คือว้า แฟนเรามันเปนคนที่เคยผิดหวังเรื่องรักๆ มามาก จากแฟนเก่ามันหลายๆ คนที่เคยนอกใจมัน ทั้งๆ ที่มันก็รักแฟนเก่าๆ มันมาก ทุกคนเลย
มันก็เลยเข็ด แล้วเสียใจมาเยอะมาก กับแฟนเก่ามันหลายๆ คน แฟนเก่ามันก็เปนคนธรรมดา ไม่มีอะไรพอเศษหรอก รักๆ ไปวันไม่ต่อยจริงจังเท่าไหร่ แล้วดันแอบไปมีอะไรๆ กับคนอื่น มันก็เลยเสียใจแล้วไม่อยากที่จะมีใคร ชิลๆ มีก็มี ไม่มีก็ไม่มี เพราะไม่กล้าที่จะรักใครเพราะกลัวเสียใจ
-จนมันมาเจอเรา มันบอกว่าเราไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่มันเคยคบมา มันบอกว่า เราเปนคนจริงจังมาก ไม่เคยมีใครจริงจังกับมันแบบนี้เลย
เราใส่ใจ ทุ่มเท ตามใจทุกอย่าง หวังดี สั่งสอน ตักเตือน หาแต่สิ่งดีให้ เพราะเราอยากให้เเฟนเรามีความสุข เราบอกเลยรักเรามันมากๆ
เรายอมทิ้งแฟนเก่า้เรา ที่ดีกว่ามัน ที่เปน ผช ดีๆ คนนึงเพื่อมาคบกับมันเลยน้ะ เพราะเราอยู่กับมันเรามีความสุขมาก เรายิ้ม เราหัวเราะ
มีความสุขตลอดซึ่งต่างจากแฟนเก่า ที่มีแต่ความมดี แต่ไม่เคยให้ความสุขเราได้เลย ไม่ค่อยมีเวลาให้ แต่เเฟนเราคนนี้ก็ไม่ได้ไม่ดีอะไรหรอกน้ะ
มันร้ายกว่าแฟนเก่าเรานืดหน่อยเอง
** ประเด็นคือ เราบอกมันว่า เราอ้ะรักมันมากกกกๆ น้ะ ไม่งั้นเราไม่ทื้งคนที่ดีกว่าเพื่อมาหามันหรอก แล้วมันอ้ะ รักเราเท่าที่เรารักมันบ้างไหม ?
มันก้อบอกว่า ก็รักมาก แต่คงไม่มากเท่าที่เรารักมันหรอก (มันรู้ว่าเรารักมันมาก) เพราะมันไม่กล้ารักเรามากไปกว่านี้หรอก เพราะมันกลัวว่าถ้ารักไปมากๆ มันกลัวเราทิ้งมันแล้วมันจาเวียใจทีหลัง มันเลยไม่กล้าที่จารักเราให้มากๆ มันบอกต้องใช้เวลา ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป
เราก็เข้าใจมันน้ะว่ามันเจ็บมาเยอะ เสียใจมาเยอะ แต่ทำไมมันต้องกลัวที่จารักเรามากๆ ด้วย แต่เรา ไม่เคยที่จากลัวอะไรทั้งนั้น แม้กระทั้งความเสียใจเราไม่เคยกลัวเลย ทั้งๆ ที่มันทำให้เราร้องไห้บ่อยๆ ครั้ง ก่อนเรามาคบกับมันเรารู้น้ะว่าถ้าคบกับมันเราต้องร้องไห้อีกหลายครั้งแน่ๆ เพราะมันก็ไม่ได้ดีเท่าแฟนเก่าเรา เเต่ทำไมเราไม่เห็นกลัวเหมือนมันเลย เราก็เคยผิดหวังมาเหมือนกันน้ะ เราไม่เข้าใจมันจริงๆ เพื่อนๆช่วยพูดให้เราเข้าใจหน่อยสิ่  หรือ เราผิดเองที่รักมันมากไป ?? เราก็อยากให้มันรักเราให้มากๆ เหมือนที่เรารักมันเท่านั้นเอง  ขอบคุณค่ะ T T'