จะเริ่มไงดีล่ะ คือ ผมอยากบรรยายความประทับใจในการไปเที่ยว เวียงจันทร์ ครั้งแรกซึ่งมันก็ผ่านมา 2 ปีกว่าแล้วแต่อยากรีวิว
ประสบการณ์ครั้งแรกนี้น่ะครับ งั้นขอเริ่มเลยละกัน
                 ช่วงสงกรานต์ปี 54 ผมเดินทางไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่อุดร ก่อนวันสงกรานต์ประมาณ 2 วัน หลังจากถึงและพักอยู่ 1 วัน วันรุ่งขึ้นจึงให้เพื่อนไปส่งที่ บขส อุดร(ต้องบอกก่อนว่าผมไม่มีข้อมูลอะไรเลยแต่อยากไปมาก เพราะรู้สึกหลงไหลประเทศนี้ครับ)ถึงประมาณสายๆก็เดินไป
ซื้อตั๋ว เป็นรถอินเตอร์ บัส ครับ พร้อมทำบัตรผ่านแดนจากที่นี่เลย ค่าใช้จ่ายผมไม่แน่ใจน่าจะ 200 บาทครับ


หลังจากซื้อเสร็จก็มารอขึ้นรถ

บรรยากาศบนรถครับ(ไปครั้งแรกก็ได้นั่งกับสาวเจ้าบ้านเลย)เธอเป็นกันเองมากครับ คุยกันระหว่างทางเกือบตลอด


รถออกจากอุดร ใช้เวลาประมาณเกือบๆชั่วโมงก็มาถึงด่านหนองคาย ถึงตรงนี้ต้องลงไปทำเรื่องผ่านแดนครับ ส่วนผมก็มีคนมาส่งใบผ่านแดนหลังจากที่ทำเรื่องจากอุดรแล้ว

หลังจากผ่านมาแล้วก็กลับมาขึ้นรถคันเดิมครับ

นั่นสะพานข้ามแม่น้ำโขง ตอนนี้รู้สึกตื่นเต้นนะครับเพราะนี้เป็นครั้งแรกที่มาและมาคนเดียวไม่รู้อะไรเลย

ช่วงข้ามสะพานแมาน้ำโขง เริ่มเห็นมีคนเล่นน้ำและครับ

พอข้ามมาถึงด่านฝั่งนี้ก็ลงจากรถอีกครั้งเพื่อทำเรื่องผ่านแดนครับ

ทำเรื่องเรียบร้อยก็ขึ้นรถคันเดิมแต่มาถึงแล้วก็จัดเลย

บรรยากาศริมทาง ไปเวียงจันทร์


มาถึงเวียงจันทร์ก็บ่ายๆเย็นๆแล้วครับ พอดีเจอพี่คนไทยสองคนนี้ตั้งแต่บนรถ พอมาถึงนี้ด้วยความที่มาครั้งแรกก็เดินตามพี่เค้าไป เดินชมนิดหน่อย พี่ 2 คนนี้นอนทีนี่คืนนึงพรุ่งนี้เช้าเค้าก็จะนั่งรถไปวังเวียงต่อ**(ในใจคิดสักวันต้องไปมั่ง)**


หลังจากนั้นก็แยกกันกับพี่ทั้ง 2 ผมก็เดินมันไปเรื่อยๆมาโผล่ที่นี้ ซึ่งถือเป็นจุดแลนด์ มาร์กของเวียงจันทร์เลยครับ



มั่วแต่ถ่ายรูป จะมืดอยู่แล้วที่ซุกหัวนอนยังไม่มีเลย...ฮ่าๆ ระหว่างหาที่พักก็เก็บภาพบรรยากาศยามเย็น ณ เวียงจันทร์ไปด้วย ไปชมกัน



หลังจากเดินหาจนค่ำก็ได้ที่ซุกหัวนอนและเป็นเกสท์เฮ้าส์ประเภท back pack ประมาณนั้น
Hello เสียงผู้หญิงเจ้าของทักทายเรา(กรรมหน้าตรูเหมือนคนประเทศไหนฟร่ะเนี่ย)หลังจากสปีคอิงลิชกันนิดนึงผมเลยบอกว่า เป็นคนไทยครับ
เธอบอกว่าคิดว่าผมเป็นญี่ปุ่น..อุ๊บร๊ะ ขนาดนั้นเลยรึเนี่ยได้ห้องนอนพัดลม ห้องน้ำรวม(แต่จริงๆใช้ยุคนเดียวและอยู่คนเดียวบนชั้น 3) หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ยังฟิตอยู่เลยจัดการเช่าจักรยานพร้อมแผนที่จากเกสท์ เฮ้าส์ ไปปั่นชมเวียงจันทร์ ยามค่ำคืน ป่ะไปชมกัน


วุฒิศักดิ์มาถึงนี่

และแล้วก็มาถึงอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของ เวียงจันทร์ครับ ประตูไซ


3 ทุ่มกว่าๆ ก็ปั่นๆกลับที่พัก ระหว่างทางก็ลังเลกะที่นี่จะเข้าไม่เข้าดีหว่า...เฮ้อ เหนื่อยวุ้ยกลับห้องนอนล่ะกัน


คืนนี้หลับนิ่งเลยครับ หลังจากเดินทางมาทั้งวัน ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย แต่ก็สนุกมากครับ
พรุ่งนี้ตื่นมารีวิวกันใหม่  
ป.ล จำ ** ไว้นะครับมีต่อ