนต๊อกก่อนสิ้นใจ
"ท่านยูซิน สมัยก่อนโน้น ...เราเคยคิดหนีไปด้วยกัน ท่านยังจำได้รึเปล่า เดี๋ยวนี้ยังคิดไปอีกไหม"

เกิดคำถามว่าใจจริงแล้ว พระนางยังมีท่านยูซินอยู่ในใจรึเปล่าคะ ?
มีรักแรก คือ ท่านยูซิน
และรักสุดท้าย ความหวังสุดท้าย คือ ท่านพีดัม

พระนางรู้ดีว่ามีท่านยูซินคอยอยู่เคียงข้างมาตลอด ภักดีด้วยความรัก
แล้วหัวใจของพระนางล่ะคะ...จะยังรักท่านยูซินแบบคนรักอยู่รึเปล่า
ความรู้สึกแบบนี้ ดูมีความลึกซึ้งมากกว่าความรักแบบธรรมดาทั่วไป
เป็นรักที่ไม่หวังครอบครอง...เราอินมากจริงๆ

ยังจำเรื่องนี้กันได้ไหมคะ! มาแชร์ความรู้สึกกัน...