ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีจิตใจที่เข้มแข็งพอจะรับกับความจริงได้ดี
คนหลายคนจึงเลือกที่จะปลอบปะโลมจิดใจอันปวดร้าวกับความจริงนั้นๆ
ด้วยการหลอกตัวเองว่า ความจริงนั้นมันไม่จริง
ทั้งที่ลึกๆแล้วก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันเป็นเรื่องจริง

แต่เมื่อการจะยอมรับความจริงที่เจ็บปวดนั้น มันไม่ง่าย
ก็ต้องใช้เวลาในการปรับจิตใจให้ยอมรับ
และระหว่างการทำใจให้ยอมรับนั้น
สิ่งที่จะคอยหล่อเลี้ยงจิตใจที่บอบช้ำได้คือ การหลอกตัวเอง

แต่ที่แน่ๆ จะช้าหรือเร็ว เราก็ต้องยอมรับความจริงนั้นอยู่ดี

ถ้าเป็นผม ผมก็เลือกที่จะยอมรับกับความจริงนั้นๆ
การหาเหตุผลที่ไม่เข้าท่า การเบี่ยงประเด็น
มันก็แค่ทำให้ความเจ็บปวดทางใจนั้นเบาลง
แต่ก็ไม่ได้ทำให้มันหายไปอย่างถาวร