เเอบรัก ~ อกหัก ~ สมหวัง ~ กับรักเเรกจนก่อสร้างคำว่า ครอบครัว

เป็นผู้หญิงเเล้วเเอบรักนั้นวางตัวลำบากคะ   รู้สึกรักเเล้วจะบอกให้รู้มากจนเกินไปก็ไม่งาม
เลยต้องเก็บความในใจใว้  บอกได้เเค่ว่าเรารู้สึกดีด้วยรอยยิ้มเเละสายตา  สำหรับผู้ชาย

ถ้าเค้าคิดว่าเรารักเค้าง่ายไปเค้าก็จะรู้สึกว่าเราไม่มีคุณค่า  เค้าก็จะไม่พยายามคะ
เพราะผู้ชายมักเป็นนักพิชิต โดยส่วนตัวเราเเอบรักตอนประมาณ ม.3 รักเพราะรู้สึกดี เเต่

ก็เป็นเหมือนน้องสาว กับพี่ชาย เเต่ก็ยิ่งรักมากขึ้นเพราะเค้าเป็นพี่ชายที่ดีที่ไม่เอาเปรียบ
น้องสาว ทั้งๆที่มีโอกาศ เราเเอบรักเงียบๆ เรื่อยมาเพราะรู้สึกว่ายังเด็กยังไม่พร้อมกับความรัก

บอกรักด้วยการดูเเลคะ เห็นเค้าเจ้าชู้ใส่สาวๆ เห็นเค้ามีความรัก ก็เเอบเจ็บนะ เเต่ก็ยิ้มให้คือยินดี
ที่เค้ามีความสุข สิ่งที่ได้ก็คือเราได้เรียนรู้จักความรัก เเละรู้จักตัวตนที่เเท้จริงของเค้า

เค้าคบกับเเฟนอยู่นานจนเวลาล่วงเลย จริงๆเราก็สนิทกะเเฟนเค้านะ รักเเละเค้ารพเหมือนพี่สาวเลย
เค้าทั้งคู่ก็เลิกลาด้วยเหตุผลบางอย่าง เราไม่ขอกล่าวถึงนะคะ ช่วงที่เค้าอกหัก เค้าเจ้าชู้มากติดเที่ยว
ควงสาว มีกิ๊กเพียบเลย เเต่ก็ไม่ได้รักหรือคบใครจริงจัง เเละก็ไม่ได้ไปหักอกใคร เป็นเเบบนั้นอยู่ปีกว่าๆ

ก็หยุด เเละก็บ้าทำงานๆๆๆ  เราก็ดูเเลเค้าเพราะบ้านเราดูใกล้กันบวกกับเราสนิทกับน้องสาวของเค้า
จนเราเข้ามหาลัยปี 1 เริ่มเเต่งตัวเเบเป็นสาวมากขึ้น มีคนให้ดอกไม้ เวลาไปไหนๆกับเค้าก็จะมีคนมองเรา

จนเค้าเห็นเเละออกอาการหึง เราเเอบชอบนะ เราเเอบรักเค้าก็จริงเเต่จะให้เราบอกรักผู้ชายก่อนมันบอกไม่ได้อะ
รู้สึกว่าถ้าทำเเบบนั้นเราอาจจะด้อยค่า เเละจะกลายเป็นของตายสำหรับผู้ชาย(จริงๆก็เค้านั่นเเหละที่สอน)

ก็เป็นเเบบนั้นเรื่อยมา จนวันสารภาพรักช่วงปี 1 เทอมสองปลายๆเทอม ที่เค้าสารภาพรักเพราะทนหึงต่อไปไม่ไหว
ไม่ขอเล่ารายละเอียดนะคะ   ต่อมาพอปีสองก็เซอร์ไพรส์ขอหมั่นตอนวันเกิด

จนถึงปจุบันก็เป็นช่วงดูใจเป็นช่วงพิสูจย์ความเสมอต้นเสมอปลายเพราะเค้าเคยสอนเองว่า "ระยะทางพิสูจย์ม้าวันเวลาพิสูจย์ใจคน"
ก็เลยให้เค้าได้พิสูจย์ตามที่เค้าเคยสอนคะ  ตอนนี้อยู่ปี 3 เเล้ว ส่วนเเฟนเราอายุเย๊อะกว่าเราไป 7ปีคะ เเอบเห็นเค้าว่างเเผนเรื่องงานเเต่ง
เวลาไปร่วมงานเเต่งงานก็จะชอบถาม ชอบถ่ายรูปเก็บรายละเอียด มีงานเเฟร์ที่เกี่ยวกับเเต่งงานก็ไม่พลาด เเต่ปากบอกจะพาเราหนีนะ555

ลืมบอกไปนิดนึงว่า เค้ามีลูกสาวหนึ่งคน ตอนนี้อยู่ในการดูเเลของคุณยายเเต่พี่เค้าก็ส่งเสียเรื่องเงินทอง เเละจะมาอยู่ด้วยตอนเรียน ม.1
เรากับลูกสาวเค้าเข้ากันได้ดีเพราะ ตอนเล็กๆพี่เค้าเอามาเลี้ยงเอง เค้าจ้างเราเลี้ยง พอโตมา พอมีวันหยุดก็จะรับไปเที่ยวด้วยกันตลอดคะ
ซึ่งทั้งเค้าเเละเรามองเรื่องความรักนี้เป็นการสร้างครอบครัวคะ

ขอเเอบถามคนที่มีครอบครัวเเล้วว่ามีอะไรมั๊ยที่เราต้องคิดเราต้องกงวน

ขอเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเเอบรักอยุ่ทุกๆคนนะคะ  หวังว่าเรื่องร่าวนี้จะมีประโยชน์บ้างนะคะ
เราใช้ ipad พิมพ์มันเง๊อะๆงะๆ ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ



ดอกไม้ดอกไม้ดอกไม้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่